ΚΟΣΜΟΣ. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα εντομοκτόνα βλάπτουν σοβαρά το νευρικό σύστημα της μέλισσας. Μετά το πέταγμα σε λουλούδια ραντισμένα με φυτοφάρμακα, οι μέλισσες επηρεάζονται τόσο πολύ που δεν μπορούν να κινηθούν σε ευθεία γραμμή.

Η έκθεση σε πολλά φυτοφάρμακα έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει αρνητικά τη συμπεριφορά των μελισσών και οι τοξικές χημικές ουσίες μπορεί να οδηγήσουν στο θάνατο μεμονωμένων μελισσών ή ολόκληρων κυψελών.

Σε νέα μελέτη, οι επιστήμονες εξέτασαν τον αντίκτυπο των εντομοκτόνων όπως το sulfoxaflor και το imidacloprid, ένα νεονικοτινοειδές , και πώς μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα μιας μέλισσας να πλοηγείται εύκολα.

«Η προηγούμενη έρευνά μου έδειξε ότι οι ακρίδες που εκτίθενται σε εντομοκτόνα δεν κατευθύνονται ούτε πηδούν για να αποφύγουν τις συγκρούσεις και ότι αυτό προκύπτει από επιπτώσεις στην ικανότητά τους να βλέπουν την κίνηση των αντικειμένων», λέει η επικεφαλής συγγραφέας Rachel Parkinson, επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

«Ήθελα να μάθω αν υπήρχαν παρόμοια αποτελέσματα στην κίνηση ευρέος πεδίου στις μέλισσες, καθώς χρησιμοποιούν αυτό το είδος οπτικών πληροφοριών για τη σταθεροποίηση της πτήσης και την πλοήγηση. Υποθέτω ότι αυτό μπορεί να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στη διαταραχή κατάρρευσης αποικιών, με την οποία οι μέλισσες που εκτίθενται σε φυτοφάρμακα δυσκολεύονται να βρουν το δρόμο για το σπίτι τους».

Η διαταραχή κατάρρευσης αποικίας παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 2000 με μια δραματική μείωση των πληθυσμών των μελισσών. Μερικοί μελισσοκόμοι ανέφεραν απώλειες από 30 έως 90% των κυψελών τους. Η βασίλισσα και τα μικρά παρέμειναν ενώ πολλές από τις εργάτριες μέλισσες μόλις εξαφανίστηκαν. Η αποικία δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τόσους πολλούς εργάτες.

Οι μέλισσες στην εικονική πραγματικότητα

Μια υγιής μέλισσα έχει αυτό που είναι γνωστό ως «οπτικοκινητική απόκριση», που τη βοηθά να γυρίσει πίσω σε μια ευθεία διαδρομή. «Η οπτικοκινητική απόκριση είναι μια αντανακλαστική συμπεριφορά με την οποία τα ζώα στρέφονται ενστικτωδώς για να ακολουθήσουν μια περιστρεφόμενη οπτική σκηνή», λέει η Πάρκινσον. «Σκοπός του είναι να βοηθήσει το έντομο να ανακτήσει και να διατηρήσει έναν σταθερό προσανατολισμό».

Για τη μελέτη τους, αρχικά, οι ερευνητές εξέθεσαν τις μέλισσες σε ένα εργαστήριο σε διάφορα μείγματα εντομοκτόνων αναμεμειγμένα σε σακχαρόζη για πέντε ημέρες. Στη συνέχεια δοκίμασαν την οπτοκινητική απόκριση του εντόμου προσπαθώντας να τα ξεγελάσουν οπτικά καθώς περπατούσαν.

Έπαιξαν βίντεο που έδειχναν κάθετες ράβδους να κινούνται από τη μία πλευρά στην άλλη σε δύο οθόνες μπροστά από τις μέλισσες. Οι κινούμενες ράβδοι κάνουν τη μέλισσα να πιστεύει ότι έχει ξεφύγει από την πορεία της και πρέπει να στρίψει για να επιστρέψει σε ευθεία πορεία.

«Δοκίμασα τις μέλισσες σε έναν περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας», λέει η Πάρκινσον. Οι μέλισσες που δεν υποβλήθηκαν σε έκθεση με φυτοφάρμακα είχαν καλή απόδοση στο οπτικοκινητικό περιβάλλον, επαναπροσανατολίζοντας τον εαυτό τους σε ευθεία γραμμή. Διορθώνονταν και πετούσαν ή περπατούσαν ευθεία όταν εκτίθονταν σε διαφορετικές ταχύτητες. Ωστόσο, οι μέλισσες που εκτέθηκαν σε φυτοφάρμακα δεν τα πήγαν το ίδιο καλά.

«Ορισμένες μέλισσες ανταποκρίθηκαν στην κίνηση προς μία μόνο κατεύθυνση, στρέφοντας μόνο προς μία κατεύθυνση και χωρίς να αλλάξουν κατεύθυνση όταν η κίνηση άλλαζε κατεύθυνση, ενώ άλλες μέλισσες δεν έκαναν καθόλου ελιγμούς στροφής», λέει η Πάρκινσον. «Έμεινα έκπληκτη από τη σοβαρότητα των επιπτώσεων, ειδικά για την ομάδα με τα φυτοφάρμακα sulfoxaflor, καθώς η δόση που χρησιμοποίησα ήταν μια συγκέντρωση σχετική με το πεδίο». Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Frontiers in Insect Science.

Σοβαρές Επιδράσεις

Τα φυτοφάρμακα έχουν αποδειχθεί από καιρό ότι έχουν τοξική επίδραση στις μέλισσες.

«Υπάρχουν πολλές τεκμηριωμένες επιδράσεις των φυτοφαρμάκων στις μέλισσες, που κυμαίνονται από τις επιπτώσεις στην αναπαραγωγή, τη μάθηση και τη μνήμη, την αποτελεσματικότητα αναζήτησης τροφής κ.λπ.», επισημαίνει η Πάρκινσον. «Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι οι εκτεθειμένες μέλισσες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να επιστρέψουν στην κυψέλη όταν αναζητούν τροφή ή όταν αιχμαλωτίζονται και απελευθερώνονται σε μια νέα τοποθεσία».

Τα νέα ευρήματα βοηθούν τους ερευνητές να συνεχίσουν να κατανοούν τις επικίνδυνες επιπτώσεις αυτών των χημικών ουσιών, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καλύτερη προστασία και διατήρηση.

«Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε το εύρος των επιπτώσεων των φυτοφαρμάκων και των μειγμάτων, καθώς συχνά συμβαίνουν σε δόσεις πολύ χαμηλότερες από εκείνες που απαιτούνται για να προκαλέσουν άμεσα θάνατο. Τα αποτελέσματα είναι πιθανό να μειώσουν την επιβίωση των μελισσών συνολικά», λέει η Πάρκινσον.

«Είναι, ωστόσο, σημαντικό να γίνουν περισσότερες μελέτες για να προσδιοριστεί εάν τα αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν στις περπατούσες μέλισσες θα μεταφραστούν και σε ιπτάμενες μέλισσες».

Πηγή: Treehugger

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις