ΣΠΑΡΤΗ. Η Κινηματογραφική Λέσχη Σπάρτης «ΡΟΔΟΝ» με τη συνεργασία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, προβάλλει την ταινία «Από τη Γη στη Σελήνη» του Άγγελου Σπάρταλη, την Παρασκευή 11 Απριλίου και ώρα 9 το βράδυ, στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Μουσείου Ελιάς & Ελληνικού Λαδιού, στη Σπάρτη (Όθωνος-Αμαλίας 129 –τηλ.2731089315).

Το παρόν στην προβολή θα δώσει ο σκηνοθέτης της ταινίας, ενώ η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό.

Λίγα λόγια για την ταινία

H πρώτη Ελληνική κινηματογραφική ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους ξεκίνησε να σχεδιάζεται το καλοκαίρι του 2008 και ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του2013. Έχει διάρκεια 87 λεπτά. Βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Ιούλιου Βερν (Jules Verne, "De la Terre à la Lune", 1865) και εστιάζει κυρίως στην χιουμοριστική αλλά και καυστική κριτική που κάνει ο Βερν στους πολεμοχαρείς όλου του κόσμου χωρίς να ξεχνά να εξάρει παράλληλα και την απαράμιλλη γενναιότητα τους. Είναι μία «χειροποίητη» ταινία που κλείνει το μάτι στην υψηλή αισθητική και στο χοντρό γέλιο.

Η ταινία είναι κατασκευασμένη με την τεχνική του κολάζ. Τα πρόσωπα και τα σώματα των ηρώων αποτελούνται από τμήματα διαφορετικών ανθρώπων, αλλά και μηχανικών εξαρτημάτων αφού οι πρωταγωνιστές της ταινίας -όλοι τους γενναίοι στρατιώτες του Πυροβολικού των Η.Π.Α.- σπάνια είναι αρτιμελείς. Το ίδιο συμβαίνει και με τα σπίτια, τα αντικείμενα και τα ζώα, που αποτελούνται κι εκείνα από διάφορα συρραμμένα τμήματα. Το κολάζ εισχωρεί και στο σενάριο της ταινίας.

Έτσι, ο θεατής βρίσκεται πολύ συχνά μπροστά σε αναχρονισμούς, γίνεται για παράδειγμα μία αναφορά στους Beatles ή εμφανίζεται ένα μπολσεβίκικο καπέλο ή γίνεται χρήση ενός ηλεκτρονικού εξαρτήματος υψηλής τεχνολογίας και όλα αυτά συμβαίνουν το 1869, πράγμα που εκπλήσσει και τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της ταινίας!

Η ιστορία

Στην Αμερική του 1869, 100 χρόνια δηλαδή πριν την προσσελήνωση του Apollo 11, oι πολεμοχαρείς κλαίνε τη μοίρα τους γιατί ο πόλεμος έχει τελειώσει και έχουν πέσει όλοι τους σε απραξία. Αναπολούν το ένδοξο παρελθόν και νιώθουν άβολα με τα πένθιμα ρούχα που παλιώνουν αχρησιμοποίητα στις ντουλάπες και το μπαμπάκι που ξαναφυτρώνει στα χωράφια, όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Βερν!

Τότε ακριβώς έρχεται ο πρόεδρος του Τηλεβολικού Συλλόγου, ο σοφός Ίμπεϋ Μπαρμπικάν να δώσει τη λύση ανακοινώνοντας ένα σχέδιο για τη ρήψη μίας οβίδας από τη Γη στη Σελήνη, πράξη που θα αποτελέσει και την πρώτη ουσιαστική επικοινωνία τούανθρώπου με τον δορυφόρο της Γης και θα δοξάσει και τις 36 Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στα πέρατα του πλανήτη.

Ένας άσπονδος εχθρός του προέδρου αλλά και ένας παράξενος Γάλλος που θα απαιτήσει και τελικά θα πετύχει να μπει μέσα στην οβίδα για να πάει στη Σελήνη, είναι μόνο λίγα από τα στοιχεία που κάνουν τη συνέχεια συγκινητική και ταυτόχρονα σπαρταριστική.

Ποιος είναι ο Α. Σπάρταλης

Ο Άγγελος Σπάρταλης (1973) είναι ζωγράφος. Μεγάλωσε στην Κρήτη και στo Düsseldorf της Γερμανίας. Είναι απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Μηχανολογία- Αεροναυπηγική). Ζει στην Αθήνα και στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Έχει 2 κόρες.

Το Σεπτέμβριο του 2011 παρουσίασε στη γκαλερί TITANIUM στην Αθήνα τη ζωγραφική σειρά «Από τη Γη στη Σελήνη» που δημιουργήθηκε παράλληλα με το ομώνυμο animation.

Έχει αποσπάσει μεταξύ άλλων το 1ο βραβείο της κριτικής επιτροπής μαζί με το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία του «Το σύνδρομο της Χιονάτης» (2008, DigitalWave).

Το μανιφέστο του σκηνοθέτη

Κάνω με τη ζωγραφική εκείνα τα πράγματα που μόνο με τη ζωγραφική μπορούν να γίνουν. Κι όσα πράγματα δε γίνονται καθόλου με τη ζωγραφική τα κάνω κινηματογράφο. Αλλά πριν απ' όλα αυτά, κάνω πράγματα γιατί πιστεύω ότι ο κόσμος μπορεί ν' αλλάξει. Έχω πίστη στην ουτοπία και όχι στη δυστοπία.

Μέσα μου έχει διαμορφωθεί καθαρά η αντίληψη ενός ενιαίου και αδιαίρετου μοντερνισμού από το 1890 ως τις μέρες μας (και το μέλλον μας) με τις τοπικές του ασυνέχειες αλλά και την κυρίαρχη μακροσκοπική του συνέχεια και συνέπεια. Μ' αυτόν ακριβώς τον τρόπο θέλω να είμαι μοντέρνος και όλα τα άλλα επινοημένα κινήματα μου είναι αδιάφορα.

Σταθερά ενάντια στην Disney-οποιημένη νέα μαζική κουλτούρα (μαζική με την έννοια ότι κατασκευάζεται για τη μάζα και όχι ότι προέρχεται από τη μάζα) και απόλυτα βέβαιος ότι θα γίνουν όμορφα πράγματα τα οποία δε γνωρίζουμε ακόμα τι είναι, διατηρώ μία αρνητικότητα προς την κοινωνία που δεν είναι υστερική γκρίνια αλλά εγγενής θετικότητα για τη δημιουργία του νέου κόσμου.