Αγαπημένος προορισμός

Πραγματική απογοήτευση αυτό το καλοκαίρι για πολλά παιδιά και νέους της ευρύτερης περιοχής της Σπάρτης. Οι Κατασκηνώσεις της Ιερής Μητρόπολης Μονεμβασίας και Σπάρτης δεν λειτουργούν για λόγους ασφαλείας. Εκατοντάδες παιδιά προσμένουν το καλοκαίρι του 2021 με την ελπίδα ότι όλα θα βαίνουν καλώς και θα απολαύσουν τις μοναδικές στιγμές τόσο για την ψυχή όσο και για το πνεύμα και το σώμα τους…

Πίστη στην Πατρίδα

Στις 29 Αυγούστου είναι η ημέρα που πριν από 2500 χρόνια ο Λεωνίδας, βασιλιάς της Σπάρτης αναχώρησε για τις Θερμοπύλες με την Φρουρά του, τους 300 και με τον όρκο προς τους Νόμους της Πατρίδας στον κόρφο του. Στις 31 Αυγούστου αντιμετώπιζε στα στενά ων Θερμοπυλών τις ορδές του Ξέρξη κι έγραφε Ιστορία που θα ζει όσο και το ανθρώπινο γένος. Δεν ήταν η Σπαρτιατική αφοσίωση, δεν ήταν η στρατηγική οξύνοια, δεν ήταν η πολεμική τακτική που έγραψαν ίσως την Μεγαλύτερη Μάχη πρότυπο ηρώων στην Ιστορία του ανθρώπινου γένους. Ήταν πάνω απ’ όλα η Πίστη ότι εκεί έπρεπε να πέσουν για την Πατρίδα, τους Νόμους και τις Αρχές της. Η πεποίθηση ότι ο θάνατος πολλές φορές αγκαλιά με την τίμια και γεναία ήττα είναι πιο δυνατός από την ζωή και την νίκη. Τουλάχιστον αυτό πίστεψαν αργότερα ο Παλαιολόγος, ο Καρβούνης, ο Βλαχάκος…

Αδέλφια Λάκωνες

Ισως ελάχιστοι γνωρίζουν τη σχέση Σπάρτης – Μονεμβάσιας. Σπαρτιάτες ίδρυσαν την Μονεμβασιά, αφού αναγκάστηκαν να διαφύγουν από την παρακμή και πτώση. Μελέτησαν καλά τα δεδομένα στον βράχο και εκεί έστησαν την νέα εποχή τους.

Κάποια στιγμή οι δύο Δήμοι θα πρέπει να αναζητήσουν τις κοινές ρίζες και καταβολές τους και να συμπορευθούν με προορισμό την ανάπτυξη, την συνδημιουργία και την εξωστρέφεια. Ομοίως βέβαια θα πρέπει να αναδειχθεί και η σχέση της Σπάρτης με την Μάνη. Θα πρέπει κάποτε να αναθεματίσουμε τις διοικητικές και ύποπτες διαιρέσεις στον χάρτη της λακωνικής ψυχής και του σπαρτιατικού φρονήματος…

Η δύναμη της συνεργασίας

Η ισχύς θεωρείται βέβαιον ότι οι δύο βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στη Λακωνία, κάποτε θα συναντηθούν πολιτικά. Μπορεί να προέρχονται από αντιμαχόμενες κάποτε ιδεολογικές επάλξεις, μπορεί να ανήκουν σε δύο διαφορετικές εποχές, μπορεί να προέρχονται από διαφορετικούς προθαλάμους της πολιτικής και μπορεί τα χνώτα τους να μην ταιριάζουν. Είναι όμως υποχρεωμένοι να συνεργαστούν και να συμπράξουν σε κορυφαία και ουσιώδη θέματα που απασχολούν την Λακωνία και την κοινωνία. Η θέση τους πρέπει να είναι κοινή και η εμφάνισή τους επίσης σε ζητήματα όπως μεγάλα έργα, χρόνιες διεκδικήσεις, αιτήματα δήμων, προβλήματα παραγωγής, περιβάλλοντος, εκπαίδευσης, παραβατικότητας, κ.λ.π.

Το τρίγωνο της Ιστορίας

Βασιλόπουλος, Τζιούμης και Δούκας εκπροσωπούν έναν τόπο και μια κοινωνία που όχι μόνο έχει γράψει ιστορία αλλά απ’ ότι φαίνεται διατηρεί ακόμα το σθένος και την προσήλωση σε αρχές και αξίες. Καλαμάτα, Σπάρτη και Τρίπολη είναι ένα τρισυπόστατο ιστορικό πεδίο, απαράμιλλος παραγωγικός τόπος, κοινωνικά ξεκάθαρος και απαραβίαστος ιστός. Αν καταλάβουν την δύναμη της συνεργασίας τους τότε μπορεί να κάνουν θαύματα. Να φέρουν την αναγέννηση σε ένα τόπο που εδώ και χρόνια μετρά απώλειες ανθρώπινου δυναμικού, εισοδήματος και αυτοπεποίθησης. Μέχρι σήμερα ουσιαστικά βήματα συνεργασίας δεν έχουμε δει, παρόλο που οι ευκαιρίες είναι αρκετές.

Υφαντό στον αργαλιό

Έχουμε καιρό να ακούσουμε το αφήγημα για τον Μοριά και την Πελοπόννησο ως συνολικό προορισμό. Επι Τατούλη υφαινόταν αυτή η Πελοποννησιακή πρόταση με τον τουρισμό στο στημόνι και τον πολιτισμό στο υφάδι… Το υφαντό φαίνεται να έμεινε μισοτελειωμένο στον αργαλιό της Πελοποννήσου. Ποιος θα το ολοκληρώσει;

Η αχίλλειος πΤΕΡΝΑ της Πελοποννήσου

Η αχίλλειος πΤΕΡΝΑ της Πελοποννήσου είναι η διαχείριση των απορριμμάτων. Όπως δείχνουν τα πράγματα όπως κάποτε οι δύστροποι γαμπροί ή οι προικοθήρες έστριβαν δια του αρραβώνος, σήμερα οι λύσεις στη διαχείριση των απορριμμάτων θα δοθούν δια του αδιεξόδου. Για πρώτη φορά στα χρονικά ένα αδιέξοδο και μάλιστα από τόνους σκουπιδιών θα αποτελέσει την αναγκαστική διέξοδο για δρομολογηθούν οι λύσεις στη διαχείριση των απορριμμάτων.

Νότιος άνεμος

Άτονη και καχεκτική είναι η νότια πύλη της Πελοποννήσου. Καλαμάτα και Γύθειο είναι λιμάνι χωρίς δυναμική και αίγλη. Παράλληλα λιμανάκια, καταφύγια, όρμοι και φιόρδ, σε Νεάπολη, Μονεμβάσια, Γέρακα, Οίτυλο, Καρδαμύλη, Πεταλίδι, Μεθώνη, Κορώνη μένουν αναξιοποίητα… Ένα τολμηρό, έντιμο και μοντέρνο σχέδιο – πλέγμα με μαρίνες, υδατορδόμια, ιπτάμενα δελφίνια, αλιευτικά καταφύγια, ιστιοπλοϊκά ορμητήρια, αθλητικοί υδάτινοι στίβοι, ακτοπλοϊκές τουριστικές και εμπορικές γραμμές προς Αιγαίο, Ιόνιο, Κρήτη και Ιταλία θα μετέτρεπαν την νότια Πελοπόννησο σε κέντρο, προορισμό και φάρο της Μεσογείου, σε πολύ σύντομο χρόνο. Θέλει όμως και τόλμη και αρετή…

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr