«Μια χαρά είμαι. Πολεμάω πάρα πολύ, όχι μόνο με χημειοθεραπείες αλλά και άλλα πολλά. Υποτίθεται ότι θα κάνω κάποια λιγότερα πράγματα, έχουν πρόθεση να με προστατέψουν. Γουστάρω όμως που δουλεύω εδώ. Σε μια δύσκολη φάση που περνούσα πήρα ένα αισιόδοξο μήνυμα και μου έδινε τη δυνατότητα, αφού είχα την δύναμη να έλθω εδώ με φίλους, να κάνουμε πλάκα, να τραγουδήσουμε» … Ο Σάκης Μπουλάς στην τελευταία του συνέντευξη στα «Νέα», έδινε ένα μάθημα ζωής. Δεν έσκυψε το κεφάλι, δεν αφέθηκε, έμεινε όρθιος να παλεύει.

«Στο χέρι μας είναι όλα να τα ανατρέψουμε με πίστη, δύναμη, με κουράγιο και θέληση. Αυτό λέω από τη δική μου εμπειρία. Νιώθω δυνατός, γυμνάζομαι και κάνω ρέικι τέσσερις φορές την εβδομάδα, τα βράδια. Παίρνω επίσης πολλά συμπληρώματα διατροφής και, όπως μου λέει ο γιατρός μου, τον έχω εκπλήξει ευχάριστα γιατί το δικό μου πρόβλημα είναι σύνθετο. Ξέρω πως ο αγώνας είναι μακρύς αλλά είμαι γεννημένος αγωνιστής», απαντούσε με αυτοπεποίθηση.

Το μοιραίο είναι πάντα αναπόφευκτο, αλλά αυτό που σε κάνει να ξεχωρίζεις είναι ο τρόπος με τον οποίο «μάχεσαι». Με περηφάνια και με αξιοπρέπεια, με όνειρα και φιλοδοξίες. Εκεί που οι άλλοι έβλεπαν χημικοθεραπείες, εκείνος έβλεπε μουσική, αντάμωμα φίλων και «Ακτή Πειραιώς».

Διαβάζοντας το ιατρικό ανακοινωθέν που εξέδωσε το νοσοκομείο «Υγεία» δύο λέξεις σου μένουν… «O Aθανάσιος Μπουλάς απεβίωσε σήμερα Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014 στο νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Ο χαρισματικός καλλιτέχνης καθ’ όλη τη διάρκεια της νοσηλείας του επέδειξε γενναιότητα και αξιοπρέπεια».

«Γενναιότητα και αξιοπρέπεια». Το να γράφεις το πόσο γαμάτος είναι ο Μπουλάς, τη στιγμή που ετοιμάζεται για το τελευταίο του ταξίδι, δεν έχει και πολύ νόημα. Για κάποιους είναι τα νιάτα μας, οι γυμνασιακές πλάκες, οι πρώτες γκόμενες, τα 30 μας… Ήταν τα τραγούδια του, οι ρόλοι του, αυτό που επικοινωνούσε και τον έκανε συνειδησιακά κολλητό μας.

Ανάμεσα στις επιλογές του, ήταν και η τελευταία του σύντροφος. Η Αλεξάνδρα Ούστα, που δίπλα του έδωσε κι εκείνη τη δική της μάχη. «Ο καθένας κάνει ότι καλύτερο μπορεί για τον εαυτό του. Αυτό που κάνω εγώ, το κάνω για να είμαι κι εγώ καλά. Είμαι καλά με αυτό που κάνω και γουστάρω πολύ», δήλωνε πριν από μερικές ημέρες και συνέχισε… «Ο καθένας από εμάς έχει στην οικογένειά του, στον περίγυρό του, στο φιλικό του περιβάλλον κάποιον άνθρωπο που έχει κάποιο πρόβλημα. Είτε αυτό είναι ψυχολογικό, είτε αυτό είναι σωματικό. Η ζωή στα φέρνει έτσι που βρίσκεις τη δύναμη να το αντιμετωπίσεις».

Ο Σάκης Μπουλάς (Κιλκίς, 11 Μαρτίου 1954 - Μαρούσι Αττικής, 21 Φεβρουαρίου 2014) ήταν Έλληνας ηθοποιός, στιχουργός, επιχειρηματίας, ερμηνευτής και παρουσιαστής. Είχε συνεργαστεί για πάνω από 12 χρόνια με τον Θάνο Μικρούτσικο και κατ' αυτή την περίοδο ταξίδεψε σε διάφορες χώρες όπως Αυστρία, Γερμανία, Αγγλία, Σκωτία, Βέλγιο και Κύπρο.

Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του πρώτου «Μουσικού καφενείου» με το όνομα Σούσουρο μαζί με τους Γιάννη Ζουγανέλη, Νικόλα Άσιμο, Θάνο Αδριανό και Περικλή Χαρβά, όπου για πρώτη φορά συνδυάστηκε μουσική με θέατρο και διάφορα χάπενιγκς. Συνεργάστηκε επίσης με τους Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Ζουγανέλη, Τάνια Τσανακλίδου, Βλάση Μπονάτσο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Δημήτρη Σταρόβα κ.ά. αλλά και με τον Διονύση Σαββόπουλο.

Απάντηση σε όσους ενοχλούνται. Ένα διαχρονικό κείμενο του Σάκη Μπουλά που δυστυχώς παραμένει επίκαιρο

Δίνεις μια μπουκιά από την τυρόπιτα σου σε ένα κοκαλιάρικο αδέσποτο σκυλί και σκάει μύτη ο «εδώ πεινάνε παιδιά κι εσείς ταΐζετε τα ζώα».

-Βοηθάς μια φτωχή οικογένεια και σκάει μύτη ο «ναι, αλλά αυτή έβαψε τη ρίζα της, δεν έχουν ανάγκη, στα ψέματα το κάνουν».

-Βοηθάς αλλοδαπή οικογένεια «εδώ πεινάνε οι Έλληνες, αυτοί μας μάραναν».

-Βοηθάς ανάπηρο άνθρωπο «Αυτόν μωρέ που παίρνει την αναπηρική; Τόσοι άνεργοι υπάρχουν».

-Βοηθάς άνεργο «Να πάει να δουλέψει το ρεμάλι».

-Βοηθάς πρεζάκι «Επιλογή του είναι, τί τον ταΐζεις, βοήθα κανέναν με καρκίνο». -Δίνεις σε γυφτάκι «θα του τα φάνε αυτοί που το βάλανε».

-Δίνεις στο «χαμόγελο» είναι απατεώνες. Αυτό κολλάει παντού.

Η απάντηση προς τα κακιασμένα αυτά όντα που ποτέ δεν έχουν δώσει τίποτα σε κανέναν, ούτε από την τσέπη ούτε και από την ψυχή τους (όταν φυσικά έχουν την δυνατότητα) είναι το: «Σήμερα έχω άπειρο χρόνο. Πάμε μωρέ σε αυτούς που βοηθάς εσύ να τους γνωρίσω, άμα είναι να δώσω κι εγώ». - ........... (σιωπή).

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις