Τυχαίο; Μόνο ο θεός Εύρος γνωρίζει καλά τα πως, τα πότε και τα γιατί.

Μια χώρα που πάει όπου φυσά ο άνεμος. Οι φωτιές πάνε όπου φυσά ο άνεμος. Οι ανεμογεννήτριες πάνε όπου φυσά ο άνεμος. Μα και οι κυβερνήσεις πάνε όπου φυσά ο άνεμος. Και συναντώνται με τους παρκαδόρους αιολικών, με πλουτωρύχους, με τον άνεμο και ενίοτε με την φωτιά και τους, ματαίως, μαχόμενους.

Ξέρεις τι είναι να φλέγεσαι και να αποδέχεσαι ότι κάποιος σε καίει επί τούτου; Να ζεις μια κόλαση, να έχεις ένα πόλεμο, να χάνεις το βιός σου, να χάνεις τη φύση σου και να αποδέχεσαι ότι αυτό συμβαίνει γιατί κάποιοι θέλουν να εκμεταλλευτούν τον άνεμο;

Πόσο ηττημένος πρέπει να είσαι, οικονομικά, ψυχολογικά, ηθικά για να δέχεσαι ότι σε καίνε συμφέροντα και να μην αντιδράς; Να αντιδράς είτε γιατί κάτι τέτοιο είναι ανήκουστο και υπαγορευμένη κινδυνολογία, είτε γιατί κάτι τέτοιο αληθεύει, ισχύει και κυριεύει τα πάντα.

Όπου φυσάει ο άνεμος θα δεις αρχικά φύση ακμάζουσα, πράσινο, χαρά της ζωής, καταφύγιο ζώων, προορισμό ανθρώπων. Μετά θα δεις καπνούς, φλόγες, κόλαση, δυστυχία. Ακολουθεί πάνω από το μνήμα κλάμα και μετάνοια, προβληματισμός και ξαφνικά ιδέες για διάσωση, ανάκαμψη και ανάπτυξη. Στο τέλος θα δεις να ορθώνονται πυλώνες και ανεμογεννήτριες, ή έρποντας να ξεδιπλώνονται δίκτυα ενέργειας και πλούτου.

Ο θεός του ανέμου Εύρος ξέρει καλά τα πως, τα πότε και τα γιατί. Αλλά δεν μιλά. Σφυρίζει…

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις