Ο Γιώργος, ο Λάμπρος κι ο Λιάς… ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε τραστ

Ο Γιώργος, ο Λάμπρος κι ο Λιάς… ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε λαϊκό τραστ παρουσίας και διαμαρτυρίας. Πάνω από δύο μαζί κάτι σήμαινε παλιά κάτι σημαίνει και τώρα
ΣΠΑΡΤΗ. Τετάρτη 5 Μαρτίου. Μια διαμαρτυρία στην κεντρική πλατεία της Σπάρτης για το έγκλημα των Τεμπών. Αριστεροί και Σοσιαλιστές, επί το πλείστον, στη μικρή πλατεία, όταν ο Λαός το θέλει.
Φανερή η αγωνία να μην σβήσει ότι άναψε στις 28 Φλεβάρη. Έκδηλη η επιθυμία καταδίκης της πολιτικής κατάστασης που η Ελλάδα βιώνει. Πρόσωπα μάρτυρες αλλά και εγγυητές. Αρκεί να μπορούν να σταθούν πάνω από το επιμέρους, να δουν πέρα από το δένδρο, να αναζητήσουν όλο τον ήλιο της Δημοκρατίας και όχι κάποιες ηλιαχτίδες.
Ο Γιώργος, ο Λάμπρος κι ο Λιάς… ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε λαϊκό τραστ παρουσίας και διαμαρτυρίας. Πάνω από δύο μαζί κάτι σήμαινε παλιά κάτι σημαίνει και τώρα.
Τα χέρια ψηλά δείχνουν την αθωότητα, το σύμβολο της νίκης δείχνει την πεποίθηση, τα αγωνιστικά χαμόγελα μαρτυρούν την αυτόβουλη συμμετοχή. Ας είναι και αυτή, όπως και άλλες, μια εικόνα που σημαίνει χίλιες λέξεις στην αλλαγή της εποχής.
Τα πολύχρωμα σημαιάκια, προφητικά, μοιραία ή σύμπτωση;
Για την ιστορία, λοιπόν, από αριστερά, Λάμπρος Παλαιοκώστας, Ηλίας Λαζαράκος, Γιώργος Κανελλόπουλος. Φωτογραφία Τάκης Κούρος.