Μεγάλος προβληματισμός γύρω από υποθέσεις ναρκωτικών όταν η οδός διαφυγής, φημολογείται ότι, είναι ο κακώς εννοούμενος κομματισμός. Δεν είναι ούτε μία, ούτε δύο φορές που σε υποθέσεις ναρκωτικών, στην Πελοπόννησο, υπάρχουν αποκλίνουσες ενδείξεις ότι η κομματική ταυτότητα των διωκόμενων - ενόχων - κατηγορουμένων, ίσως και να τους διευκολύνει στην απαλλαγή τους.

Σήμερα, κάποιος, θα μπορούσε, παίζοντας με τις λέξεις και κυρίως με τις φήμες, να μιλήσει για «γαλάζια κοκαϊνη» αλλά όπως συμβαίνει με κάθε τι παράνομο τα στοιχεία της αποδείξεως δεν διατίθενται, ούτε καν στο βαθμό που προσφέρονται τα ίδια τα ναρκωτικά…

Συλλήψεις που γίνονται για εμπορία ναρκωτικών ουσιών, όπως κοκαϊνη, χασίσι και ηρωϊνη, αναστατώνουν τις μικρές κοινωνίες της Πελοποννήσου. Ταυτόχρονα μια υφέρπουσα φημολογία που θέλει τους κατηγορούμενους να πέφτουν στα «μαλακά» λόγω της κομματικής τους ιδιότητας είναι αυτή που ανεξέλεγκτα γιγαντώνεται και γίνεται καθημερινή κουβέντα στα καφενεία αλλά και στις νεοπαρέες των πόλεων.

Κατηγορούμενοι για εμπορία ναρκωτικών, τους οποίους η Αστυνομία έπιασε επί το έργον ή αν θέλετε προσπαθεί να τους «πιάσει» με το προανακριτικό έργο, που λέγεται ότι έχουν όμως κομματική αναφορά και υψηλές γνωριμίες, δίνουν την εντύπωση ότι μπορούν να ξεφεύγουν από τον Νομό και έτσι διαμορφώνουν εσφαλμένη εντύπωση για τον ρόλο τόσο της Αστυνομίας όσο και της Δικαιοσύνης.

«Νονοί» του φωτός, «παραλίες» του γλυκού νερού και «παράγοντες» του καπηλειού αφήνουν να διαδοθεί, άμα τη σύλληψή τους και διαχέεται με θρασύτητα που υπερχειλίζει στο κελί τους ότι ο νόμος δεν τους αγγίζει, ελέω κόμματος, προσποιούνται ίσως ότι ενεργοποιούν μηχανισμούς και τελικά πείθουν πολλούς ότι έχουν τον τρόπο να ξεφεύγουν από την δαγκάνα του νόμου. Η κοινωνία δεν υιοθετεί αλλά αρέσκεται σε τέτοια φημολογία που γίνεται καθημερινή συζήτηση με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει για τη σχέση Πολίτη - Πολιτείας.

Είναι όμως έτσι; Η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη «ιδρώνουν» μπροστά στο ενδεχόμενο κομματικών παρεμβάσεων; Ισχύει ότι ένας κατηγορούμενος και μάλιστα για εμπορία ( ή και χρησεμπορία) ναρκωτικών μπορεί να επικαλείται τους σύγχρονους μαυρογυαλούρους;

Πόσο κολάσιμη είναι μια τέτοια προσπάθεια διαφυγής και πόσο κρίσιμη μπορεί να αποδειχθεί στη διερεύνηση των υποθέσεων και στην απονομή της Δικαιοσύνης;

Σε Σπάρτη, Άστρος, Καλαμάτα, Κόρινθο, κ.α. υπήρξαν κατά καιρούς υποθέσεις όπου οι πολίτες παρακολουθούσαν με φανερή ενόχληση εξαιτίας της φήμης για παρέμβαση κομματικών παραγόντων.

Το αν υπάρχει «βαθύ λαρύγγι» δεν έχει τόση σημασία όσο το αν τελικά οι θεσμοί αντέχουν τελικά το ενδεχόμενο κομματικής παρέμβασης. Το αν ισχύει κάτι τόσο αποθαρρυντικό για την Πολιτεία και την Κοινωνία - κατά τη γνώμη μας δεν μπορεί να ισχύει - πρέπει με κάποιον τρόπο και συνεχώς να αποδεικνύεται ώστε να διασκεδάζει, να διασκορπίζει κάθε αμφιβολία και κάθε επιφύλαξη της μεγάλης μερίδας της Κοινωνίας που συχνά αρκείται σε φήμες, χρησιμοποιεί όμως την κοινή λογική, την λαϊκή εμπειρία και γιατί όχι και το ένστικτό της.

Καλό είναι, με την κάθοδό του στην Πελοπόννησο, ο πρωθυπουργός της χώρας να θέσει και τα όρια ανοχής απέναντι στα ναρκωτικά, έτσι ώστε να μην υπάρχουν στο εξής, φήμες και διαδόσεις που αγγίζουν στελέχη του κόμματος.

Γιατί όπως γνωρίζουν καλά οι νομικοί επιστήμονες και προφανώς αντιλαμβάνονται και οι δικαστικοί λειτουργοί - αλλά μάλλον λησμονούν οι πολιτικοί - δεν δικάζει μόνον η Θέμις. Δικάζει και η Κοινωνία.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις