Ποιό Μουσείο θέλουμε στη Σπάρτη;
Γράφει ο Ηλίας Μπόνος
ΣΠΑΡΤΗ. H Σπάρτη έχει κάνει τον απολογισμό της κι έχει βρεθεί διαχρονικά ελλειμματικός σε ότι αφορά την πρόνοιά της να δημιουργήσει αντάξιο Αρχαιολογικό Μουσείο. Αυτή η προκλητική υστέρηση είναι μάλλον που τα τελευταία χρόνια οδήγησε τόσο στη δρομολόγηση του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου όσο και σε μια αντιπαράθεση γύρω από αυτό.
Καλώς ή κακώς η Σπάρτη σήμερα βρίσκεται στην τελική ευθεία για την δρομολόγηση του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου της στον χώρο του Χυμοφίξ.
Ένας Διεθνής Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός ολοκληρώθηκε και σύντομα θα γνωρίζουμε πως θα είναι το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο. Σίγουρα θα πληρεί τις προϋποθέσεις που έχει θέσει η ίδια η Αρχαιολογία και του Υπουργείο Πολιτισμού.
Βέβαια για την κατασκευή του θα χρειαστούν πόροι που δεν υπάρχουν. Ωστόσο είναι λογικό για ένα τέτοιο εμβληματικό έργο της Σπάρτης να υπάρχει ήδη καταγεγραμμένο το ενδιαφέρον δωρητών και χορηγών.
Προ ημερών γίναμε μάρτυρες της αναγγελίας σημαντικών έργων που θα χρηματοδοτηθούν από το Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» και αφορούν τόσο στην Ιερή Μητρόπολη Μονεμβασία και Σπάρτης όσο και στο νέο Νοσοκομείο της Σπάρτης. Και για τα δύο το notospress.gr έχει παρουσιάσει εγκαίρως αναλυτικά ρεπορτάζ.
Αυτό όμως που διεφάνη στην Βαμβακού και εκφράστηκε δια στόματος του κ. Δρακόπουλου, εκπροσώπου του Ιδρύματος, είναι η ενδεχόμενη μετατόπιση του ενδιαφέροντος, αρχών και δωρητών, για την παρέμβαση στο υπάρχον και παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο, κάτι που θέτει σε δεύτερο πλέον το όραμα του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου.
Αν υπάρχει τέτοια σκέψη, τάση ή και σχέδιο, εκτιμώ ότι οι πολίτες της Σπάρτης θα πρέπει να ενημερωθούν άμεσα, με σαφήνεια και με τεκμηρίωση. Ακόμα και μια αναστολή της προοπτικής του νέου Μουσείου ή έστω εξομοίωσης της σημαντικής αυτής προοπτικής με όποια άλλη, θα πρέπει να τεκμηριώνεται.
Στην περίπτωση που πρόκειται για μια απλή έκφραση γνώμης και διάθεση στήριξης και πάλι θα πρέπει να εντάσσεται σε ένα πλαίσιο επεξεργασμένου προγράμματος και όχι αιφνιδιαστικής ανακοίνωσης.
Είναι γνωστό ότι υπάρχουν κι εκείνοι που έχουν δηλώσει ότι έναντι του νέου Μουσείου προτιμούν την παρέμβαση στο παλαιό, όπως κι εκείνοι που διαφωνούν με την επιλογή του Χυμοφίξ. Αν όμως η νέα σκέψη για παρέμβαση στο υπάρχον Αρχαιολογικό Μουσείο θέτει μπροστά μας εμμέσως ή αμέσως, έστω και την παραμικρή καθυστέρηση ή ανάσχεση της προσπάθειας για το νέο Μουσείο αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Μάλλον δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο και ως θα μπορούσε άλλωστε να αφήνει την παραμικρή τέτοια υπόνοια ένα Ιδρυμα που έχει λυτρώσει τον τόπο;
Όμως ακόμα και η εκ παραλλήλου προώθηση των δύο σχεδίων, κατασκευή νέου Μουσείο και παρέμβαση στο παλαιό Μουσείο Σπάρτης θα πρέπει να συμβαδίζουν, να συντρέχουν και να συνυπάρχουν ως έργα, ως επιλογές και ως προοπτικές.
Θα πρέπει άμεσα να αποσαφηνιστεί στους πολίτες της Σπάρτης αν έχει αλλάξει κάτι ή αν έχουμε την τύχη την ώρα που θα δρομολογείται το νέο Μουσείο να αναδεικνύεται και το παλαιό.