«Τα όσα συνέβησαν…»

Δύο ισχυρές συνδικαλιστικές φωνές στη Λακωνία, η ΕΛΜΕ και «Ο Πλήθων» έχουν πυροδοτήσει την περιέργεια μεγάλου αριθμού γονέων μαθητών στη Λακωνία.

Οι δύο φορείς αναφέρονται στα «όσα συνέβησαν…» στο 2^ο Δημοτικό Σχολείο Σπάρτης αλλά δυστυχώς δεν αναφέρουν τελικά ούτε μια λέξη για όσα συνέβησαν. Δηλαδή δράττονται της ευκαιρίας για να καταγγείλουν το μέτρο της ηλεκτρονικής πλατφόρμας για καταγγελία του μπούλινγκ και αναπτύσσουν την επιχειρηματολογία τους για την προστασία των εκπαιδευτικών.

Όμως αυτό που προέχει είναι να μάθουν οι πολίτες και τα μέλη των φορέων «τα όσα συνέβησαν». Σε αυτά δεν αναφέρονται αλλά αντιθέτως καταδικάζουν την ανάδειξη αλλά και την υποχρέωση των εκπαιδευτικών να συρθούν σε Αστυνομία και Εισαγγελέα – Ανακριτή. Σαν να προδικάζουν, εμμέσως πλην σαφώς, το άδικο της καταγγελίας των γονέων… Αυτό προκύπτει από την δημόσια διατύπωση.

Κι ενώ δεν έχουν φροντίσει, σε προηγούμενη ή έστω άλλη ανακοίνωσή τους, να αναδείξουν το καταγγελλόμενο θέμα στέκονται μόνον στην ηλεκτρονική διαδικασία καταγγελίας και, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, περνούν απέναντι από τους γονείς - και από κάθε γονέα - που θα επιλέξει (τολμήσει) να κάνει χρήση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας καταγγελιών.

Ερώτημα: Οι γονείς στο πρόβλημα του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Σπάρτης ισχυρίζονται ότι επανειλημμένα είχαν ενημερώσει την Διεύθυνση για το πρόβλημα με θύμα το παιδί τους. Δεν είχαν προβεί σε χρήση της πλατφόρμας. Απασχόλησε ποτέ την ΕΛΜΕ και τον Πλήθωνα αυτή καθ’ εαυτή η καταγγελία, ως φυσική επαναλαμβανόμενη προσφυγή των γονέων στη Διεύθυνση του Σχολείου; Τους αφορά μόνον όταν γίνεται χρήση της πλατφόρμας; Όταν υπάρχει μια καταγγελία αυτό που προέχει είναι το συνδικαλιστικό ζητούμενο ή η διερεύνηση της αφού φέρεται το θύμα να είναι παιδί;

Όταν καίγεται το δάσος του τόπου σου και θέλεις να συνδράμεις, σβήνεις τη φωτιά ή ψάχνεις να βρεις τον εμπρηστή;