Συνταγή μακράς διαρκείας

Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς / kathimerini.gr

Οσοι διαβάζετε αυτό το κυριακάτικο φύλλο ξέρετε ή φαντάζεστε πόσος κόπος κρύβεται πίσω από κάθε σελίδα. Οσοι όμως διαβάζετε κάθε μέρα αυτή την εφημερίδα θα έχετε εκτιμήσει, υποθέτω, ιδιαίτερα τους λίγους εκείνους που γράφουν ή σκιτσάρουν κάθε μέρα. Δεν είναι εύκολο να ξυπνάς και να νιώθεις ότι είσαι μπροστά σε έναν άσπρο καμβά, με τους αναγνώστες να περιμένουν κάτι έξυπνο ή κάτι που θα τους αιφνιδιάσει. Στην εποχή μας είναι ακόμη πιο δύσκολο, καθώς τα τρολ, ένθεν και εκείθεν, παραμονεύουν για να επιτεθούν σε ένα άρθρο ή σκίτσο στο διαδικτυακό Κολοσσαίο.

Respect, λοιπόν, γι’ αυτούς τους ανθρώπους, όπως θα έλεγε κάποιος πιτσιρικάς. Δεν ξέρω πώς το καταφέρνουν, γιατί τίποτα δεν ροκανίζει περισσότερο τη φαντασία και τη δημιουργικότητα από τη ρουτίνα.

Προς τι η κυριακάτικη αμπελοφιλοσοφία, θα πείτε. Ενας από τους ανθρώπους που σας κρατούν συντροφιά, ενίοτε σας θυμώνουν και συχνά σας δημιουργούν απορίες με τα σκίτσα τους είναι ο Δημήτρης Χαντζόπουλος. Οπως εξηγεί στο σημερινό του φανταστικό σκίτσο, θέλησε να πάρει μια άδεια μακράς διαρκείας. Τον καταλαβαίνω, γιατί ένα σκίτσο που παίρνει σε εμάς ένα λεπτό να διαβάσουμε κοστίζει πολύ σε ενέργεια και ώρες. Θα σας λείψει και θα μας λείψει και ελπίζουμε ότι θα γεμίσει μπαταρίες σύντομα. Κάποιοι που αντιμετώπιζαν τα σκίτσα του σαν μια σπαζοκεφαλιά υψηλού επιπέδου θα πρέπει να βρουν άλλη πνευματική άσκηση. Τα «θύματά» του θα νιώσουν ορφανά για ένα διάστημα, ίσως και ανακουφισμένα.

Κάποιοι που αντιμετώπιζαν τα σκίτσα του Δημήτρη Χαντζόπουλου σαν μια σπαζοκεφαλιά υψηλού επιπέδου θα πρέπει να βρουν άλλη πνευματική άσκηση.

Κάπου θα διαβάσουμε ότι «τον έκοψαν εκεί στην “Κ”» από τους ειδικούς παρατηρητές που βλέπουν άρθρα και σκίτσα μέσα από το δικό τους πρίσμα, είτε ως προϊόν παραγγελιάς είτε ως υποπροϊόν λογοκρισίας. Εχουμε, βλέπετε, μια πιάτσα που ειδικεύεται σε τέτοιες ερμηνείες.

Καμιά φορά γελάω ακόμη με την περίπτωση ενός παλαιού πολιτικού ο οποίος πριν από χρόνια μού τηλεφωνούσε κάθε δεύτερη εβδομάδα να μου παραπονεθεί για τα σκίτσα ενός άλλου σκιτσογράφου μας. Συχνά κατέληγε με τη φράση «δεν ταιριάζει στο επίπεδό σας, απορώ τι τον κρατάτε». Ο εν λόγω σκιτσογράφος έπαθε ένα ατύχημα και σταμάτησε για μερικές εβδομάδες. Ο θρασύτατος και πάντοτε διαμαρτυρόμενος πολιτικός τού τηλεφώνησε και του είπε: «Τι έγινε, ρε συ, σε έκοψε ο διευθυντής σου, ε;».

Ο Δημήτρης είναι κομμάτι της «συνταγής» μας και επίσης αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας στην «Κ». Μαζί με τα «θύματά» του αλλά και εσάς τους αναγνώστες τον περιμένουμε να επιστρέψει, γιατί τελικά το μεγάλο του χάρισμα είναι αυτό που όλοι μας αναζητούμε κάθε πρωί με τον καφέ μας: το ξάφνιασμα.