ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΣ. Μετά την πολυκοσμία του Αυγούστου στην Ελαφόνησο, έρχεται ο Σεπτέμβρης και είναι γεμάτος από εξερευνήσεις, ηρεμία κι απέραντο γαλάζιο στις χρυσές ακτές του νησιού. Για πολλούς, ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου, είναι η αρχή του καλοκαιριού και των διακοπών τους. Και το μοναδικό νησί της Λακωνίας, μόλις 500 μέτρα από τη στεριά, είναι ένας ιδανικός προορισμός.

Η πιο λανθασμένη εντύπωση για την Ελαφόνησο, είναι πως στο νησί υπάρχει μόνο μία παραλία, αυτή του Σίμου και μόνο ένας οικισμός, ο κεντρικός που βλέπουμε καθώς φτάνουμε με το ferry boat. Ωστόσο η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική, αφού αυτός ο τόπος έχει να επιδείξει μια σπάνια ομορφιά, από χρυσαφένιες παραλίες, μικρά χωριουδάκια μέχρι πεζοπορικές διαδρομές, καταδύσεις και πορφυρά ηλιοβασιλέματα.

Ο Σεπτέμβρης στην Ελαφόνησο είναι γεμάτος ηρεμία, εξερευνήσεις κι απέραντο γαλάζιο στις χρυσές ακτές

Φτάνοντας στο νησί, μην αρκεστείς μόνο στη διπλή διάσημη παραλία του Σίμου κι ας σε τραβήξουν σαν μαγνήτης, τα τιρκουάζ νερά της. Φέρε μια γυροβολιά το νησί και στάσου στην εξίσου μαγευτική παραλία της Λεύκης, σε απόσταση αναπνοής από τον Σίμο, η οποία διαθέτει μια χρυσή ακτή και υπέροχα διάφανα νερά.

Ύστερα επισκέψου τον οικισμό Κάτω Νησί, με την εξίσου εντυπωσιακή ακτή, πλαισιωμένη από αμμόλοφους και κέδρους. Θυμήσου πως εδώ, ο χώρος της εστίασης αποτελεί έναν γαστρονομικό παράδεισο, με επίκεντρο τα ψάρια που αφθονούν στο νησί.

Αν τώρα είσαι τύπος για απαιτητικές εξερευνήσεις, τότε πάρε το μονοπάτι και φτάσε ως την παραλία του Αγλύφτη, στα νοτιοδυτικά του νησιού. Το μονοπάτι είναι αμμουδερό στο μεγαλύτερο κομμάτι του και ο προορισμός σου δεν διαθέτει καμία οργάνωση. Γι αυτό, φρόντισε να έχεις μαζί σου όλα τα απαραίτητα.

Μια ακόμη πεζοπορική διαδρομή που αξίζει να κάνεις, είναι αυτή που ξεκινάει από τον κεντρικό οικισμό και φτάνει ως το ψηλότερο σημείο του νησιού ή εναλλακτικά να ανέβεις ως τη σπηλιά του Σίμου, πάνω από την ομώνυμη παραλία. Η θέα από αυτά τα σημεία είναι μοναδική, καθώς τίποτα δεν σταματάει τη ματιά που χάνεται στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας!

Αξίζει να κάνεις μια βουτιά και στην παραλία Κοντογόνι, εντός της Χώρας του νησιού (κεντρικός οικισμός) ειδικά αν φυσάνε νοτιάδες. Αν πάλι θες να βρεις την ηρεμία σου ψαρεύοντας, τότε το λιμάνι μπροστά από τον κεντρικό δρόμο της Χώρας, είναι αυτό που ψάχνεις. Μην ξεχάσεις μόνο, να κάνεις μια βόλτα μέχρι το εκκλησάκι του Άγιου Σπυρίδωνα, περπατώντας πάνω στην προβλήτα.

Εννοείται πως η περιοχή ενδείκνυται για υποβρύχιες καταδύσεις, αφού ο βυθός γύρω από το νησί προσφέρει μοναδικά υδάτινα θεάματα, με αποκορύφωμα την αρχαιότερη βυθισμένη πόλη του κόσμου, το Παυλοπέτρι. Αν κολυμπήσεις εδώ, μπορείς με μια απλή μάσκα να χαζέψεις τον άρτιο δομημένο χάρτη, αυτής της χαμένης «Ατλαντίδας».

Μάθε μερικά πολύ χρήσιμα πράγματα γι αυτό τον επίγειο παράδεισο προτού αποβιβαστείς σε αυτόν

Προτού πάρουμε το καραβάκι από την παραλία της Πούντας, για να περάσουμε απέναντι στο νησί, ας συστηθούμε μαζί του. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να ξέρουμε που θα πάμε, τι θα δούμε, ακόμη και ποια άγνωστα μέρη θα ανακαλύψουμε.

Αρχικά, η Ελαφόνησος βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Πελοποννήσου και υπάγεται στον νομό Λακωνίας. Πρόκειται για ένα μικρό νησί μόλις 19 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ωστόσο, αυτή η μικρή έκταση έχει γράψει μια μακρά ιστορία στα χώματά της, αφού κατοικήθηκε από τη νεολιθική εποχή.

Η σημερινή μορφή του νησιού, δεν έχει καμία σχέση με αυτή της αρχαιότητας σύμφωνα με τον Παυσανία, αφού τότε δεν υπήρχε κανένα νησί εδώ, αλλά μία χερσόνησος συνέχεια των σημερινών ακτών της Λακωνίας, με την ονομασία Όνου Γνάθος. Καθόλου τυχαίο όνομα, αν σκεφτούμε πως το σχήμα της τότε χερσονήσου, παρέπεμπε σε στόμα γαϊδάρου.

Με τα χρόνια κι αφού η χερσόνησος αποκολλήθηκε σταδιακά από τη στεριά μετά τον σεισμό του 365 μ.Χ. , πέρασε στην ιστορία ως το νησί των ελαφιών, εξού και η ονομασία Ελαφόνησος. Μάλιστα, στην περιοχή υπήρχαν πολλά ιερά αφιερωμένα στους αρχαίους θεούς, με τα πιο συνηθισμένα να είναι αφιερωμένα στη θεά του κυνηγιού Άρτεμη, λόγω του πλούσιου κυνηγιού ελαφιών στην περιοχή. Αξίζει να γνωρίζουμε πως το φημισμένο άγαλμα της θεάς Αρτέμιδας, που κρατά ένα ελάφι και εκτίθεται στο Λούβρο, έχει βρεθεί στην Ελαφόνησο.

Συνοψίζοντας, η περιοχή πέρασε πολλές φάσεις, από έντονες πολιτισμικές ανόδους μέχρι πειρατείες και εν τέλει ερήμωση (μέσα 9ου αιώνα) για περίπου μία χιλιετία. Εκείνο που αξίζει όμως να γνωρίζουμε, είναι πως ως το 1677 μ.Χ. μπορούσες να πας απέναντι περπατώντας, αφού η στάθμη της θάλασσας δεν είχε καλύψει όλη τη στεριά ή το βάθος της δεν ήταν μεγάλο.