Θαύματα καί ἡγεσίες

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης / estianews.gr

Ἡ Ἐκκλησία ἄς ψάξει βαθιά μέσα της

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ τῶν Ἁγίων Ἰσιδώρων πού βρίσκεται κάτω ἀπό τόν Λυκαβηττό εἶναι ἕνας τόπος μέ θετική ἐνέργεια. Δέν γνωρίζω ἄν γίνονται ἤ δέν γίνονται θαύματα στό σημεῖο, ὡστόσο στήν μία καί μοναδική φορά πού ἔτυχε νά βρεθῶ ἐκεῖ, προσκεκλημένος στόν γάμο τοῦ Ὑπουργοῦ Βασίλη Κικίλια, ἔνοιωσα ἰδιαίτερα. Παρά τήν πολυκοσμία, τό… ἀνισόπεδον καί τό ἀνηφορικόν τοῦ ἐδάφους. Ὁ τόπος αὐτός εἶναι μοναδικός καί εὐλογημένος. Ἰδανικός γιά περισυλλογή, ἀφοσίωση καί προσευχή, γιά ὅσους πιστεύουν, ἐννοεῖται. Ἡ γαλήνη πού ἔνοιωσα μπορεῖ νά συγκριθεῖ κατ’ ἐλάχιστον μόνο μέ αὐτό πού αἰσθάνομαι (συγχωρεῖστε μου τήν προσωπική ἐξομολόγηση) ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Κάρας, τῶν λειψάνων καί τῶν προσωπικῶν ἀντικειμένων τοῦ Πενταπόλεως Νεκταρίου πού εὑρίσκονται στήν Μονή τῆς Ἁγίας Τριάδας στό νησί μου, ἐκεῖ πού μόνασε ὁ προστάτης μας Ἅγιος στίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰῶνα.

Τό ἄν ὁ Θεός βάζει τό χέρι του ἐκεῖ ψηλά στούς Ἁγίους Ἰσιδώρους γιά νά ἀλλάζουν οἱ μοῖρες τῶν ἀνθρώπων ἤ ἄν ὅπως ὑποστηρίζει ἡ Ἐκκλησία μας ὅλα ὅσα διαδίδονται ὅτι συμβαίνουν, εἶναι «ψευτοθαύματα», καί αὐτοί πού ὑποστηρίζουν ὅτι τά κάνουν εἶναι «ἀπατεῶνες», αὐτό δέν εἶναι δική μας ἁρμοδιότητα νά τό λύσουμε. Οὔτε βεβαίως εἶναι δουλειά μας νά κοιτᾶμε ἄν ὁ ἱερεύς τῶν Ἁγίων Ἰσιδώρων εἶναι «προστατευόμενος» τῆς συζύγου τοῦ πρωθυπουργοῦ Μαρέβας ἤ οἱασδήποτε ἄλλης πρώτης κυρίας. Μακάρι ἡ κυρία Μητσοτάκη νά ἔχει στενή σχέση μέ ὀρθοδόξους ἱερεῖς καί νά τούς στηρίζει, αὐτό ἀρκεῖ. Πῶς νά ἔχει ἅγιο χάρισμα νά διακρίνει ποιός λέει ἀλήθεια καί ποιός ψέματα; Κανείς μας δέν τό ἔχει. Ἡ τυχόν προσήλωσή της στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τήν ὥρα πού ἄλλα μέλη τῆς πρωθυπουργικῆς οἰκογένειας τελοῦν τά οἰκογενειακά τους μυστήρια σέ καθολικούς ναούς τῆς Τήνου, μᾶς φθάνει καί μᾶς περισσεύει.

Ἡ ὑπόθεση αὐτή δέν προσφέρεται κατά τήν δική μου ἀντίληψη λοιπόν γιά κριτική πρός τήν ἐξουσία καί γιά ἀντιπολίτευση πρός συγκεκριμένα πρόσωπα. Μακράν ἡμῶν. Προσφέρεται ὅμως θεωρῶ ὡς ἀφορμή γιά εὐρύτερο προβληματισμό πού συνδέεται μέ τά ἑξῆς δύο θέματα: Πρῶτον, μέ τήν δραματική μείωση τῆς πνευματικῆς ἐπιρροῆς τῆς Ἐκκλησίας μας στό ποίμνιό της. Δεύτερον, μέ τά οἰκονομικά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζει ἡ Ἐκκλησία μας ἐξ αἰτίας τῆς δραματικῆς μείωσης τῆς προσέλευσης τῶν πιστῶν στούς ναούς. Ἰδού πῶς αὐτά συνδέονται μέ τήν ἀγωνία της γιά τόν προσηλυτισμό τοῦ ποιμνίου της ἀπό ἄλλα δόγματα ἤ ἀπό ἄλλες συνιστῶσες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅπως τό Ἅγιον Ὄρος.

Εἶναι καιρός νά ποῦμε ὅλη τήν ἀλήθεια γιά τά θαύματα καί τίς ἡγεσίες, καί ἄς πονέσουμε, δέν γίνεται ἀλλιῶς δυστυχῶς. Ἡ ἀλήθεια λυτρώνει! Ὅσον ἀφορᾶ τά ὅρια τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐπιρροῆς: ἀντί νά διαμαρτύρεται ἡ ἐκκλησία μας γιά τήν δράση τῶν νεοπροτεσταντῶν, γιά τήν ἀκτινοβολία πού ἔχει στούς πιστούς ὅλης τῆς χώρας ἡ μεταφορά ξύλου ἀπό Τίμιους Σταυρούς στήν Κρήτη, γιά τήν ἕλξη πού προκαλοῦν στόν κόσμο οἱ φῆμες γιά τά θαύματα, ὑπαρκτά ἤ μή, στούς Ἁγίους Ἰσιδώρους, καλό θά ἦταν νά κάνει ἀναστοχασμό σοβαρό. Νά σκεφτεῖ πῶς δημιουργήθηκε μετά Χριστόδουλον αὐτό τό κενό ἀπήχησης στήν νεολαία καί στόν ἑλληνικό λαό γενικώτερα, μέ συνέπεια νά τό καλύπτουν σήμερα μέ ἄνεση καί ἄνευ ἀντιστάσεως οἱ κομπογιαννῖτες καί οἱ ἀλλόδοξοι.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι δυστυχῶς πικρή. Ὅλα αὐτά συμβαίνουν ἐπειδή ἡ Ἐκκλησία ἀπουσιάζει. Ὁ αὐθεντικός ἐκκλησιαστικός λόγος ἀπουσιάζει. Ἀπουσιάζει καί ἀπό τά θέματα πού συγκλονίζουν εὐρύτερα τήν ἑλληνική κοινωνία, ἀπουσιάζει καί δογματικά, θεολογικά.

Ἀπό τό 2008 ἕως σήμερα ἡ Ἑλλάς ἔζησε συγκλονιστικά γεγονότα: μνημόνια, Μακεδονικό, Πανδημία (ἐμβόλια-Θεία Κοινωνία), Ἑλληνοτουρκικά. Ἡ αἴσθηση πού ἀπεκόμισε ἡ κοινωνία ἀπό τήν σιωπή τῆς Ἐκκλησίας σέ ὅλα αὐτά τά μείζονα καί τά σπουδαῖα, εἶναι ὅτι συμμορφώθηκε στίς ἐπιθυμίες τῶν συμμάχων νά μήν εἶναι «Ἐθναρχοῦσα». Ὅτι ἐνσωματώθηκε στίς ἐπίσημες δομές τῆς Πολιτείας καί ἀπετέλεσε κατά βάση Ὑπουργεῖο τῆς κεντρικῆς ἐξουσίας. Ὄχι αὐτόνομο θεσμό. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά μειωθεῖ κατά δραματικό τρόπο αὐτό πού μέ πολιτικούς ὅρους ὀνομάζουμε «συσπείρωση» τοῦ ἐκκλησιάσματος. Οἱ πιστοί ἀγαποῦν τόν Θεό καί τήν Πατρίδα, ἀλλά ἀπέχουν ἀπό τήν Λειτουργία. Οἱ ναοί ἀδειάζουν πλήν ἐξαιρέσεων. Οἱ πιστοί πηγαίνουν γιά προσκύνημα στήν Ἐκκλησία σέ ἀνύποπτες στιγμές. Καί μολονότι στήν Ὀρθοδοξία δέν συναντᾶται, εἶναι θεολογικά λάθος, ὁ ὅρος «ἀτομική προσευχή κατ’ οἶκον» πού χρησιμοποίησε παρασυρθείς ὁ Πρωθυπουργός, οἱ πιστοί ἐπιλέγουν συνήθως τήν μοναξιά καί τήν ἀπ’ εὐθείας ἐπικοινωνία τους μέ τό Θεῖο ἐντός ἄδειων ναῶν. Χωρίς μεσολαβητή. Ἤ μέ μεσολαβητή τούς πνευματικούς τους καί τούς ἀσκητικούς Γέροντες τοῦ Ἁγίου Ὄρους τούς ὁποίους ἐμπιστεύονται περισσότερο λόγῳ τῆς ἀπομάκρυνσής τους ἀπό τά ἐγκόσμια.

Τό χειρότερο ἀπό ὅλα εἶναι ὅτι ἔχει δημιουργηθεῖ κενό ἐξουσίας καί μέσα στήν ἴδια τήν Ἐκκλησία. Σέ πλεῖστες μητροπόλεις οἱ ἱερεῖς δέν ἐμπνέονται ἀπό τούς ἀπόμακρους Μητροπολῖτες τους ἀλλά ἀπό τούς Μοναχούς τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἄν θέλει λοιπόν ἡ Ἐκκλησία μας νά ἀνακαλύψει γιατί σαρώνει ὁ προσηλυτισμός καί ὁ κομπογιαννιτισμός, πρέπει νά ἀρχίσει τήν ἔρευνα ἀπό τόν ἑαυτό της καί νά ψάξει βαθιά μέσα της. Καλῶς ἤ κακῶς τά προβλήματα δέν λύονται μέ τάχα αὐστηρές ἐγκυκλίους πού γράφονται στήν Μονή Πετράκη καί πλέον δέν λαμβάνονται ὑπ’ ὄψιν ἀπό κανέναν (ἄλλαξαν οἱ ἐποχές) ἀλλά στό πεδίο. Ἕνα τό κρατούμενο.

Ὑπάρχει ὅμως καί δεύτερο κρατούμενο, λίαν ἐνδιαφέρον. Θά τό προσεγγίσω ἐπί τῆς ἀρχῆς σήμερα, δέν θά ὑπεισέλθω γιά τήν ὥρα σέ λεπτομέρειες. Ἡ μείωση τῆς ἀπήχησης τῆς Ἐκκλησίας στό πλήρωμα τήν περίοδο 2008-2022 ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά ἀδειάσει τό παγκάρι. Τό κήρυγμα δέν «κόβει» εἰσιτήρια. Πόσῳ μᾶλλον πού τίς περισσότερες φορές δέν ἀκουμπᾶ τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων καί εἶναι τιμωρητικό καί ἐλιτίστικο (ἴδε ἐμβολιασμό). Ἄν σέ αὐτό συνυπολογίσουμε τό λουκέτο πού ἔβαλε ἡ κυβέρνηση τῶν Ἀθέων Ὑπουργῶν τοῦ Μαξίμου στούς ναούς στήν διετία τῆς πανδημίας, ἔχουμε ὅλη τήν εἰκόνα μπροστά μας: ἡ Ἐκκλησία μας βρίσκεται στά ὅρια τῆς χρεοκοπίας. Πνευματικῆς καί κυρίως οἰκονομικῆς. Μέ ἀποτέλεσμα νά ἀναζητᾶ ἐναγωνίως πόρους ἐκεῖ πού ὑπάρχουν ἀκόμη πόροι. Σέ λαϊκά προσκυνήματα ὅπως οἱ Ἅγιοι Ἰσίδωροι στόν Λυκαβηττό ἤ στά δημοφιλῆ στό ἐκκλησίασμα ἀνά τήν Ἑλλάδα ἡσυχαστήρια (ΝΠΙΔ) τούς πόρους τῶν ὁποίων ἔχει βάλει στό μάτι. Ἀκόμη καί ἄν οἱ πρακτικές της αὐτές ἔρχονται σέ ἀντίθεση μέ τίς διαθῆκες λαοφιλῶν Ἁγίων μας πού πολεμήθηκαν ἀπό τήν ἴδια λυσσωδῶς ὅσο ζοῦσαν. Τίποτε δέν θεωρῶ τυχαῖο λοιπόν ἀπό ὅλα ὅσα συμβαίνουν αὐτήν τήν ἐποχή.

Οἱ ἐγκύκλιοι κατά τοῦ προσηλυτισμοῦ φανερώνουν τό ἔλλειμμα τῆς ἀπήχησης τῆς Ἐκκλησίας στό πλήρωμα πού ἀναζητᾶ κάπου γιά νά λυτρωθεῖ ἡ ψυχούλα του. Οἱ καταγγελίες γιά τά ψευτοθαύματα ἀκόμη καί ἄν εἶναι ἀκριβεῖς ἔχουν ὡς αἰτία τους τό οἰκονομικό ἀδιέξοδο. Μόνο πού τέτοια προβλήματα δέν λύονται μέ ἐπιθέσεις, καταγγελίες, διαδόσεις. Τά θαύματα προϋποθέτουν ἡγεσίες! Πού δυστυχῶς δέν τίς βλέπουμε… Ἀλλά δέν θά σταματήσουμε νά τίς ἀναζητοῦμε!

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις