ΣΠΑΡΤΗ. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ένας άνδρας μεσήλικας, με βαριά αναπηρία που κινείται με αναπηρικό καροτσάκι, μόνος. Εμφανίζεται περιοδικά στη Σπάρτη και διαβιώνει στο υπόστεγο της Δημοτικής Αγοράς Σπάρτης (οδός Βρασίδου). Εκεί έχει ένα στρώμα και μια κουβέρτα και από το βράδυ ξαπλώνει το βασανισμένο κορμί του. Με ένα κομμάτι πίτσα, ή ένα κρύο σάντουιτς καλμάρει την πείνα του. Όταν πέσει το σκοτάδι, προφανώς, εξυπηρετεί και τις προσωπικές του ανάγκες. Το σημείο έχει έντονη δυσοσμία.

Μήπως είναι η στιγμή, η κοινωνία της Σπάρτης και οι αρμόδιοι φορείς, να εξετάσουν αν και κατά πόσο μπορούν να φιλοξενούν τον συγκεκριμένο, αλλοδαπό άνδρα σε κάποια δομή, τουλάχιστον για όσο διάστημα επιλέγει τη Σπάρτη στο ταξίδι της ζωής του;

Η στοιχειώδης αξιοπρέπεια της πόλης επιβάλει να σταθεί πιο δραστικά και υπεύθυνα δίπλα του. Το στοιχειώδες δικαίωμα στη ζωή επιβάλει να φροντίσουμε αυτόν τον άνθρωπο.

Ας αναλογιστούμε ότι σε απόσταση αναπνοής από το στρώμα του στεγάζονται Σύλλογοι Αναπήρων, Πολυτεκνών, Ερυθρός Σταυρός…

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις