ΣΠΑΡΤΗ. «To Δημοτικό Συμβούλιο θα αποφασίσει που θα γίνει η χωροθέτηση του Κ.Δ.Α.Υ. και όχι οι Λαϊκές Συνελεύσεις». Αυτό τόνισε στο Δημοτικό Συμβούλιο ο Δήμαρχος Σπάρτης Β. Βαλιώτης συνεπικουρούμενος από τον πρόεδρο κ. Μοιράγια στην εξαίρεση των Χρυσάφων και του Αφισιού από την σχετική μελέτη.

Ο Δήμος Λεβεντάκης είχε άλλη άποψη τονίζοντας ότι οι Λαϊκές Συνελεύσεις πρέπει να προηγηθούν και αν οι τοπικές κοινωνίες έχουν αντίρρηση να μην ληφθεί απόφαση. Είπε δεν ότι απ’ όσο θυμάται «υπήρχε δέσμευση τόσο στις Καρυές όσο και στο Καστόρι να γίνει σεβαστή η θέση των κατοίκων» για μη χωροθέτηση ΚΔΑΥ στην περιοχή τους». Ο Δήμαρχος το διέψευσε.

Ο Κ. Βαρζακάκος, προϊστάμενος των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου, ανέφερε ότι αν κάποιος θέλει να εξαιρέσει τα Χρύσαφα και το Αφισιού από την χωροθέτηση θα πρέπει να δώσει χαμηλή βαθμολογία… στη διαδικασία που θα ακολουθηθεί. Παρενέβη ο Δήμαρχος Βαλιώτης εξηγώντας ότι η απόφαση για εξαίρεση των Χρυσάφων και του Αφισού «είναι πολιτική απόφαση και έχει να κάνει με την περιβαλλοντική επιβάρυνση της περιοχής».

Η προσέγγιση της Δημοτικής Αρχής λοιπόν έχει δύο φύσεις, είναι πολιτική αλλά και τεχνοκρατική. Αυτό σημαίνει ότι ισχύουν δύο ταχυτήτων ή καλύτερα δύο ειδών αξιολογήσεις η πολιτική και η τεχνοκρατική, στις οποίες όμως θα μπορούσαν να καταφύγουν όλες οι τοπικές κοινωνίες. Δηλαδή κάποια άλλη περιοχή όπως π.χ. στους Β. Δήμους θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι λόγω της Μεγαλόπολης (και στην προοπτική από λιγνιτοκαύση να περάσει σε ταφή επικίνδυνων αποβλήτων) θα ήθελε την απαλλαγή της λόγω μεγάλης επιβάρυνσης με πολιτικά κριτήρια και όχι τεχνοκρατικά.

Αξιοσημείωτο δε είναι το εξής: Αφού η Δημοτική Αρχή Σπάρτης γνώριζε και εκτιμούσε ότι οι περιοχές Χρυσάφων και Αφισού είναι επιβαρυμένες περιβαλλοντικά γιατί τις συμπεριέλαβε στην μελέτη και δεν τις εξαίρεσε, προηγουμένως με απόφαση Συμβουλίου. Εξανάγκασε έτσι τους πολίτες σε κινητοποίηση και αντίδραση. Η απόφαση λοιπόν του Δημοτικού Συμβουλίου μπορεί να είναι πολιτική αλλά προέκυψε μετά από δράση – αντίδραση και από ασκούμενη πίεση πολιτών που εκτιμούν την κατάσταση στον τόπο τους και ενεργούν.

Αυτό σημαίνει ότι κανείς δεν μπορεί να στερήσει αυτό το δικαίωμα στους πολίτες κάθε περιοχής οι οποίοι ενεργώντας πολιτικά ίσως θελήσουν να διεκδικήσουν την απαλλαγή τους. Για παράδειγμα μια περιοχή με μεγάλες προοπτικές τουριστικής ανάπτυξης μπορεί να ισχυριστεί ότι βλάπτεται από την λειτουργία ΚΔΑΥ. Μια άλλη περιοχή με βιολογικές καλλιέργειες πλησίον του ΚΔΑΥ μπορεί να ισχυριστεί επίσης ότι πρέπει να εξαιρεθεί πολιτικά και όχι τεχνοκρατικά.

Οι επόμενες ημέρες θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Ήδη οι τοπικές κοινωνίες οργανώνονται.
Η Δημοτική Αρχή Σπάρτης πρότεινε την εξαίρεση του Αφισού και των Χρυσάφων, έχει στην αναμονή τους Βόρειους Δήμους και τις Καρυές, όπου δεν αποκλείεται να εγκατασταθεί το ΚΔΑΥ, βάσει της μελέτης και θα εξετάσει και τις προτάσεις για Ποταμιά, Σουστιάνους και Σελλασία που ακολουθούν. Σε κάθε περίπτωση, τονίζει ο Δήμαρχος Βαλιώτης, «δεν αποφασίζουν οι πολίτες αλλά το Δημοτικό Συμβούλιο». Ίσως έτσι θέλει να προλάβει οποιαδήποτε πολιτική αντίδραση των πολιτών στις περιοχές που απομένουν.
Αυτό που τονίζουν από την πλευρά τους οι πολίτες είναι ότι η τελική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου θα πρέπει να είναι απολύτως στεγανή και τεκμηριωμένη τεχνικά και νομικά διότι ενδέχεται τόσο ο Δήμος όσο και η κοινωνία να μπουν σε περιπέτειες...