Αν κάποιος λάβει σοβαρά υπ’ όψιν του τις περιγραφές, τις εκτιμήσεις και τα μελλούμενα ανά τον κόσμο θα πρέπει να ξαπλώσει, να σταυρώσει τα χέρια και να περιμένει την ώρα του…

Όμως ο άνθρωπος έχει στη φύση του την άνοδο, την εξέλιξη και την κατάκτηση. Ακόμα και όταν χάνει το μέτρο αλλά και τον προσανατολισμό, θα αντέξει να συνεχίσει και τελικά να είναι αυτός που θα επιβιώσει.

Το κατά πόσο έχει σημασία να επιβιώσει πάνω σε έναν πλανήτη που τον έχει καταστρέψει, φυσικά και ηθικά, αυτό είναι μια πολύ σοβαρή παράμετρος της αξίας της επιβίωσή του.

Δεδομένο είναι ότι σχεδόν πουθενά δεν επικρατεί η Δημοκρατική αρχή στη ζωή. Απόλυτα φθαρμένη η έννοια, παρερμηνευμένη και χειραγωγημένη, γίνεται καραμέλα στο στόμα κάθε, τελικά, ανήθικου και άλλοθι για να πάρει ένα ολόκληρο ανίκανο σύστημα παράταση και πράσινη κάρτα για την φρίκη που ζούμε πάνω στη Γη.

Φτώχεια ενώ επιχειρηματίες και οικονομολόγοι, δεκαετίες τώρα λένε πως έχουν τις λύσεις. Ανασφάλεια ενώ ο πλανήτης δείχνει τον δρόμο για παραδεισένια ζωή. Κακία, φθόνος, αντιπαλότητα, σφετερισμός, υπονόμευση, δολιοφθορά, πόλεμος. Όλα αυτά στο όνομα της Δημοκρατίας που, όπως λένε, δεν έχει αδιέξοδα.

Το ερώτημα είναι όταν η Δημοκρατία μπορεί δεν βλέπει τα αδιέξοδα, γιατί απλούστατα δεν είναι Δημοκρατία, τελικά στο αδιέξοδο, υπάρχει Δημοκρατία; Μήπως ισχύει μόνον ο νόμος της επιβίωσης (δηλαδή της ζούγκλας). Μάλλον η απάντηση έχει να κάνει με το τι τελικά είναι το αδιέξοδο; Είναι υποκειμενική αντίληψη ή αντικειμενική κατάσταση; Καταλαβαίνουμε όλοι τα ίδια ή κάθε ένας, ατομιστής, νομίζει ότι είναι ο κάτοχος όλης της αλήθειας, των λύσεων και της συνταγής της επιτυχίας;

Για να βρεθείς σε αδιέξοδο σημαίνει ότι έκανες επιλογές, δοκίμασες, έκρινες, ακολούθησες, αποφάσισες. Φτάνεις στο αδιέξοδο. Έχεις δικαίωμα, εσύ που έσφαλες, να κρίνεις αν εκεί που βρίσκεσαι ,υπάρχει ή δεν υπάρχει, τελικά, Δημοκρατία.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις