Γράφει ο Ηλίας Μπόνος*

Στο notospress.gr δημοσιεύθηκε επιστολή του δημοτικού συμβούλου και μέλους της Επιτροπής Τουρισμού κ. Βασίλη Σκρουμπέλου.
Από την επιστολή προκύπτει, κατά την γνώμη μου, πως λίγοι είναι αυτοί που έχουν αντιληφθεί ότι για πρώτη φορά στον τομέα του Τουρισμού γίνεται «δουλειά». Από το ύφος και την αγωνία που φανερώνει η επιστολή αποκαλύπτεται ότι ελάχιστοι είναι εκείνοι που αντιμετωπίζουν πολιτικά την υπόθεση της Τουριστικής ανάπτυξης μιας υπανάπτυκτης, τουριστικά, Σπάρτης.
Θεωρώ ότι μια από τις σημαντικότερες στιγμές της Δημαρχίας Βαλιώτη ήταν η σύγκλιση και η συνεργασία του με τον Χρήστο Αλεξάκο, (και) στον τομέα του Τουρισμού. Ο, υποψήφιος ακόμα, Δήμαρχος Σπάρτης διέβλεψε ότι ο τομέας αυτός μπορεί να αποτελέσει άξονα ανάπτυξης και προόδου και σε κρίσιμο πολιτικό χρόνο, με αξιοζήλευτη διορατικότητα και ταχύτητα, συνεργάστηκε με το Κίνημα Πολιτών «Ελπίδα» θέτοντας, έτσι, τον Τουρισμό στις πρώτες προτεραιότητες της νέα Δημοτικής Αρχής.

Όλα ξεκίνησαν από το μηδέν. Η εμπιστοσύνη Βαλιώτη στο πρόσωπο του Χρήστου Αλεξάκου αποδίδει ήδη καρπούς. Ομοίως η εμπιστοσύνη Αλεξάκου στο πρόσωπο του Χρήστου Μητράκου, παροπλισμένου μέχρι χθες στελέχους του Δήμου, αποδίδει έργο.
Όμως, δυστυχώς, λίγοι είναι οι συνεργάτες του Δημάρχου Σπάρτης που έχουν καταλάβει την κρισιμότητα του εγχειρήματος. Οι περισσότεροι δεν μπορούν να συλλάβουν ότι ο Τουρισμός είναι ο μόνος τομέας που μπορεί, σήμερα, να συνεισφέρει, εκ του μηδενός, στην τοπική οικονομία, στην κοινωνία και στον πολιτισμό. Αδυνατούν να «πιάσουν» το νόημα τόσο της συνεργασίας Βαλιώτη – Αλεξάκου όσο και την αξία του αποτελέσματος αυτής της συνεργασίας.

Με «παλαιοκομματικές» αντιλήψεις αυτοδιοικητικής εσωστρέφειας και λογιστικής πολιτικής μετρούν και εξετάζουν τον τουρισμό κοντόφθαλμα, μεμψίμοιρα και «προσωπικά» και προσβάλουν συχνά ακόμα και τις κορυφαίες πολιτικές επιλογές του Δημάρχου Σπάρτης.
Στον κατηφορικό μονοπάτι που ακολουθούν δεν μπορούν να ελέγξουν, τον συλλογισμό τους, ούτε όμως και τον λόγο τους. Δεν συγκρατούν τον φθόνο τους για ό,τι τους υπερβαίνει και γίνονται ξενιστές της προόδου που σχεδιάζεται και αναμένεται στον τομέα του Τουρισμού. Τα πειράματα τελείωσαν. Ζούμε στην εποχή του έργου.
Ευτυχώς, είναι πολύ αργά για όποιους καθυστέρησαν να πάρουν τα μηνύματα των καιρών. Είναι πολύ νωρίς για όσους θέλουν να γίνουν αντιγραφείς των πρωτότυπων ιδεών και αντιλήψεων.

Τελικά, σε μικρές κοινωνίες, όπως αυτή της Σπάρτης, η πολιτική στάση ταυτίζεται με την προσωπική διάσταση της ζωής. Τα θέλω, τα πρέπει, τα μπορεί και τα μη έχουν, τελικά, ονοματεπώνυμο.
Δυστυχώς αυτό το ονοματεπώνυμο αρκετοί «αιρετοί του χθες» δεν μπορούν καν να το προφέρουν, εκτός και αν πρόκειται για ανάθεμα, για προσβολή ή για υπονόμευση του.

Λίγα πρόσωπα κι ελάχιστα επώνυμα «κτυπήθηκαν», αναίτια και απρόκλητα, τόσο στην Δημοτική ζωή της Σπάρτης, όσο ο Χρήστος Αλεξάκος μέσα σε τόσο σύντομο χρόνο και με τόση ένταση.
Αρχικά, οι πρώτοι, οι εκλογικά ηττηθέντες, επιτέθηκαν στον Χρήστο Αλεξάκο, στα αρχικά βήματα του Δημοτικού Συμβουλίου με σφοδρότητα και αταξία. Στη συνέχεια, κάποιοι άλλοι, προφανώς πολιτικά «ηττηθέντες», υπονόμευσαν τον πρόεδρο της Επιτροπής Τουρισμού με μέθοδο και δειλία.

Οι δύο αυτές κατηγορίες, αιρετών και αυθαίρετων, πολιτών έχουν ξεπεραστεί από τον πολιτικό χρόνο. Αναζητούνται όμως ακόμα εκείνοι που θα αντιληφθούν ότι η διορατικότητα Βαλιώτη πέρα από πολιτικό χάρισμα και παραταξιακή προίκα οδηγεί και στον δρόμο της ανατροπής, της αλλαγής και της ανάπτυξης μέσα από έργο και αποτέλεσμα.

*Μέλος του Κινήματος Πολιτών «Ελπίδα», αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης του Δήμου Σπάρτης.