Γράφει ο Λευτέρης Κουσούλης* / tovima.gr

Ο Αύγουστος με την μαγική υπόστασή του θα παρακάμπτει κάθε διάσταση του ενοχλητικού επίκαιρου και θα επιβάλλεται ως υλοποιημένη φαντασία στους καθημερινούς ημερολογιακούς ανθρώπους.

Ο χρόνος εμποτίζεται με τις μεταβολές του καιρού, τις εναλλαγές των εποχών, τις σχέσεις των ανθρώπων που ποικιλότροπα χτίζονται μαζί του, όπως αυτός σαν αόρατο νήμα φαίνεται να συνδέει και να συνέχει τα πάντα.

Μέσα στο χρόνο, σε αυτή την κατασκευή του νου, αδιάκριτα με τις εποχές, στη ροή του γενικά, διαρκώς ανακαλούνται οι αρχέγονες εναποθέσεις. Οι πρώτες «σκοτεινές» εμπειρίες, βιώματα αρχέγονα, που συγκροτούν και συγκροτούνται με αφορμή ένα φυσικό φαινόμενο, την φαντασιακή καταγραφή του, τον φόβο ή τον θαυμασμό, ακόμη και την έκσταση.

Μια τέτοια έκσταση, σαν παρατεταμένο επιφώνημα, είναι η σχέση των ανθρώπων με τον Αύγουστο. Η εποχή αυτή του θέρους παρέχει άπειρες ευκαιρίες στον άνθρωπο των διακοπών να ανακαλέσει και να ανακεφαλαιώσει όλες τις εμπειρίες κάθε Αυγούστου. Στο διαδίκτυο, σε αυτόν τον τόπο της αυθόρμητης έκφρασης εκάστου, με φίλτρα ή χωρίς φίλτρα στις φωτογραφίες, συναντάς αυτές τις πρώτες καταγραφές, ως στιγμιαία και φευγαλέα ανάμνηση.Τον συναντάς στην ακτή. Ο ήρεμος, γλυκός, πράος καιρός του Αυγούστου δίνει στην ακτή μια προφανή ασφάλεια. Η ακτή θα μπορούσε να είναι η αφετηρία ενός επικίνδυνου ταξιδιού, όπως κάποτε, πολλές φορές κάποτε. Τώρα είναι η γραμμή που το σώμα μπορεί γυμνό να σταθεί και ανεμπόδιστη η φαντασία να το αφήσει πίσω της, προς τον ορίζοντα. Σε αυτή την στιγμιαία ανθρώπινη περιπέτεια, ο Αύγουστος είναι ο ιδανικός χρόνος.

Η πανσέληνος, διπλή σε σύντομο διάστημα – που τόσο ύμνησαν οι ποιητές – η πασιφάη, η πλησιφάη, φωτίζει τον Αυγούστο τις στέπες και τις ερήμους της μακράς διαδρομής. Ανυπέρβλητα νομίζω ο Αλέξανδρος Μπάρας, στο ποίημά του «Λέων Αφρικανικός» αναδεύει τις αρχέγονες μνήμες και εναποθέσεις, που άρρηκτα συνδέθηκαν με τις φωτισμένες και φεγγαρόλουστες νύχτες. « Δεν πιάστηκε δα και μικρός, να μην έχει παρελθόν, να μη θυμάται. Ω νύχτες του Μπάχρ-Ελ-Γκαζάλ κάτω από τ΄άστρα !..»

Ο χρόνος των διακοπών περνάει γρήγορα. Και αυτό επειδή βιώνεται στη φύση ως αρχέγονος, αποδραστικός ακόμη και εορταστικός. Η επιστροφή, σε όποιον τόπο και αν συμβεί, σε χωριό ή πόλη, θα μείνει ως «καρφιτσωμένη» εμπειρία. Ο Αύγουστος θα βρίσκει πάντα μια πολυτελή θέση στην μνήμη. Σαν ωραίο και σταθερό γλυπτό που πήρε κάποτε μορφή.

Ο Αύγουστος, με όλες τις ευχές που άρρητα κουβαλάει, συνοδεύεται και αυτός με την ευχή να μην τελειώσει ποτέ. Αυτό ακριβώς φέρνει μέσα της η λαϊκή επιθυμία που εκφράζεται με πληρότητα ποιητική: «Αύγουστε καλέ μου μήνα ν’ άσουν δυό φορές τον χρόνο». Μάλλον τον φαντάστηκε ο λαός σαν δεύτερη Πρωτοχρονιά, με τις ευχές να ακούγονται στις ακτές , «κάτω από τ’ άστρα».

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr