Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Η αληθινή Ιστορία είναι αναμφισβήτητα ο αδιαφιλονίκητος και αδιάψευστος μάρτυρας των πραγματικών γεγονότων του παρελθόντος. Μελετάει συστηματικά τις γραπτές πηγές και τις ανθρώπινες δραστηριότητες δίνει πληροφορίες και καταγράφει τους λόγους, τις αφορμές και τις αιτίες, κάτω από τις οποίες έλαβαν χώρα αποφάσεις, κινήσεις, ενέργειες, μεταβολές και πράξεις, καθώς και τα αποτελέσματά τους. Η επίκλησή της γίνεται για ενημέρωση και εξαγωγή συμπερασμάτων, πολύ ωφέλιμων για την πορεία των σύγχρονων κοινωνιών.

Στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις οι υποψήφιοι κλήθηκαν να απαντήσουν στο εξής θέμα: «Να εκφράσετε την άποψή σας για την αξία της ιστορικής γνώσης και να αναφέρετε βιωματικούς τρόπους που μπορούν να καλλιεργήσουν το ενδιαφέρον σας για το ιστορικό παρελθόν».

Ο Σπύρος Τζόκας, πανεπιστημιακός και συγγραφέας γράφει σχετικά: «Το 2018 σε συνέντευξή του ο πρωθυπουργός της χώρας απαξιώνοντας την ιστορική γνώση ρώτησε: “Πείτε μου τώρα, το παιδί των 17 ετών, που θα ψηφίσει για πρώτη φορά, που το ενδιαφέρει πώς θα είναι η Ελλάδα το 2030, εάν το ενδιαφέρει τι έγινε το 1963”. Αναφερόταν στη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από παρακρατικούς και την απαξίωνε. Το παράδειγμα αυτό γεννάει ένα ερώτημα: Αν και οι υποψήφιοι παρακολουθούσαν την απέχθεια αυτή του πολιτικού ηγέτη προς την ιστορική γνώση τι έπρεπε να γράψουν; Προφανώς όμως δεν τον ακολούθησαν, γιατί αυτοί ήταν στη σωστή πλευρά της Ιστορίας».

Η παραπάνω φράση του πολιτικού αρχηγού φανερώνει την επιδίωξη της ισοπέδωσης ή και της διαγραφής σημαντικών γεγονότων του παρελθόντος, την αποκοπή των νέων από τη γνώση και την κατανόηση της πορείας των κοινωνιών, με σκοπό την υποβάθμιση του μεγάλου μαθήματος της πηγής των πληροφοριών, που διδάσκει, οδηγεί και κατευθύνει. Η χώρα μας με πυκνή Ιστορία -ένας σπουδαίος ιστορικός έχει πει ότι: «Οι Έλληνες παράγουν περισσότερη Ιστορία απ’ ότι τους αναλογεί»- γίνεται έρμαιο ευτελών συνειδητών πολιτικών σκοπιμοτήτων, με τους εντολοδόχους υποτακτικούς να αναγορεύονται σε κήρυκες αποσιώπησης, παραπλάνησης ή και εξάλειψης των πραγματικών περιστατικών, για να μην μάθει ποτέ το ευρύ κοινό και ιδιαίτερα η νεολαία την αλήθεια της σύγχρονης Ιστορίας. Να έχει πλημμελή ή συγκεχυμένη γνώση για την εξέλιξη των πραγμάτων κατά τη διάρκεια της επανάστασης του ’21, το ρόλο των ξένων δυνάμεων, των ντόπιων φατριών για την νομή της εξουσίας, αλλά και του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’ με τους αφορισμούς της επανάστασης και των επαναστατών κ.λπ., καθώς και για τους υπαίτιους της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922. Να μην μάθει την αλήθεια, για τα αποτρόπαια εγκλήματα και τις ομαδικές εκτελέσεις των Γερμανών κατακτητών και των συνεργατών τους, για την αντίσταση των Ελλήνων πατριωτών, για τους δωσίλογους, τους κουκουλοφόρους, τις βασιλικές συνωμοσίες, τις πολιτικές δολοφονίες από το παρακράτος, τα πραξικοπήματα, τις εξορίες, τα βασανιστήρια και το ρόλο των συμμάχων στην Απριλιανή δικτατορία του ’67 και τη διχοτόμηση της Κύπρου.

Ο καθένας έχει υποχρέωση να μάθει την αλήθεια για την καταγωγή του, τα θετικά και αρνητικά επιτεύγματα των προγόνων του, την εξέλιξη του περιβάλλοντος και τις μεταβολές και προσαρμογές του μέσα σε αυτό. Τους λόγους, για την εσκεμμένη διαχρονική μείωση της σημασίας των παραδοσιακών πνευματικών αξιών και την αντικατάστασή τους από τα υλικά αγαθά, τα οποία υποβιβάζουν τον άνθρωπο και τον καθιστούν ευάλωτο και πιο εύκολα διαχειρίσιμο. Η αναθεώρηση της Ιστορίας οργανωμένα και συστηματικά επιδιώκεται από τους αρνητές της ιστορικής μνήμης και της πατριωτικής συνείδησης, με στόχο την παραγωγή αμαθών, κενών και απροβλημάτιστων. Γι’ αυτό, οι εξουσιαστές μειώνουν την έκταση του παρελθόντος και επενδύουν στην αμάθεια και τη διαστρέβλωση των πραγματικών γεγονότων, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι, η έλλειψη μνήμης περιορίζει την ορατότητα, σε λίγα χρόνια θα εμποδίζει ακόμη και την αντίληψη του χώρου, βάζει φραγμούς και παρεκκλίνει από τον σωστό προσανατολισμό στην πορεία της ζωής.

Η χρησιμότητα της Ιστορίας είναι σημαντική πέρα από την αλληλουχία των γεγονότων, των αφορμών και των αιτίων που έλαβαν χώρα στο παρελθόν και οδηγούν τα σημερινά βήματα προς το μέλλον. Όμως, η αλήθεια της δεν είναι πάντοτε δεδομένη και χρειάζεται προσπάθεια, χρόνος και έρευνα για να αποκαλυφθεί. Δεδομένου ότι την Ιστορία τη γράφει πάντοτε η άρχουσα τάξη, προφανώς με βάση τα συμφέροντά της, η απόκλισή της από την πραγματικότητα είναι πολύ μεγάλη. Τα βιβλία της Ιστορίας στα σχολεία, σε πολλές περιπτώσεις δεν καταγράφουν την αλήθεια, αφού είναι θεμελιωμένα σε «πατριωτικές» μονομερείς σκοπιμότητες εξυπηρετώντας διαχρονικά αυτούς που είχαν το πάνω χέρι στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Μόνο η γνώση της αληθινής Ιστορίας θα σφυρηλατήσει νέες και νέους, οι οποίοι θα σταθούν με αξιώσεις στην υπεράσπιση των θεμελιακών αρχών και αξιών της πραγματικής δημοκρατίας δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για ένα σταθερό παρόν και ένα σίγουρο μέλλον. Ο εκπαιδευτικός-δάσκαλος εγκλωβισμένος στο περιχαρακωμένο και ελεγχόμενο πλαίσιο της κρατικής και θρησκευτικής ταπεινωτικής επιτροπείας πρέπει να υπερβάλει και να εμφυσήσει στους μαθητές/τριες την πεποίθηση ότι, η αλήθεια της Ιστορίας είναι κρυμμένη σε ιδεολογίες, ιδεολογήματα και σκοπιμότητες και ότι θα πρέπει να κοπιάσουν για να την ανακαλύψουν.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις