Γράφει ο Παναγιώτης Η. Κομνηνός

1η πράξη: Η στρατιωτική εισβολή της υπερδύναμης Ρωσίας στην αδύναμη οικονομικά και στρατιωτικά Ουκρανία. Διαφυγή χιλιάδων ανθρώπων προς το άγνωστο. Εγκαταλείπουν τις πατρογονικές τους εστίες σε αναζήτηση σωτηρίας σε γειτονικές χώρες. Γυναίκες δίχως τους άντρες τους έχοντας στην αγκαλιά τους νήπια και μικρά παιδιά κάθε ηλικίας. Μέσα στο χειμώνα και στο κρύο. Έχοντας στοιβάξει όλο το βιός τους σε κάποιες βιαστικές βαλίτσες και μπόγους. Πρόσωπα φοβισμένα και χαμένα στο σκοτάδι του τρόμου. Εκρήξεις βομβών. Σειρήνες να ουρλιάζουν. Απόκοσμες εικόνες πανικού όμοιες με άλλες πριν που ξεχάστηκαν.

Πράξη 2η: Καταφύγια σωτηρίας σε ανήλιαγα υπόγεια γεμάτα από γυναικόπαιδα. Μωρά να κλαίνε στις αγκαλιές των μανάδων τους, κρατώντας στα χέρια τα παιχνίδια τους και κάποιο ζωάκι τους. Τοκετοί στα βαγόνια των υπόγειων σιδηροδρόμων χωρίς τα ανθρώπινα στοιχειώδη. Γέροντες και ανήμποροι ταπεινωμένοι στα σκαλοπάτια εγκαταλελειμμένων φτωχόσπιτων να βλέπουν το θάνατο να πλησιάζει. Και πιο ‘κει σε μια γωνιά ένα έντρομο κοριτσάκι 5-6 ετών να εκλιπαρεί την μοίρα του και να την ικετεύει κλαίγοντας «δεν θέλω να πεθάνω». Μια καλή στιγμή της Τ V. Μια όμοια διαχρονική κραυγή των αθώων πλασμάτων όπου γης, που αξιώνουν να γίνει σεβαστό το δικαίωμά τους στη ζωή.

Πράξη 3η: Και πιο πέρα άνδρες και αμούστακα παιδιά κρατώντας, ίσως και χωρίς να κατέχουν, όπλα άμυνας και σωτηρίας. Για να υπερασπίσουν την πατρίδα, όπως σε αμέτρητες φορές έχει συμβεί αλλού στο παρελθόν σε ανάλογες περιπτώσεις. Αγκαλιάζουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους κλαίγοντας. Φοβούνται μήπως είναι οι τελευταίες αγκαλιές. Ο ανθρώπινος πόνος σε μια εικόνα περαστικής τραγωδίας έξω από το χρόνο και τον τόπο. Και τρέχουν χωρίς να κοιτάζουν πίσω, να ανταμώσουν αν χρειαστεί θάνατο, που είναι εύσημο αξιοπρέπειας.

Πράξη 4η: Ο ηγεμόνας μιας χώρας. Ο αδίστακτος Πούτιν. Ένα στυγνό και ανέκφραστο πρόσωπο από το παρελθόν. Για να παραπλανήσει τους πάντες, έκανε λίφτινγκ στα χαρακτηριστικά του για να φαίνεται σύγχρονος. Δεν τα κατάφερε όμως γιατί οι ψυχές δεν επιδέχονται πλαστικές επεμβάσεις. Παρέμεινε ο ίδιος καιροσκόπος, από τότε που ήταν το χαϊδεμένο παιδί των μπολσεβίκων. Ξεπούλησε τις ιδέες του. Από άθεος έγινε ευλαβής χριστιανός. Ακολούθησε τον μέθυσο Γιέλτσιν και υποσχόμενος κοινωνική δημοκρατία, εξαπάτησε έναν ιστορικό λαό. Εξαπάτησε τους Ρώσους όλων των Ρωσιών. Πορεύτηκε σαν όπως κάποιοι άλλοι απρόβλεπτοι της ιστορίας. Και από κουμουνιστής μεταλλάχτηκε σε άπληστο ιμπεριαλιστή. Ακούμπησε πάνω σε μια οικονομική ελίτ τους λεγόμενους ολιγάρχες, που πλούτισαν αρπάζοντας τον κρατικό πλούτο της Ρωσίας. Και εξακολουθεί με τεχνάσματα να κυβερνά μια απέραντη χώρα και ένα λαό 145.000.000 ανθρώπων για πάνω από είκοσι χρόνια, έχοντας επιβάλλει ένα δικτατορικό τρόπο διακυβέρνησης, φυλακίζοντας, εξαφανίζοντας και δηλητηριάζοντας πολιτικούς αντιπάλους ,που τολμούν να αρθρώσουν λόγο αντιπολιτευτικό.

Πράξη 5η: Ο αδίστακτος Πούτιν. Με ανιστόρητες δικαιολογίες και προσχήματα παρεμβαίνει στα εσωτερικά όχι μόνο των κρατών της Ρωσικής Ομοσπονδίας αλλά και άλλων κρατών και κυρίως γειτονικών. Που τον φοβούνται και τον τρέμουν και γι΄ αυτό προσπαθούν να απαγκιστρωθούν από τα πλοκάμια του αναζητώντας καταφύγιο στην Ε.Ε. Και ενώ είναι αυτός που απειλεί και έχει εισβάλλει σε ξένες επικράτειες- όπως λ.χ. στην Γεωργία και σε άλλες χώρες της Καυκασίας- έχει εφεύρει τον μύθο του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., που είναι αμυντικοί και αποτρεπτικοί οργανισμοί και όχι επιθετικοί και σε κάθε περίπτωση είναι αδύνατο να βλάψουν τη Ρωσία, ακόμη και αν το ήθελαν.

Πράξη 6η: Ο αδίστακτος Πούτιν. Κίτρινος και παγωμένος μετά από το παραληρηματικό διάγγελμά του και το χωρίς προηγούμενο φιάσκο ενώπιον των μελών του δικού του Συμβουλίου Ασφαλείας-εκεί όπου ξευτίλισε ένα εκ των μελών του, επειδή τόλμησε λεκτικά να διαφοροποιηθεί απ΄ όσα ο ίδιος ήθελε να ακούσει-γνωστοποιεί την εισβολή στην Ουκρανία λέγοντας «Αποφάσισα εισβολή στην Ουκρανία με στοχευμένες επεμβάσεις». ΄Ετσι απλά με πέντε ξερές λέξεις προανήγγειλε στρατιωτική εισβολή σε μια ανεξάρτητη χώρα, χωρίς καν να τον απασχολεί, ότι τούτο θα μπορούσε ακόμη να αποτελεί και προπομπό ενός παγκοσμίου πολέμου. Ο κυνισμός ενός παρανοϊκού και επικίνδυνου ανθρώπου ο οποίος στην τσέπη του κρατεί τα κλειδιά του πυρηνικού ολέθρου.

Πράξη 7η: Ο αδίστακτος Πούτιν. Μοναχική περίπτωση ηγεμόνα. Χωρίς φίλους και συμμάχους. Μόνο ο δικτάτορας της υποτελούς σ΄αυτόν Λευκορωσίας και ένας Τσετσένος τρομοκράτης, δυνάστης της Τσετσενίας και υποχείριό του βρέθηκαν να ειπούν καλά λόγια γι΄ αυτόν. Κανείς άλλος σ΄ ολόκληρο τον πλανήτη. Όπως όλοι οι μοναχικοί του κόσμου αδιαφόρησε και αγνόησε τους πάντες και έκανε του κεφαλιού του. Πιάστηκε επιπόλαιος πολιτικά αλλά και αδιάβαστος ιστορικά. Αυτοπαγιδεύτηκε. ΄Επεσε στη λεγόμενη παγίδα του αρχαίου Έλληνα ιστορικού Θουκυδίδη, ο οποίος συνέγραψε την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου με ακριβή αφήγηση και ανάδειξη του δραματικού χαρακτήρα των γεγονότων και εξήγησε, το τι μπορεί να συμβεί, όταν ένα κράτος αστήριχτα αμφισβητεί την ηγεμονία ενός άλλου. Ο πόλεμος μεταξύ Αθηναίων και Λακεδαιμονίων διήρκεσε από το 431 έως το 404 π.χ. ,παρασύροντας στη δίνη του και τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις, με αποτέλεσμα την καταστροφή του αρχαιοελληνικού κόσμου .Η Ιστορία του Θουκυδίδη θεωρείται κορυφαίο πολεμικό σύγγραμμα και διδάσκεται σε όλες τις στρατιωτικές και πολιτικές Ακαδημίες του κόσμου. Μήπως συμβαίνει και στη Ρωσία είναι άγνωστο;

Πράξη 8η: Η Μεγάλη Ρωσία. Η μητέρα Πασών των Ρωσιών. Η χώρα που εκχριστιανίστηκε και εκπολιτίστηκε από ΄Ελληνες Βυζαντινούς. Σλαυϊκής εθνολογικής προέλευσης ο κύριος πληθυσμός της πλήρωσε και εξακολουθεί να πληρώνει το δισβάστακτο τίμημα του μεγέθους της. Η μεγαλύτερη χώρα στον πλανήτη που φοβάται τη δύναμή της αναπλάθοντας τις ανύπαρκτες στην πραγματικότητα υπαρξιακές της φοβίες και μέχρι σήμερα εξακολουθεί να πορεύεται με αυτές. Με μεγάλη προσφορά στο διαχρονικό παγκόσμιο πολιτιστικό και επιστημονικό γίγνεσθαι. Με τεράστιες δυνατότητες και αποθέματα πλούτου. Και όμως ζει φτωχικά, πουλώντας στους Ευρωπαίους μόνο υδρογονάνθρακες και αρκείται μόνο σ΄ αυτό με ένα ΑΕΠ που μόλις φτάνει το 1/3 της Ιταλίας. ΄Εχει πληρώσει πανάκριβα τους πολιτικο-ιδεολογικούς πειραματισμούς και την ανικανότητα των κατά καιρούς ηγετών της. Δεκάδες εκατομμύρια νεκροί στους δυο παγκοσμίους πολέμους και από κοντά τα εκατομμύρια νεκρών τον καιρό του Στάλιν. Οι αθώοι νεκροί Ρώσοι που έφυγαν πριν και όσοι ακολούθησαν μετά από τις παντοειδείς κακουχίες, είναι κατά περιόδους πιο πολλοί από τους ζωντανούς.

Πράξη 9η: Η τραγωδία της ντροπής τελειώνει εδώ, ενώ το μακελλειό συνεχίζεται, όπως ποτέ άλλοτε τα τελευταία ογδόντα χρόνια, χωρίς να γνωρίζουμε τι άλλο θα δούμε. Όμως πάνω από την ντροπή πλανάται και είναι ορατό ένα ερώτημα, που παραμένει αναπάντητο. Πως εξηγείται αυτός ο ευγενικός λαός του Βιολιστή της Στέγης, του Τσαϊκόφσκι, του Ντοστογιέφσκι, του Τολστόϊ, της Λίμνης των Κύκνων, του Καλίνκα, του Σολτζενίτσιν, του Γκαγκάριν και τόσων άλλων αμέτρητων γιγάντων του πνεύματος και του πολιτισμού, να ανέχεται δυνάστες και ολιγάρχες να τον κυβερνούν και να τον εκθέτουν στην παγκόσμια συλλογική συνείδηση και ιστορία ,έτσι που άδικα και ανιστόρητα το έγκλημα ενός παρανοϊκού να φαίνεται πως δεν τους αφορά, και πως για όλα τα δεινά φταίει μόνο η ιστορία και όχι οι άνθρωποι που την προκαλούν και την παράγουν;

(*) Δικηγόρος

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr