Σήμερα ο Στέφανος Τσιτσιπάς και κάθε Στέφανος που υπερβαίνει εαυτόν, μας κάνει να αισθανόμαστε Έλληνες, Νικητές, Δυνατοί, κ.λ.π. Ομοίως μας βολεύει, ο Πετρούνιας, η Σάκκαρη, ο Αντετοκούνμπο και πάει λέγοντας. Αναγνωρίζουμε σε αυτούς τους ανθρώπους ότι στον τομέα τους - τουλάχιστον - είναι πολύ πάνω από τον μέσο όρο, μας εκπροσωπούν επάξια και ταυτιζόμαστε με αυτούς γιατί το έχουμε ανάγκη. Αν ξέραμε πόσα χρωστάμε σε αυτούς που με την δική τους νίκη γεμίζουν, διαχρονικά, την δικιά μας ψυχή θα είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί και μεγαλόκαρδοι;

Κι όμως… Αν κάποια στιγμή αυτοί οι άνθρωποι, εκφράσουν γνώμη για κάτι διαφορετικό από το άθλημά τους, αν επιλέξουν μια ετικέτα κρασιού για να πιούν, αν μας δείξουν τον εκλεκτό της καρδιάς τους, αν οδηγήσουν μια συγκεκριμένη μάρκα αυτοκινήτου, αν δηλώσουν την προτίμησή τους για μια χώρα, αν εκφράσουν γνώμη για τις αιτίες των πυρκαγιών ή την υποχρεωτικότητα του εμβολίου, τότε, αν διαφωνούμε – αυτόματα τους καταδικάζουμε και μάλιστα δεν διστάζουμε και να τους διασύρουμε. Η αχαριστία, η ρηχότητα και η εμπάθεια σε όλο της το μεγαλείο. Ξαφνικά πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να είναι και πρωθυπουργοί και ιεραπόστολοι, και διπλωμάτες και αρχιστράτηγοι και ψυχολόγοι, και… και…

Παλαιά οι μπαρμπάδες μας έλεγαν με μια παροιμία ότι «τα μεταξωτά βρακιά χρειάζονται και επιδέξιους κώλους». Σήμερα ας αναλογιστούμε μήπως οι Ολυμπιονίκες και οι Πρωταθλητές μας χρειάζονται επιδέξιους και μεγαλόκαρδους φιλάθλους και όχι εμπαθείς οπαδούς… Ας το αντιληφθούμε όσο είναι καιρός αλλιώς θα συνεχίσουμε, ως κοινωνία, να «κάνουμε το βρακί σημαία μας…»

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις