ΣΠΑΡΤΗ. Οι τελευταίες πράξεις της τραγωδίας που έζησε - και ακόμα ζει - η Σπάρτη. Δεν ισχύει το ίδιο για τις οικογένειες των τριών νέων που έχασαν τη ζωή τους στο τραγικό τροχαίο δυστύχημα. Η ζωή των οικογενειών άλλαξε. Όπως και η ζωή όσων αγάπησαν τους τρείς νέους. Η νιότη, το αιφνίδιο και το ακαριαίο κάνουν την τραγωδία αυτή ανεξίτηλη και ακόμα πιο άδικη.

Τις ημέρες που προηγήθηκαν έγιναν οι λευκές κηδείες του Σωκράτη, του Παναγιώτη και του Γιώργου. Με λευκά τριαντάφυλλα και μαύρες τις ψυχές όλων οι τελετές έμοιαζαν με μια απέλπιδα προσπάθεια να αποδειχθεί ότι είναι ψέμα…

Μια βόλτα, μια νεανική ορμή, μια κακιά ώρα, μια τραγωδία που πρέπει, οπωσδήποτε, να μην πάει χαμένη. Δεν μπορεί να χαθούν έτσι τα ίχνη της νιότης στη Σπάρτη, στην Αμαλιάδα, στην Αθήνα… Αυτοί και αυτές που μένουν πίσω να κρατούν το κερί αναμμένο, μέσα σε μια νύκτα έγιναν πιο συνετοί, ένιωσαν ένοχοι, βρέθηκαν στο κενό, ρώτησαν γιατί, έζησαν αυτό που λέμε φρικτή όψη της ζωής όταν αλλάζει την σκυτάλη με τον θάνατο. Κι όμως μέσα από την οδύνη κάπου πηγάζει μια επίμονη αχτίδα ζωής, που χαράσσει τη μνήμη, δίνει νόημα ακόμα και στο ακατανόητο.

Όσο βαρύ είναι το πένθος, τόσο ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις