Πως συνδέεται η Αγία Λουκία των Συρακουσών με τη νέα ταινία του Michael Chaves, The Nun II

ΚΟΣΜΟΣ. Παρακολουθώντας την νέα ταινία του Michael Chaves, The Nun II (Η Καλόγρια II), βλέπουμε πολύ έντονα τη διαμάχη του φανταστικού με του πραγματικού στοιχείου. Ο συγγραφέας εναλλάσσει πολύ εύκολα τις σκηνές ανάμεσα στον πραγματικό και μεταφυσικό κόσμο και συνδέει τη φαντασία με την ιστορία.

Αν και η ταινία πέρα από τα πολλά «jump scares» δεν είναι ιδιαίτερα τρομακτική, αυτό που μας «κρατάει» σε αγωνία και μας καθηλώνει είναι το ιστορικό κομμάτι που βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα. Και φυσικά αναφέρομαι στη σύνδεση του δαίμονα Βάλακ με την Αγία Λουκία των Συρακουσών. Αυτό από μόνο του σε βάζει σε σκέψεις ότι μήπως πίσω από αυτή την ταινία βρίσκεται στην πραγματικότητα κάτι πιο τρομακτικό;;

Ο δαίμονας Βάλακ, ως κεντρική περσόνα, σκιαγραφείται πλέον στην ταινία σαν «έκπτωτος άγγελος» και κατά κάποιο τρόπο συνδέεται με την Αγία Λουκία των Συρακουσών, η οποία είναι σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία, προστάτιδα των οφθαλμών! Η τελευταία αυτή σύνδεση έρχεται μάλιστα να μας αποκαλύψει, εν μέσω της θεματολογίας του φιλμ, έναν δαίμονα, που κάποτε ήταν άγγελος (άγιος)!

Καθ’ όλη την εξέλιξη του σεναρίου της ταινίας, ο εκάστοτε θεατής δύναται να έχει, με σημείο αναφοράς τη θρησκεία, την αίσθηση του πραγματικού. Αντιλαμβάνεται δηλαδή κανείς, το θρησκευτικό στοιχείο, εστιάζοντας στο δίπολο καλού-κακού αλλά και στην περιπλεκόμενη σχέση μεταξύ των δύο αυτών διαστάσεων…

Βασίζεται το The Nun 2 σε αληθινή ιστορία

Παρόλο που το The Nun 2 δεν βασίζεται σε αληθινή ιστορία, υπάρχουν μερικά πραγματικά στοιχεία που συνδέονται με περιπτώσεις που είχαν συναντήσει ο Ed και η Lorraine Warren στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένης της κατοχής του Maurice Theriault. Ο Μορίς, γνωστός και ως «Φρέντσι», υπήρχε στην πραγματικότητα στην πραγματική ζωή και ήταν μέρος μιας μυστηριώδους υπόθεσης εξορκισμού, αλλά τα γεγονότα του αμφισβητήθηκαν με έντονο σκεπτικισμό.

Άλλες συνδέσεις με ανθρώπους της πραγματικής ζωής περιλαμβάνουν την Αγία Λουκία, την προστάτιδα των τυφλών που δεν καιγόταν από τη φωτιά και της αποκαταστάθηκαν τα μάτια αφού τα έβγαλαν. Ενώ αυτοί οι χαρακτήρες θα μπορούσαν να συνδεθούν με ιστορίες πραγματικής ζωής, υπάρχει μια άλλη εξέχουσα προσωπικότητα που έχει πραγματικές πτυχές παρμένες από το μυθολογικό τους αντίστοιχο.

Η μυθολογία είναι ένας συνδυασμός πραγματικών και φανταστικών προελεύσεων που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ως αληθινή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Valak είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένος. Ο Βαλάκ περιγράφηκε στα μέσα του 17ου αιώνα, ως ένα νεαρό αγόρι με κέρατα που καβαλάει έναν δράκο. Ενώ το όνομα και η δαιμονική φύση προέρχονται από αυτά τα χειρόγραφα, η εμφάνιση της μοναχής του Valak ήταν μια δημιουργική επιλογή που αποφασίστηκε για το The Conjuring 2, καθώς δεν υπάρχουν γεγονότα της πραγματικής ζωής που να σχετίζονται με αυτήν τη δαιμονική καλόγρια. Αν και υπάρχουν μερικά ρεαλιστικά στοιχεία σε αυτούς τους χαρακτήρες στο The Nun ΙΙ και σε άλλες ταινίες τρόμου που βασίζονται στις περιπτώσεις του Ed και της Lorraine Warren, το περιεχόμενο της ταινίας είναι σε μεγάλο βαθμό φανταστικό.

Η Αγία Λουκία ήταν χριστιανή μάρτυρας από τον 4ο αιώνα

Το The Nun ΙΙ βρίσκει τις δύο νεαρές μοναχές, την αδελφή Αιρίν και την αδελφή Ντέμπρ, να ερευνούν αρχικά το κομποσκοίνι ενός δολοφονημένου ιερέα. Ένας Γάλλος βιβλιοθηκάριος τους λέει τελικά ότι καταδιώκουν έναν άγγελο που απορρίφθηκε από τον Θεό (ο δαίμονας Valak) και το κομπολόι φέρει το οικογενειακό έμβλημα της Αγίας Λουκίας.

Ο Χέρμπερμαν σημειώνει ότι η Αγία Λουκία γεννήθηκε σε μια συμβατική Ρωμαϊκή οικογένεια, αλλά δήλωσε την παρθενία της στον Θεό στις αρχές των 20 της. Αλλά η χήρα μητέρα της φοβόταν για την κοινωνική θέση της κόρης της και την πάντρεψε με τον γιο μιας πλούσια ειδωλολατρικής οικογένειας. Τη θυμούνται στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ως μια από τις πιο γνωστές οσιομάρτυρες της θρησκείας. Οι τοπικές λατρείες αναπτύχθηκαν τελικά στη μνήμη της στις Συρακούσες και τη Σικελία.

Η ιστορία της Αγίας Λουκίας

Η Αγία Λουκία καταγόταν από τις Συρακούσες της Σικελίας και μαρτύρησε κατά το έτος 304 μ.Χ. όταν ηγεμόνας της Σικελίας ήταν ο Πασχάσιος και αυτοκράτορας της Ρώμης ο Διοκλητιανός. Υπήρξε παρθένα, μνηστευμένη με ειδωλολάτρη.

Η μητέρα της Ευτυχία υπέφερε από χρόνια αιμορραγία και έτσι αναγκάστηκε να καταφύγει μαζί της στην Κατάνη στον ναό της θαυματουργού Αγίας Αγάθης για τη θεραπεία της μητέρας της. Εκεί οραματίστηκε στον ύπνο της την Αγία Αγάθη η οποία την επιβεβαίωσε ότι η μητέρα της θα θεραπευθεί και ότι η τύχη της ίδιας θα έχει μαρτυρικό τέλος.

Αφού αποκαταστάθηκε η υγεία της μητέρας της, η Αγία Λουκία μοίρασε την περιουσία της στους πτωχούς και περίμενε το τέλος της, προσευχόμενη κατά τον λόγο της Αγίας Αγάθης. Η εμμονή της στην πατρώα πίστη και η γενική της στάση ήταν η αιτία που κινήθηκε ο μνηστήρας της εναντίον της. Δεν δίστασε μάλιστα να την καταγγείλει στον ηγεμόνα Πασχάσιο ως χριστιανή. Εκείνος μετά την ανάκριση που της έκανε, διέταξε να την κλείσουν σε πορνείο για να ατιμαστεί.

Και όμως μια θεία δύναμη την κράτησε αμετακίνητη στο σημείο που βρισκόταν παρόλο που στην αρχή την τραβούσαν οι στρατιώτες με ορμή και ύστερα την έδεσαν σε ζυγό που έσερναν πολλά ζευγάρια βόδια. Οι στρατιώτες θυμωμένοι που δεν κατόρθωσαν τον σκοπό τους την άλειψαν με πίσσα, ρετσίνι και λάδι και της έβαλαν φωτιά για να καεί ζωντανή και όμως, μια θεϊκή παρέμβαση ήταν εκείνη που έσβησε την φωτιά και την έσωσε.

Στην συνέχεια της έβγαλαν τα μάτια με ξιφίδιο και ένας από τους στρατιώτες βύθισε το μαχαίρι του στον λαιμό της και την εγκατέλειψαν αιμόφυρτη. Η Αγία Λουκία ζήτησε να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων και εφοδιασμένη έτσι παρέδωσε την ψυχή της στον Κύριο αφού προηγουμένως προφήτευσε για το σύντομο τέλος της ειδωλολατρίας και την νίκη και επικράτηση του χριστιανισμού.

Το 886 μ.Χ. ο Άγιος Λέων Επίσκοπος Κατάνης έχτισε ναό προς τιμήν της. Το άφθαρτο και ευωδιαστό ιερό της σκήνος μετεφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου παρέμεινε μέχρι το 1204 οπότε και οι σταυροφόροι το μετέφεραν στην Βενετία. Από το 1860 φυλάσσεται και προσκυνείται στον ναό των Αγίων Ιερεμίου και Λουκίας. Το 1955 η κάρα της καλύφθηκε με περίτεχνη επένδυση από σφυρήλατο ασήμι σε σχήμα κεφαλιού. Η μνήμη της τιμάται στις 13 Δεκεμβρίου. Στην εικονογραφία παρουσιάζεται να κρατά ένα κλαδί φοίνικα και ένα πινάκιο με μάτια για να θυμόμαστε το μαρτύριό της.

Το όνομά της στα λατινικά προέρχεται από το lux-lucis που σημαίνει φως και κατ’ επέκταση σημαίνει Φωτεινή. Η εορτή της δώδεκα ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, προαναγγέλλει το φως που έρχεται στον κόσμο με την γέννηση του Θεανθρώπου. Όλη η Ευρώπη γιορτάζει αυτή την ημέρα.

Στην Σουηδία μάλιστα ένα μικρό κορίτσι φορά στο κεφάλι του στέμμα με αναμμένα κεριά και βαστά δύο αναμμένες λαμπάδες. Με την συνοδεία και άλλων λευκοφορεμένων κοριτσιών παριστάνει την Αγία Λούκια που φέρνει το φως των Χριστουγέννων. Επισκέπτονται τα σπίτια και τραγουδούν τα κάλαντα της Αγίας Λουκίας. Για το Παλέρμο της Σικελίας η μνήμη της είναι ημέρα νηστείας κατά την οποία καταναλώνουν ένα μόνο μικρό κομμάτι άρτου από ρεβυθάλευρο για να προστατεύει τα μάτια τους η Αγία Λουκία.

Η Αγία Λουκία της οποίας τα μάτια αφαιρέθηκαν, «δάνεισε» στην Αγία Παρασκευή το πινακίδιο με τα μάτια για να μας θυμίζει ότι θεράπευσε τα μάτια του βασιλιά Αντωνίνου. Κατά παλαιά παράδοση η Αγία Λουκία τιμάτε ως προστάτιδα των οφθαλμών.

Έτσι τιμάται ακόμη και στην Ιερά Μονή Κεχροβουνίου (Οσίας Πελαγίας) Τήνου με πανηγυρική θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου. «Φίλτρω πτερωθείσα τω θεϊκώ, μνήστορος γηίνου, υπερέδραμες την στοργήν, και οδμαίς αΰλοις, του Λόγου επομένη, Λουκία αθληφόρε, νομίμως ήθλησας».