Γράφει ο Νίκος Φ. Σταθάκος*

Ετούτος ο Απρίλης μπαίνοντας, κλαίει μοιρολογάει.

Μιλάει για ύστερη νυχτιά, που έρχεται τον Μάη.

Μεγάλε χρόνε ρώτησα, τι καρτερούν απόψε?

Γιατί αλυχτάνε τα σκυλιά, σαν τι κακό θα γένει?

Ένας δικέφαλος αητός, μας φέρνει το μαντάτο….

Απόψε κλαίνε τα βουνά, κι οι κάμποι από κάτω.

"Όποιος γεννιέται σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει".

Το τσούρμο ετοιμάζεται, να μπει "στην Πλατυτέρα".

Ρεσάλτο θένε για να μπούν, στην Πόλη με γιουρούσι.

Ανθίζουν τα τριαντάφυλλα, να υποδεχτούν τον Χάρο.

Γινόταν πλέον φανερό, "η Πόλη" δεν αντέχει.

Μπαζιμπουζούκοι αλυχτούν, σιμώνει ο Μωάμεθ.

Τους έδινε το λεύτερο, τρείς μέρες να ρημάξουν.

Οι άνδρες να γίνουνε ραγιάς και τα παιδιά τσογλάνια.

Γυναίκες κόρες νάχουνε, απόλαυση για πάντα.

Άγριες καρδιές από τη μια, οσμίζονται την σάρκα.

Σμίγουν κυλιούνται οργιαστικά,

στα βρόχια του θανάτου.

Περιμένει λέει ο Αλλάχ, χαρέμια τους προσμένουν.

Δερβίσηδες υπόσχονται, πως θα μεθύσει ο Χάρος.

Λουμπάρδες ρίχνουν στο ψαχνό,

στο άπαρτο το κάστρο.

Χωνιά κρατούν οι μαχητές,

δαυλιά βαστάνε οι τούρκοι.

Να μακαρίσεις ποιόν ρωτάς, μόνο τους θυσιασμένους.

Αυτούς που δεν παράδωσαν, την Πόλη στα μεμέτια.

Αφήνουνε λογαριασμούς, σε όλα μας τα αδέλφια.

Σημαία με δικέφαλο, παντιέρα μνημοσύνης.

Ποτέ να μην ξεχάσουμε, να κάνουμε ειρήνη….

Χιλιόχρονη βελανιδιά, είναι η Ρωμιοσύνη.

Δεν είναι βιλαέτι τους, της Αγιά Σοφιάς η πύλη.

Δεν μελωδάει ο Ρωμανός, δεν ξέχασε ο χρόνος.

"Το θέρισμα" του Ελληνισμού, από τους δολοφόνους.

Άκαυτο καίει ολημερίς, του Έθνους το φυτίλι.

Φωτίζει ουρλιάζει και απαιτεί,

να μπουρλοτιάσει "η Πύλη".

29η Μάη 21 Αιώνα.

(*) Πολίτης Οπλίτης και Ποιητής

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις