Η νέα πολιτική ανάγκη

Γράφει ο Λευτέρης Κουσούλης* / tovima.gr

Μετά την τραγωδία στα Τέμπη ένα διαρκές νέο ζύγισμα των πραγμάτων συντελείται. Δεν πρόκειται για επιφανειακή συνειδητοποίηση που θα την πάρει μαζί της ο χρόνος και σύντομα θα την αγκαλιάσει η λήθη.

Η τραγωδία ανακεφαλαιώνει «βίαια» μια εποχή, θέτει τέλος στην πλασματική και επιφανειακή πλευρά της, εγείρει όλα τα ζητήματα που συνδέονται με τη συλλογική λειτουργία και συνύπαρξη, τη θέση του κράτους και τον ρόλο της εξουσίας. Το «φτάνει πια» είναι το αίτημα μιας καθολικής αλλαγής.

Η άλλη διατύπωση της ανάγκης όλα να τα δούμε από την αρχή. Και τίποτα πια δεν μπορεί να το κρύψει. Αιφνίδια και τραγικά μια νέα πολιτική ανάγκη προκύπτει καθολικά απαιτητική μπροστά μας.

Μια μέθοδος διακυβέρνησης εξαντλήθηκε, μια αντίληψη χειρισμού των συλλογικών πραγμάτων κατέρρευσε, ένας άλλος τρόπος είναι αναγκαίος, η εξουσιαστικότητα και η κυριαρχία είναι εχθρός της πολιτικής και της δημιουργικής χρησιμότητάς της για τους ανθρώπους και την κοινωνία.

Μέσα στις συνθήκες που ορίζει η νέα πολιτική ανάγκη δεν έχουν θέση οι παλαιές επιλογές και οι συμβατικές διαχειριστικές πρακτικές των μικρών ή μεγάλων κοινών υποθέσεων, εκείνων που συνδέονται είτε με την καθημερινή ύπαρξη είτε με ένα σχέδιο για το άμεσο ή μακρινό μέλλον.

Η νέα πολιτική ανάγκη απαιτεί ένα ριζικά αντιδιαχειριστικό πνεύμα διακυβέρνησης. Η εκλεγμένη Κυβέρνηση δεν είναι, όπως παρατηρούμε συχνά, ένα διαχειριστικό συμβατικό σχήμα που μέρα με την μέρα αντιμετωπίζει αυτό που προκύπτει, αναλώνεται στην προσωρινή θεραπεία του και επανέρχεται στην προτέρα κατάσταση της πολιτικής του ασφάλειας, η οποία ορίζει και τον κύριο λόγο κάθε πράξης του.

Όταν η διαχείριση αναγορεύεται σε ύψιστο κυβερνητικό στόχο, τότε τα δομικά προβλήματα απλώνουν ανεμπόδιστα ρίζες, το κράτος, όπου αυτά ευδοκιμούν, παραμένει ανέγγιχτο και κερδίζει στη διαδρομή κυρίαρχη θέση στη συλλογική λειτουργία.

Η διαχειριστική αντίληψη είναι μια επιλογή αυτοπροστασίας των εκλεγμένων αντιπροσώπων απέναντι στους πολιτικούς κινδύνους που αντιπροσωπεύει κάθε απόφαση και δράση μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα, υπέρ του κοινωνικού συνόλου και εις βάρος των κατεστημένων σχέσεων, που στη χώρα μας συνδέονται σχεδόν όλες με το κράτος.

Η νέα πολιτική ανάγκη ορίζεται πλέον ανυπέρθετα από τη συνειδητή, σχεδιασμένη, πειθαρχημένη και επώδυνη πολιτική εργασία εναντίον αυτού του κράτους. Του πλέγματος των κανόνων που το προστατεύουν και συνακόλουθα των συνθηκών της ατιμωρησίας του, που πάνω από άτομα και κοινωνία, το κατέστησαν αντικειμενικά αυτόνομο, αδιάφορο και ψυχρό μηχανισμό.

Η νέα πολιτική ανάγκη έχει στον πυρήνα της το αίτημα της διαλεκτικής συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων εναντίον αυτής της συνθήκης καθυστέρησης. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

* Ο κ. Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις