Στις 28 Φεβρουαρίου έχει κληθεί ο Έλληνας πολίτης να διαδηλώσει ειρηνικά για τον άδικο χαμό 57 τουλάχιστον νέων ανθρώπων στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.

Ένα γεγονός που δεν χωράει αμφισβήτηση. Όπως δεν χωράει αμφισβήτηση ότι η Ελληνική Πολιτεία είναι ένοχη που δεν το πρόλαβε, που δεν το διαχειρίστηκε, που δεν έχει μια έντιμη και επαρκή απάντηση έναντι των οικογενειών και των πολιτών που ζητούν τους ενόχους και την τιμωρία τους.

Σε μια χώρα όπου οι πολιτικοί σπανίως αναλαμβάνουν τις ευθύνες των πράξεών τους και σε ένα κράτος όπου σπανίως καταδικάζεται πολιτικός, ο πολίτης δικαιολογημένα είναι ανασφαλής, καχύποπτος και φυσικά ποτέ δεν θα δεχθεί ότι η Πολιτική Ηγεσία, όταν Κυβερνά, είναι με το μέρος του πολίτη.

Η κοινωνία έχει το δικό της ένστικτο και αντιλαμβάνεται τα πράγματα με βάση τα βιώματα, τους φόβους, τις δυνάμεις και τις ελπίδες της. Ακόμα και όταν η πληροφορία και η είδηση «φιλτράρονται» από τα συστημικά ΜΜΕ ο πολίτης μπορεί να καταλάβει τι γίνεται. Το νιώθει…

Ειδικά στην τραγωδία τον Τεμπών, μια και μόνον στιγμιαία και υποθετική ταύτιση με τους γονείς και τα θύματα, είναι αρκετή για να ζεστάνει το παγωμένο αίμα ενός λαού.

Πράγματι, οποιαδήποτε Κυβέρνηση βρεθεί αντιμέτωπη με το κύμα του λαού κινδυνεύει. Ωστόσο ο κίνδυνος αυτός είναι δίκαιος όταν η Κυβέρνηση επιτείνει τη διαφορά, τονίζει την αντίθεση και θεωρεί εξαρτήματα εργαλειοποίησης τους γονείς, τα αδέλφια, τους φίλους και συγγενείς των θυμάτων. Τους πολίτες που δεν ζητούν τίποτα παραπάνω από ασφαλή ζωή, δικαιοσύνη και διαφάνεια.

Τρέμουσα μπροστά στην 28η Φεβρουαρίου η Κυβέρνηση ώθησε πρόσωπα που δεν διακρίνονται για την φερεγγυότητα και τη συνέπεια τους να στοχοποιήσουν τον ανώνυμο πολίτη. Υπήρξε υπουργός που χυδαία παρομοίασε τον ελληνικό λαό με τον όχλο που σταύρωσε τον Χριστό αντί για τον Βαραβά. Αίσχος… Υπάρχουν πολιτικοί και δημοσιογράφοι που προσπαθούν από το αναπόφευκτο και πηγαίο ειρηνικό ξέσπασμα του λαού να βγάλουν κέρδος, πολιτικό. Η αντιπολίτευση θα μπορούσε να έχει μείνει στη γωνία αναμένοντας την 28η Φεβρουαρίου. Η Κυβέρνηση θα μπορούσε να σκύψει πράγματι το κεφάλι και να περιμένει την θέση κι έκφραση του λαού την Παρασκευή. Κι όμως όλες οι πλευρές, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είτε εκούσια είτε ακούσια, αναζητούν πολιτικά – κομματικά οφέλη από την αναμέτρηση τους πάνω από 57 ταφόπλακες και ενώ ένας λαός, που φτωχαίνει, κρυώνει, δυστυχεί και φοβάται, θέλει να βγει στο δρόμο για το παιδί του, για την ζωή του…

Οι επικοινωνιολόγοι των πολιτικών έχουν πλέον ξεπεραστεί από τα γεγονότα. Δεν είχαν προετοιμαστεί για το «τι κάνουμε;» όταν ένας ολόκληρος λαός θέλει περισσότερο οξυγόνο… Δεν ξέρουν, δεν μπορούν και δεν πρέπει να χειριστούν καταστάσεις... Ας αφήσουν τον λαό ελεύθερο.

Μακάρι όλοι οι πολιτικοί, κάθε επιπέδου και βαθμού, να σιωπήσουν από σήμερα και μέχρι την Παρασκευή. Να πάψουν να προκαλούν. Να σταματήσουν τις σοφιστείες και τις δικαιολογίες.

Ένας λαός θέλει να θρηνήσει, να μιλήσει, να απεργήσει, να απαιτήσει. Ας τον αφήσουν ελεύθερο, χωρίς απειλές, χωρίς διλήμματα, χωρίς εκβιασμούς, χωρίς πιέσεις να εκφραστεί… Θα είναι καλό για όλους.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις