Οι Λάκωνες δάσκαλοι διαφωνούν και απαιτούν

ΛΑΚΩΝΙΑ. Οι εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Λακωνίας συνεχίζουν τον αγώνα για την υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των μαθητριών και για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας.

Σε σχετική ανακοίνωση τους διαμαρτύρονται για την κυβερνητική εκπαιδευτική πολιτική που αγνοεί τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής εκπαίδευσης και επιχειρεί ν’ αποδώσει όλες τις ευθύνες για τα «δεινά» της στους/στις εκπαιδευτικούς.

«Διαμαρτυρόμαστε για την αποκομμένη από κάθε επιστημονική βάση «αξιολόγηση» των νόμων 4692/20 και 4823/21 και δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να παλεύουμε, με όπλα τις επιστημονικά τεκμηριωμένα θέσεις μας και την πίστη μας στο δίκαιο των αιτημάτων μας, για να μην αποσαθρωθούν η δημόσια εκπαίδευση και τα μορφωτικά δικαιώματα μαθητών/τριών κι εκπαιδευτικών.

Διαμαρτυρόμαστε για τα σοβαρότατα προβλήματα των κτηριακών και υλικοτεχνικών υποδομών, που ενώ αποτελούν την πραγματική τροχοπέδη στο εκπαιδευτικό μας έργο παραμένουν ωστόσο εκτός της περίφημης κυβερνητικής «αξιολόγησης».

Διαμαρτυρόμαστε για την πάντα καθυστερημένη και ποτέ ολοκληρωμένη στελέχωση των σχολείων με το απαιτούμενο εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό και την απίστευτη διόγκωση της γραφειοκρατίας τα τελευταία χρόνια που υπονομεύει την προσπάθεια δασκάλων και νηπιαγωγών να ασκήσουν το λειτούργημά τους στο δημόσιο σχολείο, με τους πραγματικούς αποδέκτες του αγαθού της παιδείας, τους μαθητές και τις μαθήτριές τους».

Οι εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Λακωνίας, συντασσόμενοι με το σύνολο των εκπαιδευτικών λειτουργών της χώρας, απαιτούν:

• την αύξηση των δημοσίων δαπανών την παιδεία, που παρά τις σοβαρότατες ελλείψεις σε κάθε επίπεδο παραμένουν διαχρονικά κάτω από τον μέσο όρο της Ε.Ε.
• την άμεση οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών.
• την άμεση έναρξη διαλόγου για τη σύναψη Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
• την κατάργηση της αξιολόγησης των νόμων 4692/20 και 4823/21 και την άμεση έναρξη διαλόγου με βάση τις θέσεις του κλάδου.

Συνεχίζουν τον αγώνα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της διά πυρός και σιδήρου επιβολής, με όχημα τις αλλεπάλληλες δικαστικές αποφάσεις που καταδικάζουν τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες για το συνταγματικό τους δικαίωμα στην απεργία και απαιτούν ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο για όλα τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής εκπαίδευσης.