Τις τελευταίες ημέρες, ο φονικός σεισμός στην Τουρκία και τη Συρία έχει συγκλονίσει την παγκόσμια κοινότητα. Όλοι παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τις καθημερινές εξελίξεις στις πληγείσες περιοχές, όπου η ανθρώπινη τραγωδία πορεύεται πλάι πλάι με το ανθρώπινο θαύμα. Γιατί παρά τις αντιξοότητες και την απόλυτη καταστροφή βλέπουμε πως ακόμη και δύο εβδομάδες αργότερα, ανασύρονται επιζώντες μέσα από τα συντρίμμια. Πρόκειται για «θαύμα»; Ή μήπως τελικά οι αντοχές και η θέληση για επιβίωση του ανθρώπου υπερβαίνουν όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα;

Τα στοιχεία

Παρότι οι περισσότερες διασώσεις, μετά από μία φυσική καταστροφή, γίνονται τις πρώτες 24 ώρες, οι ειδικοί εξηγούν πως οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν έως και μια εβδομάδα ή περισσότερο παγιδευμένοι κάτω από τα συντρίμμια, ανάλογα με διάφορους παράγοντες. Τέτοιοι παράγοντες μπορεί να είναι η πρόσβαση σε νερό και αέρα, οι καιρικές συνθήκες και οι τραυματισμοί.

Ένα άτομο μπορεί να επιζήσει μόνο λίγες ημέρες χωρίς νερό. Ωστόσο, πολλοί παράγοντες επηρεάζουν το πόσο νερό χρειάζεται ένας οργανισμός, όπως τα επίπεδα δραστηριότητάς και το περιβάλλον. Για το λόγο αυτό, δεν είναι δυνατόν να πούμε με ακρίβεια πόσο καιρό μπορεί να επιβιώσει ένας άνθρωπος χωρίς νερό.

Η αφυδάτωση, που είναι η πρώτη αιτία θανάτου για τους εγκλωβισμένους, συμβαίνει σχετικά γρήγορα, προκαλώντας υπερβολική δίψα, κόπωση και τελικά, οργανική ανεπάρκεια που οδηγεί στο θάνατο. Ένα άτομο μπορεί να μεταβεί από το απλό αίσθημα δίψας και ελαφριάς νωθρότητας σε ανεπάρκεια οργάνων μέσα στις 3 πρώτες ημέρες χωρίς νερό.

Πόσο καιρό μπορεί να ζήσει ο μέσος άνθρωπος χωρίς νερό;

Όταν οι άνθρωποι καταφέρνουν να επιβιώσουν για αρκετές ημέρες, συνήθως έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, επισημαίνουν οι ειδικοί. Αν και ένα άτομο μπορεί να επιβιώσει χωρίς νερό για περίπου μία εβδομάδα, το να υπάρχει μία πηγή νερού κοντά στο σημείο όπου βρίσκεται εγλωβισμένο αυξάνει τις πιθανότητες -αλλά φυσικά μιλάμε καθαρά για ζήτημα τύχης.

Από ιατρική σκοπιά, το σώμα χρειάζεται αρκετό νερό για να εκτελέσει πολλές βασικές λειτουργίες, όπως η εξισορρόπηση της εσωτερικής θερμοκρασίας και η διατήρηση των κυττάρων ζωντανά.

Ως γενικός εμπειρικός κανόνας, ισχύει πως ένα άτομο μπορεί να επιβιώσει χωρίς νερό για περίπου 3 ημέρες. Ωστόσο, ορισμένοι επιπλέον παράγοντες, όπως η ποσότητα νερού που χρειάζεται ένα σώμα και ο τρόπος που αξιοποιεί κάθε οργανισμός το νερό, μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα επιβίωσης.

Παράγοντες που μπορεί να μεταβάλλουν την ποσότητα νερού που έχει ανάγκη ένα άτομο είναι η ηλικία, τα επίπεδα δραστηριότητας, η γενική υγεία καθώς και σωματικοί παράγοντες, όπως το ύψος και το βάρος καθώς και το φύλο.

Η τροφή που καταναλώνει ένα άτομο μπορεί επίσης να επηρεάσει την ποσότητα νερού που χρειάζεται να πιει. Για παράδειγμα, ένα άτομο που τρώει τροφές πλούσιες σε νερό, όπως φρούτα, χυμούς ή λαχανικά, μπορεί να μην χρειάζεται να πίνει τόσο νερό όσο κάποιος που καταναλώνει δημητριακά, ψωμί και άλλες ξηρές τροφές.

Οι περιβαλλοντικές συνθήκες στις οποίες βρίσκεται ένα άτομο επηρεάζουν επίσης το πόσο νερό χρησιμοποιεί το σώμα του. Ένα άτομο που ζει σε πολύ ζεστό κλίμα θα ιδρώσει, με αποτέλεσμα να χάσει περισσότερο νερό. Ταυτόχρονα, καταστάσεις της υγείας όπως η διάρροια ή ο εμετός οδηγούν πολύ γρηγορότερα στην αφυδάτωση σε σύγκριση με έναν υγιή οργανισμό.

Ωστόσο, στην περίπτωση των φονικών σεισμών του Φεβρουαρίου γίναμε μάρτυρες πολλών διαφορετικών σεναρίων που ανατρέπουν τα παραπάνω επιστημονικά δεδομένα. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, οι επιζήσαντες τείνουν να είναι άτομα νεαρότερης ηλικίας ή να είχαν κατά τύχη πρόσβαση στα απαραίτητα, όπως ο αέρας και το νερό.

Βιολογία vs ψυχολογία

Ένας ακόμη παράγοντας επιβίωσης που αναφέρεται από τους ειδικούς, είναι οι ψυχολογικοί μηχανισμοί που ενεργοποιούνται σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι το λεγόμενο «ένστικτο επιβίωσης» που οπλίζει τον άνθρωπο με ανθεκτικότητα και ευελιξία. Ευελιξία σημαίνει ικανότητα επιβίωσης μέσα σε ιδιαίτερα άβολες - σωματικά και συναισθηματικά - καταστάσεις για παρατεταμένες χρονικές περιόδους.

Αυτού του είδους η πνευματική διαδικασία κατά κάποιον τρόπο ενεργοποιεί και μια φυσική διαδικασία που συνδυαστικά βοηθούν το σώμα να επιβιώσει όσο το δυνατόν περισσότερο, υποστηρίζουν οι ειδικοί. Το λεγόμενο ένστικτο «πάλης ή φυγής» ενεργοποιείται και στις περιπτώσεις εγκλωβισμού κάτω από ερείπια ή συντρίμμια.

Αυτή η ψυχολογική αντίδραση εμφανίζεται ως απάντηση σε ένα γεγονός που είναι αγχωτικό, τρομακτικό ή απειλητικό για τη ζωή. Επειδή η επιλογή φυγής δεν υπάρχει πλέον, οι άνθρωποι παλεύουν για να επιβιώσουν.

Η ψυχική κατάσταση μπορεί επίσης να επηρεάσει την επιβίωση. Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι άνθρωποι που έχουν παγιδευτεί δίπλα σε πτώματα, που δεν έχουν καμία επαφή με άλλους επιζώντες ή διασώστες, μπορεί να χάσουν την ελπίδα τους. Αντιθέτως, η διατήρηση της ελπίδας διάσωσης, μπορεί να δώσει «παράταση» στην επιβίωση για 2 με 3 ημέρες ακόμη.

Με πληροφορίες από: www.medicalnewstoday.com, abcnews.go.com, euronews.com

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις