ΣΠΑΡΤΗ. O όρος ομερτά (ιταλικά Omertà) είναι λατινικής προελεύσεως. Απαντάται στις περιοχές Σικελίας, Καλαβρίας και Απουλίας, όπου υπάρχει ισχυρή παρουσία παρανόμων οργανώσεων (Μαφία). Ο όρος αποδίδεται με την έννοια της συνεργασίας εφόσον και αν προηγηθεί συνεννόηση με τις αρχές. Στην πραγματικότητα είναι ο Νόμος της σιωπής, που η παραβίασή του πρέπει να τιμωρηθεί με θάνατο. Σε συνάρτηση με το νόμο της σιωπής είναι και η σικελική παροιμία «όποιος δεν ακούει, δε βλέπει και δε μιλάει, ζει εκατό χρόνια».

Eυχή, αν όχι όλων, σίγουρα όσων συμπάσχουν με τα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης, με φόντο το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, είναι η omertà να μην ισχύει και να μην «καλύψει» όσα καταγγέλλονται.

Σε αυτό μπορούν και πρέπει να πρωτοστατήσουν οι Αρχές και οι Φορείς που έχουν σκοπό, αρμοδιότητα, καθήκον, θεσμικό ρόλο, να διαφυλάξουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, να υποστηρίξουν τα θύματα, να προασπίσουν τη λειτουργία των θεσμών.

Δηλαδή, αν συμφωνήσουμε ότι ο ρόλος των ΜΜΕ δεν είναι να δικάζουν πρόσωπα μόνο και μόνο με την πληροφορία ή την καταγγελία ότι ένας καθηγητής παρενόχλησε σεξουαλικά φοιτήτριά του, τότε θα πρέπει τον ρόλο αυτό να τον διαδραματίσει ο Φορέας, η Αρχή, που έχει θεσπιστεί από την Πολιτεία. Σε χρόνο άμεσο και με τρόπο εύστοχο ώστε να μην κινδυνεύουν τα θύματα, να μην αποθαρρύνονται ομοιοπαθούντες, να μην αποθρασύνονται οι δράστες, να μην καταργούνται οι κανόνες και να μην παραβιάζονται, τελικά, τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Υπάρχει ή δεν υπάρχει καταγγελία ότι καθηγητής του Τμήματος Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στη Σπάρτης παρενοχλούσε σεξουαλικά και ασκούσε ψυχολογική βία σε φοιτήτρια (ίσως και φοιτήτριες) προκειμένου να έχουν κάποια ελπίδα απόκτησης διδακτορικού; Αυτό πρέπει να διευκρινιστεί άμεσα. Ποιος από τους εκπροσώπους Φορέων και Αρχών θα απαντήσει σε αυτό το ερώτημα;

Όσο οι αρμόδιοι δεν απαντούν και δεν εξηγούν τόσο τα ΜΜΕ είναι υποχρεωμένα να δημοσιεύουν να αναζητούν, να ψάχνουν και να υποκαθιστούν τις αρχές.

Γνωρίζουν οι εκπρόσωποι των Φορέων και των Αρχών ότι (συνήθως) τα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης όταν τολμούν να καταγγείλουν, δέχονται απειλές ακόμα και για την ζωή τους; Αντιλαμβάνονται όσοι σιωπούν, ολιγωρούν και εθελοτυφλούν ότι τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα δεν είναι κτήμα κανενός και φέουδα ολίγων αλλά χώροι και προορισμοί όπου οι νέοι και οι νέες γίνονται καλύτεροι άνθρωποι;

Αν επιβεβαιωθεί οmertà στην καταγγελία για τέτοια φαινόμενα στον Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου – ΤΟΔΑ τότε υπάρχει μόνον ένας δρόμος τόσο για τα θύματα όσο και για τα ΜΜΕ.

Στις μικρές κοινωνίες, όπως αυτή της Σπάρτης, ακόμα και τα ΜΜΕ τηρούν κανόνες και τακτικές προκειμένου να μην θιγούν ονόματα και υπολήψεις χωρίς λόγο. Αν αυτό εκληφθεί ως αδυναμία των ΜΜΕ και όχι ως χρήσιμη διάκριση τότε δεν μένει παρά η ανάληψη πρωτοβουλιών και ρόλων για την υπεράσπιση κάθε θύματος και για την καταγγελία κάθε υπεύθυνου.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις