Θύμισε εποχές 1980 η προεκλογική συγκέντρωση και ομιλία του Σαμαρά στην Καλαμάτα. Καθείς και τα όπλα του… Ως Πελοπάρχης (πλην Ηλείας και Αχαΐας) της ΝΔ ο Αντώνης Σαμαράς διαδραματίζει τον ρόλο του στην πολιτική συγκυρία.

Ο πολιτικός που «έριξε» τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, έγινε πρόεδρος του κόμματος, πρωθυπουργός και σήμερα είναι το ισχυρό δεκανίκι του υιού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στον Μωριά.

Η πολιτική έχει αυτές τις ματωμένες αβρότητες και είναι ικανή για κάθε «έγκλημα» πολιτικό και κάθε συγχώρεση. Ωστόσο αυτό που μας έδειξαν το βράδυ της 17ης Μαίου από την Καλαμάτα, είναι μεν αυτό που μπορούσαν αλλά δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος και η κοινωνία.

Δεν αμφισβητείται ο Αντώνης Σαμαράς. Ποιος ο λόγος μιας τέτοιας κομματικής ιαχής; Αν πράγματι οι ανάγκες του κόμματος είναι υπαρκτές γιατί όχι στην Τρίπολη, η προεκλογική συγκέντρωση της ΝΔ, στην καρδιά του Μωριά, διαχρονικά και ιστορικά; Και μάλιστα εκεί που εδρεύει ένας αντάξιος αντίπαλος.

Ποιος θέλει να ταυτίσει την πρωτεύουσα θέση με την οικονομική επένδυση. Και γράφω επένδυση γιατί μένει να αποδειχθεί αν η επένδυση στη Μεσσηνία σημαίνει και ανάπτυξη για τον απλό πολίτη αυτής. Οι (παρα)δρόμοι της Καλαμάτας που ήταν στο σκοτάδι το βράδυ της Τετάρτης 17 Μαϊου έχουν άλλον απόηχο από αυτόν του κέντρου. Κι επιτέλους στη ΝΔ πρέπει να αντιληφθούν ότι οι εποχές αλλάζουν και οι πολίτες επίσης.

Αν η φιέστα Σαμαρά με την μπιρσιμιστική προβολή και με πούλμαν από κάθε γωνιά της Πελοποννήσου να κορνάρουν αγχωμένα την παρουσία τους, έγινε μόνο και μόνο για να συγκρατήσει τους, τηλεοπτικά ενημερωμένους, ηλικιωμένους του Μοριά ώστε να μην ξεστρατίσουν σε Λύση, Νίκη, κ.λ.π. τότε πολύς ντόρος για το τίποτα.

Αν έγινε για να αποδείξει την παντοκρατορία Σαμαρά, ίσως πέτυχε τον σκοπό της.

Οι νέοι σήμερα όχι μόνον δεν αντιλαμβάνονται τέτοια μηνύματα αλλά στρέφουν το βλέμμα τους αλλού. Ακόμα και οι νέοι της Νέας Δημοκρατίας θέλουν άλλα όπλα και άλλη γόμωση εκεί που δίνουν τους αυθεντικούς αγώνες τους.

Και αλίμονο, δεν είναι δυνατόν στο περιθώριο τέτοιων συγκεντρώσεων να συμφωνούνται και να ρυθμίζονται οι τύχες των δήμων και της Περιφέρειας της Πελοποννήσου. Γιατί μέσα σε τόσο θόρυβο και με τέτοιο οίστρο μόνο ψύχραιμη και σωστή δεν μπορεί να είναι μια απόφαση, στο ποδάρι…

Η Πελοπόννησος είναι πράγματι ο τόπος που ξεκίνησαν αγώνες και θυσίες. Σε αυτό θα συμφωνήσουμε με τον Αντώνη Σαμαρά. Όλη η Πελοπόννησος μοσχοβολά την άνοιξη και όχι μόνον η Μεσσηνία, εκτός και αν εννοεί μόνον την Πολιτική Άνοιξη... Ωστόσο η προσβολή στην καρδιά του Μωραϊτη επέρχεται όχι από τον φόβο του αντίπαλου ούτε από την κόπωση μιας ζωής αλλά από την οικογενειακή αλαζονεία, την πολιτική αμετροέπεια και το πατριωτικό πισωγύρισμα…

Κατά τα άλλα εις υγείαν της Μεσσηνίας

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις