Φέρεται να εντυπωσίασε τους δημάρχους της Περιφέρειας Πελοποννήσου ο νέος Περιφερειάρχης Δημήτρης Πτωχός. Δεν ήταν όμως αυτός ο σκοπός. Η εμπεριστατωμένη παρουσίαση της κατάστασης που επικρατεί στην Περιφέρεια Πελοποννήσου είχε σαν στόχο να καταδείξει στους αιρετούς του Α’ Βαθμού ποιοι είναι οι στόχοι, ποια τα ζητήματα και πόσα τα προβλήματα. Ο εντυπωσιασμός έπεται και αφορά μάλλον στους δημάρχους και όχι τον περιφερειάρχη. Επίσης, η συνεργασία τους ήταν μια καλή ευκαιρία για να προεξοφλήσει ο Δημήτρης Πτωχός την μεθοδολογία του αλλά και την δεοντολογία του στη συνύπαρξη Περιφέρειας - Δήμων.

Αλήθεια είναι ότι κάθε επίπεδο αιρετής εκπροσώπησης των πολιτών, (κοινοβούλιο, περιφέρεια, δήμος) έχει (πρέπει να έχει) τη δική του δυναμική και το δικό του στίγμα. Δυναμική και ροπή πολιτικής που δεν θα απομακρύνει βέβαια την μια εξουσία από την άλλη και μια τέτοια διάφανη πρακτική που δεν θα συγχέει τα πράγματα, τις αρμοδιότητες και τις καταστάσεις.

Οι κοινωνίες για άλλους λόγους χρειάζονται κι έχουν δήμαρχο, για άλλους περιφερειάρχη για άλλους λόγους έχουν βουλευτή.

Το «κατόπιν ενεργειών μου» ή το «ευχαριστώ τον περιφερειάρχη» ακόμα και το «μπράβο δήμαρχε» ανήκουν σε μια άλλη εποχή που ακόμα και στην συντηρητική Πελοπόννησο φαίνεται ότι σιγά - σιγά ξεθωριάζουν. Όσο και αν φρόντισε για το αντίθετο ο απελθών περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε κάτι ξεκάθαρα: Η καταγγελία Νίκα για το «σύστημα Σαμαρά» δεν απαλλάσσει τον τέως περιφερειάρχη από τις ευθύνες που έχει για τις κακοδαιμονίες, τις κακές αντιλήψεις και τα όποια αποτελέσματα στο διοικείν. Η καταγγελία του πρώην συμμάχου του Αντώνη Σαμαρά δείχνει να είναι μια θαρραλέα κίνηση αλλά τελικά δεν είναι τέτοια γιατί έγινε αφενός εκ των υστέρων και αφετέρου πάνω σε εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές με ότι αυτό σημαίνει. Θα ήταν πιο έντιμο και πολιτικά αντρίκιο ο Παναγιώτης Νίκας να αφήσει «ταμείο» στον Πτωχό, να παραδώσει την Περιφέρεια με λιγότερες κομμένες κορδέλες και να συνδράμει ώστε η νέα περιφερειακή αρχή να είναι μια ώρα νωρίτερα σε θέση να υλοποιήσει το πρόγραμμά της. Στη συνέχεια όποια καταγγελία του κ. Νίκα θα είχε άλλο νόημα και άλλο αποτέλεσμα.

Ο Δημήτρης Πτωχός έχει το χαρακτηρισμό του τεχνοκράτη. Είναι περισσότερο άνθρωπος της ορθής λογικής και της ρεαλιστικής πράξης και λιγότερο πολιτικός. Αυτό ήδη διαμορφώνει και τη δημόσια εικόνα του αλλά και τις σχέσεις του με πολίτες και πολιτικούς.

Δεν φαίνεται διατεθειμένος να ρίξει περισσότερο νερό από κρασί στο ποτήρι του, δουλεύει πάνω σε συγκεκριμένο σχέδιο και έχει σαφές δόγμα για την άσκηση εξουσίας, για την ποιότητα της διαβούλευσης για την αναμέτρηση με την αντιπολίτευση και, όπως έδειξε, για τη συνεργασία του με τους δήμους.

Ίσως, η εκλογή Πτωχού να σημαίνει και την ολική μετάβαση ενός σημαντικού θεσμού, όπως είναι η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, σε μια νέα εποχή με περισσότερη προσήλωση στον στόχο και το αποτέλεσμα και λιγότερη ρητορική, πολιτική και λαϊκισμό.

Βέβαια, οι φορείς αυτοδιοικητικής εξουσίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι περιχαρακωμένοι αποστειρωμένοι, απομονωμένοι και απόμακροι από τη βάση τους που είναι η κοινωνία. Εδώ συναντάμε ή αναζητούμε και το ταλέντο κάθε περιφερειάρχη όταν πρέπει η μισή ύπαρξή του να πηγάζει από τη βάση και η άλλη μισή να στέκεται στην κορυφή. Σε αυτό θα πρέπει να αποδειχθούν πολύτιμοι βοηθοί και συνεργάτες κάθε περιφερειάρχη οι χωρικοί αλλά και οι θεματικοί αντιπεριφερειάρχες, οι κυβερνητικοί εταίροι και κυρίως οι απλοί εκλεγμένοι περιφερειακοί σύμβουλοι που έχουν αποκτήσει έδρα με εντολή του πολίτη με τον οποίο συνοικούν και συνυπάρχουν.

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει εδραιωμένη αντίληψη για όσα σχετίζονται με τους όρους πρόοδος, προκοπή, ασφάλεια, ανάπτυξη. Αντίληψη που συχνά είναι ισχυρότερη από την ανάγκη που προκύπτει σε έναν κόσμο που αλλάζει, μια φύση σε κρίση, μια κοινωνία σε συνεχή οικονομική δοκιμασία. Αυτή λοιπόν η αντίφαση, ανάμεσα στην εδραιωμένη αντίληψη και στην ανάγκη προσαρμογής είναι και το πεδίον στοιχήματος του Δημήτρη Πτωχού που ως επικεφαλής καλείται όχι απλά να γεφυρώσει αλλά να διαμορφώσει έως και να αλλοιώσει, έτσι ώστε η Πελοπόννησος, γενικότερα ως τόπος και κοινωνία, να βρει τον δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης και της εγγυημένης προοπτικής. Χωρίς διακρίσεις, ανισότητες και αντιπαραθέσεις.

Το ζήτημα είναι τόσο πολιτικό όσο και τεχνοκρατικό. Το στοίχημα είναι αυτοδιοικητικό αλλά και ανθρώπινο. Μην ξεχνάμε ότι ο όρος τεχνοκρατία χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να δηλώσει την πιστή εφαρμογή της επιστημονικής μεθόδου για την επίλυση κοινωνικών προβλημάτων. Ωστόσο πρέπει να ενυπάρχει έντιμο πολιτικό ένστικτο που θα καταδείξει το τι και γιατί αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα και λαϊκό ζητούμενο, το πώς και πότε σε ένα σύνολο τέτοιων γίνεται ιεράρχηση και πως τελικά επιτυγχάνεται η δίκαιη αλλά και αποτελεσματική διαχείριση και διοίκηση.

Οι προϋποθέσεις είναι καλές. Οι προθέσεις επίσης. Οι θέσεις αναμένονται.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις