ΣΠΑΡΤΗ. Θα έπρεπε να είναι δυστυχής και ανυπόφορα ταπεινωμένος ο δήμαρχος Σπάρτης Πέτρος Δούκας. Δύο χρόνια, με την ψήφο των δημοτών, τη στήριξη συστημάτων εξουσίας, τη συνεργασία και ανοχή της αντιπολίτευσης, δεν έπραξε τίποτα απ’ όσα εγγράφως και δημόσια υποσχέθηκε στους δημότες για να τον ψηφίσουν για δήμαρχο της Σπάρτης. Έταξε πολλά και δεν έχει πράξει σχεδόν τίποτα.

Έτσι, μπορεί ελικόπτερα να διέσχιζαν τον ουρανό των χωριών και φυλλάδια να ανέμιζαν στις οδούς και τις πλατείες αλλά, ο δήμος Σπάρτης βρίσκεται σήμερα εγκλωβισμένος σε ένα καθεστώς απραξίας ακινησίας και εσωστρέφειας, χωρίς ελπίδα… και χωρίς σχέδιο πτήσης!

Η πανδημία δεν είναι δικαιολογία παρά μόνον για τους αστείους ή τους θρασείς. Κάθε πόλη είχε πανδημία και πολλές είναι αυτές που κέρδισαν το στοίχημα της ανάπτυξης. Καμία δεν έχει την κατάντια της Σπάρτης. Υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες, αυτό είναι αλήθεια. Θράσος όμως φαίνεται να έχει μόνον ο σημερινός Δήμαρχος και θα το διαπιστώσετε ευθύς αμέσως.

Ο Πέτρος Δούκας ήρθε ως ο κολοσσός των δημοσίων σχέσεων και αποκαλύφθηκε νάνος της εργασίας. Στην πόλη, όλο και περισσότεροι πολίτες, όπως λένε, βλέπουν τον δήμαρχο να μετατρέπει τον όρκο του ενώπιον Θεού και ανθρώπων για δημόσιο έργο και κοινωνική προκοπή σε σπονδή καπηλειού για προσωπική καλοπέραση και απόλαυση των ολίγων. Δεν θα ισχυριστούμε ότι έχει ακέραιη την ευθύνη. Έχει όμως ακέραιη τη θέση και την εξουσία του Δήμαρχου… και αυτό δείχνει να το ξεχνά.

Γύρω του δεκάδες έμμισθοι και άμισθοι συνεργάτες. Πίσω του όσοι τον στήριξαν πολιτικά, παραπολιτικά, εκλογικά, προεκλογικά, υπόγεια, επίγεια ακόμα και υπέργεια…

Έργο ανύπαρκτο. Η Σπάρτη σε παρακμή!

Καταρχήν από το σύνθημα της προεκλογικής του εκστρατείας: «Σπάρτη – Δήμος που μας αξίζει» μπορεί κανείς ασφαλώς να διαφωνήσει. Αυτό που είναι σήμερα ο Δήμος Σπάρτης σίγουρα δεν αξίζει στους δημότες του. Εκτός και αν ο Δήμαρχος θεωρεί τους πολίτες της Σπάρτης και των χωριών πολίτες Β’ κατηγορίας. Θα έπρεπε να το έχει δηλώσει προεκλογικά για να ξέρουμε με ποιόν έχουμε να κάνουμε.

Στο προεκλογικό του πρόγραμμα δεσμευόταν, μαζί με τους Σπαρτιάτες συμπολίτες του ψηφοδελτίου του, για: (πάρτε βαθιά ανάσα)

Ανάδειξη του brand name και του μεγαλείου της Σπάρτης σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν έγινε τίποτα που να αναδείξει περισσότερο την Σπάρτη. Αντιθέτως χάθηκαν ευκαιρίες και ατόνησαν θεσμοί όχι εξ αιτίας της Πανδημίας αλλά εξ αιτίας της απραξίας και της εσωστρέφειας.

Δραστική βελτίωση της καθημερινότητας και της ασφάλειας των πολιτών. Αν υπάρχει ένα έργο ή μια παρέμβαση προς αυτή την κατεύθυνση καλό θα ήταν να την μάθουν και οι πολίτες.

Οικονομική, αγροτική και τουριστική ανάπτυξη της Σπάρτης και των χωριών της. Ενώ όλες οι άλλες πόλεις της Πελοποννήσου και της Λακωνίας καλπάζουν η Σπάρτη με ένα Μυστρά κι έναν Λεωνίδα δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε ένα βήμα μπροστά. Ακόμα και οι 5άστερες επενδύσεις αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην Σπάρτη. Πόσο μάλλον τα χωριά που έχουν εγκαταλειφθεί.

«Δεν θα παρουσιάζουμε αποφάσεις ως τετελεσμένα αλλά θα συμβουλευόμαστε τους πολίτες». Το αποδείξατε απόλυτα στη ΔΕΥΑΣ και στις αυξήσεις νερού.

Αναβάθμιση Δημοτικής Αστυνομίας και περιπολίες στα χωριά. Δεν έγινε ποτέ.

Μελέτες για την καθαριότητα με τη σύμφωνη γνώμη των πολιτών. Δεν έγινε ποτέ. Το αποδείξατε με την εγκατάσταση Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων μέσα στη Σπάρτη ενώ οι πολίτες διαφωνούν.

Εξωραϊσμός και ανάπλαση της εισόδου της πόλης. Ακόμα οι Σπαρτιάτες ντρέπονται για την είσοδο της πόλης τους.

Εξωραϊσμός πλατειών, μονοπατιών και δημιουργία ποδηλατοδρόμων. Δεν έγιναν ποτέ.

Ψηφιοποίηση δημοτικών υπηρεσιών, ηλεκτρονικοί πίνακες ανακοινώσεων, διαδικτυακή γραμμή για τον δημότη, ηλεκτρονική υπογραφή, μέτρηση αποδοτικότητας στελεχών του δήμου. Δεν έγινε τίποτα.

Αναβάθμιση του θεσμού «Δημοτικού Συμπαραστάτη» για την άμεση επίλυση διαφορών δημοτών – δήμου. Δεν έγινε.

Μετεξέλιξη της πόλης σε Green City σε συνεργασία με ειδικούς. Σήμερα όσο πράσινο υπήρχε και αυτό χάνεται.

Βελτίωση του Νοσοκομείου και του προσωπικού. Υπόσχεση προεκλογική (πιασάρικη) για κάτι που ο δήμος δεν έχει αρμοδιότητα. Το νέο Νοσοκομείο, το 2025 θα είναι έργο του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Κυκλοφοριακό και πεζοδρομήσεις από μηδενική βάση. Το κομφούζιο στην πόλη είναι καθημερινό και από πεζοδρομήσεις δεν έχει γίνει ούτε ένα μέτρο.

Βελτίωση του καταφυγίου για τα αδέσποτα. Υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος για να μην είναι εκτεθειμένη η πόλη.

Κίνητρα σε δημότες για επισκευή ερειπωμένων ακινήτων. Τα ίδια ακίνητα παραμένουν ερειπωμένα και επικίνδυνα και αυξάνονται.

Camping για τα παιδιά των Δημοτών. Ανύπαρκτο. Το ξέχασαν και ως υπόσχεση.

Εκπαίδευση και επιμόρφωση των εργαζόμενων του Δήμου. Δεν έγινε.

Αγροτική οδοποιία σε χωριά Πάρνωνα και Ταυγέτου. Πέρα από μπαλώματα τα έργα αφορούν προηγούμενο δήμαρχο.

Smart ηλεκτρικά οχήματα στην υπηρεσία του πολίτη. Καλό κι αυτό. Φυσικά δεν έγινε.

Θρυμματισμός και κομποστοποίηση των κλαδιών δωρεάν στους δημότες. Δεν έγινε. Το αντίθετο.

Λειτουργία θερινού σινεμά. Όνειρο θερινής νυκτός. Δεν έγινε.

Ανάπλαση και εξωραισμός Πάρκου Γουδέ, Κήπου Μουσείου, Κενοταφείου Λεωνίδα, πάρκου ΟΤΕ και παιδικών χαρών. Δεν έγινε τίποτα απολύτως.

Φυσιολατρικό και αρχαιολογικό πάρκο από Μαγούλα – Μυστρά έως Σπάρτη και Μενελαϊα. Τόσο μεγαλόπνοο που δεν έγινε το παραμικρό.

Εξωραισμός και ανάπλαση στις όχθες του Ευρώτα. Τίποτα.

Καλαίσθητες γέφυρες που θα ενώνουν τις όχθες. Τίποτα.

Μονοπάτια, πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι μέσα στο παραποτάμιο σύστημα. Τίποτα.

Ανάπλαση πάρκου Βιολογικού καθαρισμού. Τίποτα.

Ανάπλαση σε καταβόθρες Τρύπης. Τίποτα.

Μικρές κομψές αθλητικές εγκαταστάσεις και παρατηρητήρια άγριας ζωής. Τίποτα.

Επιβατικές και εμπορικές πτήσεις σε αεροδρόμιο Σπάρτης. Δεν έγιναν, δεν φαίνεται να γίνουν.

Εξέταση του οδικού πλέγματος εθνικών δρόμων για ανάδειξη της Σπάρτης. Όχι μόνον δεν έγινε τίποτα αλλά αρκεί να δει κανείς την κατάσταση της εξόδου από τον Αυτοκινητόδρομο Μορέα προς Σπάρτη…

Αναβίωση αρχαίων εορτών όπως Υακίνθεια, Κάρνεια κ.λ.π. Δεν έγινε τίποτα με πρόσχημα την πανδημία. Το σχέδιο όμως θα μπορούσε να είναι έτοιμο.

Βράβευση σπουδαίων Ελλήνων. Δεν έγινε.

Πρόσκληση Γερουσιών κρατών στην πόλη του Λυκούργου. Ούτε πρόσκληση, ούτε επαφή, ούτε προγραμματισμός.

Αδελφοποίηση της Σπάρτης με Αποικίες της. Ούτε νύξη.

Περιοδικές εκθέσεις τέχνης. Καμία, ούτε με τους όρους της πανδημίας όπως σε άλλες πόλεις.

Στήριξη Σπάρταθλον και Spartan Race. Μάλλον εγκατάλειψή τους με πρόσχημα και πάλι την πανδημία.

Αξιοποίηση Σαϊνοπουλείου Πάρκου, Αρχαίων Πελλάνας, Ασκληπιείο, κ.λ.π. Απολύτως τίποτα.

Δωρεάν ηλεκτρονική πλατφόρμα δήμου για προβολή τοπικών προϊόντων. Δεν γνωρίζουμε κάτι

Φεστιβάλ γευσιγνωσίας. Τίποτα

Προώθηση Διεθνών Άρθρων για τα Μουσεία της Σπάρτης. Δεν καταλάβαμε κάτι.

Σεμινάρια με τους καλύτερους του είδους για την βελτίωση των τοπικών προϊόντων. Ούτε δια ζώσης, ούτε διαδικτυακά.

Πρόσκληση και φιλοξενία ειδικών από Ολλανδία και Ισραήλ για να διαφωτίσουν τους παραγωγούς του Δήμου. Ούτε δια ζώσης, ούτε διαδικτυακά.

Συστηματική παραγωγή σε θερμοκήπια ιαματικών εκχυλισμάτων και βοτάνων. Φυσικά και δεν έγινε τίποτα.

Γραφείο αγρότη με γεωπόνους για δωρεάν συμβουλές. Δεν έγινε ποτέ.

Μόνιμη έκθεση αγροτικών προϊόντων πλάι στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Άδικα θα την αναζητήσετε.

Προσέλκυση επενδυτών τουρισμού, μεταποίησης και παραγωγής. Είδατε κάποιον;

Προσέλκυση σεμιναρίων, συνεδρίων, events. Ούτε δια ζώσης, ούτε διαδικτυακά.

Δημιουργία συγκροτημάτων παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων σε αναξιοποίητα οικόπεδα του δήμου. Ωραία ιδέα. Έμεινε ιδέα.

Ιδρυση Ινστιτούτου Μελετών Δωρικού και Σπαρτιατικού Πολιτισμού. Δεν έγινε τίποτα.

Ενίσχυση Ωδείων, Σχολών Χορού και Χορωδιών όπως ο Λυκούργος θα όριζε. Ο Λυκούργος δεν όρισε…

Αναβάθμιση Μαθητικής Εστίας. Όχι μόνον δεν έγινε αλλά ο δήμαρχος πρότεινε, μετεκλογικά βεβαίως, την κατεδάφισή της.

Εξοπλισμός με ΚΙΤ ρομποτικής κάθε σχολείο της Σπάρτης. Αν και η πανδημία το επέβαλε δεν έγινε ποτέ.

Πρόταση για λειτουργία σχολής Ξεναγών στη Σπάρτη. Μάλλον δεν έγινε ποτέ…

Τοποθέτηση στεγάστρου στο Ματάλειο Κολυμβητήριο. Δεν έγινε.

Στα ελεύθερα οικόπεδα του Δήμου γήπεδα μπάσκετ και βόλλευ. Δεν έγινε ούτε ένα.

Συνεχείς επαφή και κινητοποίηση των Αποδήμων και της Ομογένειας. Μηδενική ενέργεια.

Με το εργαλείο «crowd funding» άντληση κεφαλαίων από τις διεθνείς αγορές. Δεν υπήρξε ούτε ένα ευρώ ή δολλάριο.

Συνεργασία με το καλύτερο γραφείο στις Βρυξέλλες για άντληση πόρων. Ακόμα ψάχνουμε το γραφείο…

Αυτά και άλλα που δεν έγιναν υποσχέθηκε στους πολίτες του δήμου Σπάρτης ο Πέτρος Δούκας.

Αυτό για το οποίο δεν μας είχε προειδοποιήσει είναι το πως θα λειτουργούν τα Νομικά Πρόσωπα, π.χ. το Νομικό Πρόσωπο Αθλητισμού, πόσο μόνοι θα είναι οι εργαζόμενοι στο δήμο, π.χ. απλήρωτοι 76 εργαζόμενοι από κοινωνικό πρόγραμμα. Επίσης δεν μας είχε προϊδεάσει για την αλαζονεία πολλών εκ των συνεργατών του που σε δραματικό συνδυασμό και με την απειρία τους γίνεται καρικατούρα που θα την θυμάται ο πολίτης της Σπάρτης για χρόνια.

Δεν είναι τυχαία αλλά ενδεικτική της αλαζονείας η προεκλογική δέσμευσή του Πέτρου Δούκα όταν καταλήγει σε μια διαπίστωση για την οποία σήμερα θα έπρεπε να αισχύνεται, ειδικά όταν «κοιτά στα μάτια» τους αυτοδιοικητικούς των τελευταίων 20 χρόνων. Ματάλα, αείμνηστο Αντωνάκο, Αργειτάκο, Βαλιώτη. Έγραψε και είπε λοιπόν ο Πέτρος Δούκας, ενώ βρισκόταν στη Σπάρτη μόλις 5 ημέρες:

«Όλα αυτά (δηλαδή όλα τα παραπάνω που δεσμεύθηκε ότι θα κάνει σε λίγους μήνες και δεν έκανε επί δύο χρόνια) θα μπορούσαν να είχαν γίνει τα τελευταία 20 χρόνια! Δεν έγιναν! Θα τα κάνουμε τώρα μαζί!»

Δυστυχώς ο δήμαρχος σήμερα, μόνος κάνει μπάνιο στον Ευρώτα, μόνος απολαμβάνει την γαστρονομία των χωριών, μόνος στέκει γυμνός μπροστά στον καθρέφτη του νομίζοντας ότι αντικρίζει το ένδυμα της επιτυχίας καπηλευόμενος εν τω μεταξύ τα έργα των προκατόχων του. Τίποτα δεν κάνει μαζί μας…

Ας δώσουν εξηγήσεις οι Σπαρτιάτες συνεργάτες του που θα είναι και αύριο πολίτες αυτού του Δήμου. Ας απολογηθούν όσοι το «επέβαλαν» με διάφορους τρόπους. Δεν αρκεί να τον εγκαταλείπουν. Πρέπει να σταθούν στο πλευρό του για να μειώσουν - ίσως - το κακό που έρχεται ως συνέπεια…

Ως πρόσωπο μπορεί να είναι ακέραιο και ευχάριστο. Όχι ως Δήμαρχος.

Γνωρίζουμε ότι θα υπάρξουν συμπολίτες που μη αντέχοντας τον αντικατοπτρισμό της περιγραφόμενης παρακμής στην ίδια την πόλη θα θελήσουν να διαφωνήσουν και να υπερασπιστούν τον δήμαρχο, είτε ως θεσμό, είτε ως πρόσωπο, για τις δυνατότητές του και τις προθέσεις του. Δικαίωμά τους, αναφαίρετο.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις