Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τον φώλο, ή το φωλί όπως το έλεγαν οι γιαγιάδες. Ένα τέχνασμα με το ποίο οδηγούσαν τις κότες στην φωλιά για να κάνουν το αυγό. Στόχος να μην οδηγηθεί η κότα σε άλλο μέρος και χαθούν τα αυγά. Μάλιστα σημάδευαν τον φώλο μην τυχόν και τον μπερδέψουν και τα φρέσκα αυγά…

Το τέχνασμα αυτό όσο και αν ξεγελά την κότα είναι δοκιμασμένο και αποφέρει οφέλη στον ιδιοκτήτη του κοτετσιού. Η θέση της φωλιάς δεν είναι πάντα η καλύτερη θέση για την κότα αλλά είναι αυτή που βολεύει τον ιδιοκτήτη και τις βλέψεις του.

Αυτό το τέχνασμα, βλέπω να εφαρμόζουν κάποιοι στη Σπάρτη επιχειρώντας να κρατήσουν τις «κότες» που κάνουν τα αυγά σε συγκεκριμένη φωλιά. Με την αντίληψη ότι το «κοτέτσι» τους ανήκει οδηγούν τα πράγματα κατά το δοκούν.

Αυτή η αντίληψη σε συνδυασμό με το δόγμα ότι «όποιος βγει από το μαντρί θα τον φάει ο λύκος» έχει οδηγήσει τον τόπο και την λεγόμενη πολιτική ζωή σε τέτοια κοτετσοποίηση που είναι να αναρωτιέσαι αν τελικά υπάρχει ελπίδα να ξεφύγει κανείς από το ψιλό και αδιόρατο κοτετσόσυρμα της συντήρησης, της εσωστρέφειας και της αναξιοκρατίας.

Εξ ου και ο δισταγμός κάθε εκλεγμένου να «σπάσει τα αυγά»…

Γιατί τον φώλο τον είδαμε και τις κότες επίσης. Τα πίτουρα τα είδαμε και τον ιδιοκτήτη επίσης. Το σύρμα δεν βλέπουμε και ομελέτα δεν τρώμε…

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις