Ευαγγελίστρια: Το μοναστήρι της Λακωνίας που κρύβει έναν δεύτερο ναό μέσα στον τρούλο της εκκλησίας

ΛΑΚΩΝΙΑ. Το λευκό μοναστήρι της Ευαγγελίστριας στις ανατολικές ακτές της Λακωνίας, αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό θαύμα αφού κρύβει έναν δεύτερο ναό, μέσα στον τρούλο της κεντρικής εκκλησίας. Ωστόσο, αυτή η τελειότητα του οικοδομήματος, χρειάζεται μια δεύτερη προσεκτική ματιά, για να γίνει αντιληπτή από τους επισκέπτες.

Εξερευνώντας το όχι και τόσο γνωστό ανατολικό πόδι της Πελοποννήσου, αφού η φήμη των άλλων δύο επισκιάζει όλους τους θησαυρούς του, ο δρόμος μας οδηγεί σε καλά κρυμμένα σημεία του χάρτη. Σε αυτή την πλευρά της Λακωνίας λοιπόν, θα επισκεφτούμε ένα σπάνιο μοναστήρι που αρκεί μόνο μία λεπτομέρειά του, να μας θυμίσει πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και όπως εδώ, έτσι και στην πραγματική ζωή, τα πράγματα έχουν περισσότερες από μία όψεις.

Η Ιερά Μονή της Ευαγγελίστριας απέχει 10 χιλιόμετρα από την ορεινή Ρειχιά και 14 χιλιόμετρα από το λιμάνι του Γέρακα. Η χερσόνησος Πύλα στην οποία είναι χτισμένη η Μονή, μοιάζει με ένα τεράστιο μπαλκόνι προς το Μυρτώο πέλαγος. Κοιτάζοντας μπροστά το απέραντο γαλάζιο που κανείς δεν μπορεί να διακρίνει με σιγουριά που σταματάει η θάλασσα και που αρχίζει ο ουρανός, καταλαβαίνεις γιατί οι μοναχές επέλεξαν αυτό τον απλό, σχεδόν ερημίτη τρόπο ζωής, απαλλαγμένο από τα στολίδια του σύγχρονου κόσμου.

Η Ιερά Μονή Ευαγγελίστριας ξεδιπλώνει τα μυστικά της

Φτάνοντας ο επισκέπτης εδώ, έχει να διαχειριστεί μια πληθώρα από συναισθήματα. Από τη μια η μοναδικότητα του μέρους, που λίγο πολύ θυμίζει νησί κι από την άλλη το έντονο συναίσθημα της πίστης, καθώς περνάει την εξωτερική πύλη. Οι μοναχές, πάντα πρόσχαρες και φιλόξενες, καλωσορίζουν όλους όσους διαβαίνουν το κατώφλι τους, έτοιμες να μοιραστούν την ιστορία του «σπιτιού» τους και να κεράσουν γλυκό στη σκιά του προαύλιου χώρου.

Το καθολικό της Μονής είναι αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Πρόκειται για έναν ναό με σπάνιες εικόνες της Παναγίας και με μια αίσθηση βαθιάς ανάγκης για προσευχή. Ωστόσο, εκείνο που κανείς δεν υποψιάζεται καθώς βρίσκεται εντός της εκκλησίας, είναι πως στο εσωτερικό της υπάρχει ένας δεύτερος μικρότερος ναός, κάτι το οποίο γίνεται αντιληπτό μόνο κατόπιν υποδείξεως.

Δίπλα λοιπόν από την είσοδο του ναού της Ευαγγελίστριας, υπάρχει μια κοντή πόρτα που οδηγεί σε έναν όροφο, ο οποίος δεν φαίνεται ούτε εσωτερικά ούτε εξωτερικά, καθώς παρατηρεί κανείς την εκκλησία. Ανεβαίνοντας τα απότομα σκαλοπάτια μέσα από μια στενή κρύπτη, ο επισκέπτης οδηγείται σε έναν δεύτερο ναό ο οποίος βρίσκεται μέσα στον κεντρικό τρούλο της εκκλησίας.

Για να το κάνεις εικόνα, σκέψου πως περπατάς κυκλικά ένα φωτεινό τούνελ γύρω από τον τρούλο της εκκλησίας. Σε αυτό τον κύκλο στεγάζεται το ιερό βήμα, ο άμβωνας, τα προσκυνητάρια και τα ψαλτήρια. Ο δεύτερος αυτός ναός ενσωματωμένος στον πρώτο, είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο και λειτουργεί στη μνήμη του Αγίου Γεωργίου Μεγαλομάρτυρος του Τροπαιοφόρου.

Από τα εσωτερικά μικρά παράθυρα του τρούλου, μπορείς να δεις την κεντρική εκκλησία από ψηλά, συνθέτοντας μια μοναδική και σπάνια εικόνα. Από τα εξωτερικά παραθυράκια, η ματιά ταξιδεύει είτε στο πέλαγος είτε στις πλαγιές του Πάρνωνα· εξαρτάται από μια μεριά θα κοιτάξεις.

Η ιστορία πίσω από την Ευαγγελίστρια της Λακωνίας

Σε αυτή την άκρη της λακωνικής γης, όλα ξεκίνησαν στις αρχές του 19^ου αιώνα, όταν ο Όσιος Γέροντας Κυριακός Στουρνάρας ήρθε από το Άγιο όρος και ασκήτεψε στην περιοχή. Μοίρασε απλόχερα στους ντόπιους τις γνώσεις του γιατρεύοντας τους αρρώστους, διδάσκοντας γράμματα στα παιδιά και προσφέροντας στοργή κι ελπίδα, σε όποιον είχε ανάγκη από παρηγοριά.

Ύστερα, ο Γέροντας βρήκε την εικόνα της Παναγίας, να επιπλέει στη θάλασσα ένα πρωί λουσμένη στο φως. Έμοιαζε η μορφή της Θεοτόκου, να είχε προορισμό τα χέρια του, αναζητώντας ένα μέρος για να φωλιάσει για πάντα. Σταδιακά χτίστηκαν κελιά και οι υπόλοιποι βοηθητικοί χώροι της Μονής και ο χώρος απέκτησε τη σημερινή του εικόνα.

Ο ναός του Αγίου Γεωργίου ο οποίος είναι ενσωματωμένος μέσα στον τρούλο της Ευαγγελίστριας, δημιουργήθηκε επειδή ο Γέροντας είχε ανακαλύψει την εικόνα του, πάνω σε ένα δέντρο σε κοντινή απόσταση.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον εντός της Μονής, παρουσιάζει το κελί που χρησιμοποιείται ως μικρό θρησκευτικό μουσείο, με ιστορικά εκθέματα και κειμήλια, συνοδευόμενα από φωτογραφικό υλικό και χειρόγραφα, μεγάλης αξίας.

Από το 1980 και μετά, το μοναστήρι λειτουργεί ως γυναικείο κοινόβιο και πραγματικά αποτελεί, ένα θρησκευτικό καταφύγιο της περιοχής.