Προ ημερών στο notospress.gr ολοκληρώθηκε μια ψηφοφορία που έδειξε τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες δεν μετέχουμε στα κοινά. Δηλαδή δεν αποφασίζουμε να κατέλθουμε στις δημοτικές ή περιφερειακές εκλογές. Οι απαντήσεις δίνουν το ανάγλυφο της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στην τοπική πολιτική. Όσο και αν κάποιοι δεν ασχολούνται και δεν υπολογίζουν αυτές τις «μετρήσεις», ωστόσο αυτές αποτελούν μια αυθεντική καταγραφή της άποψης των πολιτών.

Στο ερώτημα «Γιατί δεν ασχολείσαι με τα «κοινά» στον τόπο σου;» αποφάσισαν να απαντήσουν 54 πολίτες.

Οι 27 από τους 54 εξήγησαν ότι δεν εμπιστεύονται και γι’ αυτό τον λόγο δεν ασχολούνται. Προφανώς δεν εμπιστεύονται τα πρόσωπα που συνήθως πρωταγωνιστούν, χωρίς να αποκλείουμε και την έλλειψη εμπιστοσύνης έναντι των ίδιων των θεσμών. Φαίνεται να έχουν παρακολουθήσει τα «κοινά» και να έχουν διαπιστώσει ότι δεν τηρείται η βασική προϋπόθεση της «εμπιστοσύνης» στη σχέση όσων πολιτεύονται. Δηλαδή, αυτή η απάντηση είναι μια έμμεση βολή κατά όσων έχουν πολιτευθεί και πρωταγωνιστήσει στα πράγματα και δεν έχουν πείσει για τις προθέσεις τους και για τις ικανότητες στη συνεργασία και στην δημοκρατική συνύπαρξη.

Σύμφωνα με την ψηφοφορία οι 13 στους 100 φαίνεται να διστάζουν να συμμετέχουν λόγω έλλειψης εμπειρίας ενώ οι 11 στους 100 δεν διαθέτουν τον χρόνο για να ασχοληθούν με τα κοινά.

Δείτε τις απαντήσεις:

  • 50% Δεν έχω εμπιστοσύνη
  • 13% Δεν έχω εμπειρία
  • 11% Δεν έχω χρόνο
  • 7% Δεν έχω χρήματα
  • 7% Δεν έχω τρόπο
  • 6% Δεν έχω πρόσκληση
  • 4% Δεν το έχω σκεφθεί
  • 2% Δεν είναι σημαντικό
  • 0% Δεν έχω ιδέες
  • 0% Δεν έχω γνώση

Στην ψηφοφορία δεν έχει συμπεριληφθεί με σαφήνεια ένας βασικός λόγος, που ίσως να εμπεριέχεται, κατά κάποιον τρόπο, στις απαντήσεις κι έχει με την αποφυγή της αποτυχίας. Δηλαδή όταν ένας πολίτης θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά αλλά εκτιμά ότι αυτό είναι μονοπώλιο των «επαγγελματιών» ή ανιχνεύει ότι οι συνδημότες του δεν θα τον εμπιστευτούν αλλά θα στραφούν προς τα «φαβορί», λόγω «πελατειακών» σχέσεων, τότε αποφεύγει να εκτεθεί και πολύ περισσότερο να βιώσει την δημόσια «αποτυχία». Λησμονεί βέβαια ότι η συμμετοχή στα κοινά δεν σχετίζεται με την αποτυχία και δεν αποτελεί ήττα. Η συμμετοχή, το μπόλιασμα των «κοινών» με νέες ιδέες και απόψεις είναι αναγκαίο για την κοινωνία όσο αναγκαίο είναι το νερό στα δένδρα που με την σειρά τους θα ανταποδώσουν το οξυγόνο. Μάλιστα αν κάθε ενεργός πολίτης που συμμετέχει στα κοινά δεν θέλει να αποτελεί το «άλλοθι» σε όσους έχουν διαστρεβλώσει την πραγματικότητα και υποβαθμίσει την πολιτική σημασία της συμμετοχής, θα πρέπει εκτός από τη συμμετοχή του να έχει ενεργή, δυναμική και διακριτή παρουσία.

Δυστυχώς η πραγματικότητα έχει δείξει ότι σπάνια τολμούν πρόσωπα ή ομάδες το «βήμα προς τα εμπρός». Ελάχιστες φορές ανατρέπουν δεδομένα και ταράζουν τα λιμνάζοντα νερά. Έτσι η κοινωνία «υποχρεώνεται» σε μια υποτιμητική λογική (εξυπηρετώντας έτσι το σύνολο της πολιτικής) που επιλέγει ανάμεσα στο λιγότερο κακό και κατευθύνεται στην παθητική συμμετοχή, χωρίς κρίση, χωρίς, γνώση, χωρίς συναίσθημα, χωρίς τόλμη, χωρίς έλεος, χωρίς αιδώ, χωρίς όνειρο, χωρίς σθένος, χωρίς πάθος, χωρίς ντροπή, χωρίς έννοια και τελικά χωρίς νόημα!

Με μόνο στόχο το «στοίχημα», μόνο σκοπό το προσωπικό όφελος ή στην καλύτερη περίπτωση, την προσωπική ικανοποίηση για την επιλογή του.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις