ΚΟΣΜΟΣ: Η νόσος του καρκίνου και οι δραματικές επιπτώσεις της στην υγεία είναι δεδομένο πως δεν αφήνει κανέναν μας αδιάφορο. Και παρότι η επιστήμη διαρκώς σημειώνει αξιόλογα βήματα προς την όλο και πιο αποτελεσματική θεραπεία της «επάρατης νόσου», η ολοκληρωτική καταπολέμησή της παραμένει ακόμη ζητούμενο.

Ωστόσο, μία μεγάλη «νίκη» και ενδεχομένως ένα βήμα καθοριστικής σημασία σημειώθηκε πρόσφατα στα εμβόλια για τον καρκίνο, τα οποία σύμφωνα με επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Northwestern, θα μπορούσαν να γίνουν πολύ πιο δραστικά μέσω της νέας τεχνολογίας τους.

Η έρευνα

Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες, αλλάζοντας την αρχιτεκτονική του εμβολίου, μπόρεσαν να διπλασιάσουν τον αριθμό των Τ-κυττάρων (τύπος λευκών αιμοσφαιρίων) που περιέχει και είναι διαθέσιμα για να επιτεθούν σε καρκινικούς όγκους. Με αυτή την διαδικασία, πιστεύουν ότι οποιοδήποτε εμβόλιο θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο ισχυρό και πιο αποτελεσματικό στην καταπολέμηση του καρκίνου.

Τα συνηθισμένα εμβόλια αποτελούνται από το αντιγόνο και ένα ανοσοενισχυτικό, μια ουσία δηλαδή που χρησιμοποιείται για την ενίσχυση της αντοχής. Επί του παρόντος, τα συμβατικά εμβόλια συνδυάζουν τα δύο μαζί.

Δυσαρεστημένη με αυτή την προσέγγιση η ομάδα του Διεθνούς Ινστιτούτου Νανοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Northwestern προχώρησε στην υπόθεση ότι η δομή των συστατικών του εμβολίου είναι εξίσου σημαντική με τα ίδια τα συστατικά.

Βάζοντας μέσα στην έρευνα τη χημεία και τη νανοτεχνολογία κατάφεραν να αλλάξουν τις θέσεις του αντιγόνου και του ανοσοενισχυτικού και να κάνουν το φάρμακο πιο στοχευμένο, καθιστώντας ευκολότερο το ανοσοποιητικό σύστημα να εντοπίζει τα καρκινικά κύτταρα.

Η επεξεργασία της αρχιτεκτονικής του εμβολίου επέτρεψε στους επιστήμονες να διπλασιάσουν τον αριθμό των Τ-κυττάρων που επιτίθενται στον καρκίνο και να ενεργοποιήσουν 30% περισσότερα από τα ίδια κύτταρα.

«Είναι αξιοσημείωτο ότι όταν αλλάζουμε την τοποθέτηση αντιγόνων σε δύο εμβόλια που είναι σχεδόν πανομοιότυπα από άποψη σύνθεσης, το θεραπευτικό όφελος έναντι των όγκων αλλάζει δραματικά», δήλωσε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Δρ Τσαντ Μίρκιν.

«Το πού και το πώς τοποθετούμε τα αντιγόνα και το ανοσοενισχυτικό μέσα σε μια ενιαία αρχιτεκτονική αλλάζει σημαντικά τον τρόπο με τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα τα αναγνωρίζει και τα επεξεργάζεται.

Μικρές αλλαγές στην τοποθέτηση αντιγόνου σε ένα εμβόλιο αυξάνουν σημαντικά την επικοινωνία κυττάρου σε κύτταρο, την ανταλλαγή πληροφοριών και τη συνέργεια των κυττάρων», επισήμανε ο επιστήμονας.

Την ίδια στιγμή, η καθηγήτρια Michelle Teplensky του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, συν-συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Biomedical Engineering σημείωσε πως ο οργανισμός «Χρειάζεται περισσότερους από έναν τύπους Τ-κυττάρων ενεργοποιημένων, ώστε να μπορεί να επιτεθεί πιο εύκολα σε ένα καρκινικό κύτταρο».

«Όσο περισσότερους τύπους κυττάρων έχει το ανοσοποιητικό σύστημα στη διάθεσή του για να καταπολεμήσει τους όγκους, τόσο το καλύτερο. Τα εμβόλια που αποτελούνται από πολλαπλά αντιγόνα που στοχεύουν πολλαπλούς τύπους ανοσοκυττάρων είναι απαραίτητα για να προκαλέσουν ενισχυμένη και μακροχρόνια ύφεση του όγκου», δήλωσε η Teplensky.

Πρόκειται ίσως για ένα από τα καλύτερα νέα που μαθαίνουμε τελευταία στον κλάδο της υγείας και συγκεκριμένα στην καταπολέμηση του καρκίνου. Η επαναστατική αυτή μεταβολή στον εμβολιασμό ενδέχεται να επαναπροσδιορίσει συνολικά τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται τα εμβόλια σε όλους τους τομείς, δίνοντας πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα για την ίαση ακόμη και των δυσκολότερων ασθενειών.

Με πληροφορίες από goodnewsnetwork.org

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις