Καλαμάτα: Η οικογενειακή φάρμα με τη βιολογική πραμάτεια στο χωριό Άρις

ΜΕΣΣΗΝΙΑ. Από το χωριό Άρις και τη φάρμα των 22 στρεμμάτων που έχει φωλιάσει εδώ και λίγα χρόνια στην καρδιά της εύφορης πεδιάδας βόρεια της Καλαμάτας, στις σελίδες των πιο πολυσυζητημένων comfort και fine dining μενού της αθηναϊκής και μεσσηνιακής εστιατορικής πιάτσας. Τα αγνά, βιολογικά προϊόντα της οικογενειακής φάρμας Ιζαμπώ (πήρε το όνομά της από την «Πριγκίπισσα Ιζαμπώ του ομώνυμου μυθιστορήματος του Άγγελου Τερζάκη) φέρνουν απευθείας από τα προικισμένα χώματα της μεσσηνιακής γης τις αγνές εκείνες γεύσεις και τα παρθένα αρώματα των ντόπιων πρώτων υλών που μόλις παραδόθηκαν ως δώρο στους ανθρώπους από τη φύση, απογειώνοντας με τη δυναμική τους τις δημιουργικές εμπνεύσεις κορυφαίων Ελλήνων σεφ.

Το «story» που έφερε την αναγνώριση

Πριν από περίπου τρία χρόνια και εν μέσω υγειονομικής και οικονομικής κρίσης του κορονοϊού, ο Σταύρος Κωνσταντακόπουλος αποφάσιζε με τον πατέρα του, Γιώργο, να φυτέψουν μερικές πατάτες στο οικογενειακό τους μποστάνι και σε μία επιφάνεια μόλις 150 τ.μ. για να κερδίσουν ένα έξτρα εισόδημα. Τότε κανείς από τους δυο δεν φανταζόταν ποτέ ότι αυτές ακριβώς οι πατάτες θα αυγάτιζαν τη γη τους και θα τους ταξίδευαν με τη νοστιμιά τους μέσα στους επόμενους μήνες που θα ακολουθούσαν μέχρι την Αθήνα και τις πιο πολυσυζητημένες κουζίνες της πρωτεύουσας.

Στα σπάργανα του όλου αυτού εγχειρήματος, ο Σταύρος εργαζόταν ως υπεύθυνος σε ένα μεγάλο αγροτικό project της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής της Θεσσαλονίκης και του ιδρύματος «Καπετάν Βασίλης και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου» στο Κέντρο Αγροδιατροφικής Επιχειρηματικότητας Μεσσηνίας. Οι ανατροπές όμως και οι εκπλήξεις που έφερε η πρώτη και έπειτα η δεύτερη καραντίνα, τον έκαναν να σκεφτεί τη γη που άφησε πίσω του στη Μεσσηνία και να αναρωτηθεί τι θα μπορούσε αυτή η γη να του δώσει ως οικονομική ενίσχυση. «Τότε θυμήθηκα τη συμβουλή που μας είχαν δώσει κάποτε για το χωράφι μας: ότι σε αυτά τα αμμώδη χώματα μόνο η πατάτα θα καρποφορούσε εξαιρετικά» λέει και συμπληρώνει «Μέχρι τότε φυτεύαμε με τη χρήση κοπριάς -ποτέ με φάρμακα και ψεκασμούς- ό,τι ευδοκιμούσε στον τόπο εποχιακά για να γεμίζουμε το τραπέζι της αγροτικής μας φαμίλιας».

«Μπροστάρισσες και κυρές, η μάνα μου (εν ενεργεία μαγείρισσα στα ΤΕΙ Καλαμάτας) και η γιαγιά μου που γνώριζε τα τερτίπια της γης όσο καμία άλλη. Όταν λοιπόν πια βάλαμε τις πατάτες και αρχίσαμε να τις δίνουμε αρχικά σε συγγενείς και φίλους, δεν περιμέναμε να λάβουμε τόσο θερμή ανταπόκριση», θυμάται ο Σταύρος και πηγαίνει πίσω σε εκείνη την ζεστή μέρα του καλοκαιρού που εντελώς ενστικτωδώς και αυθορμήτως έστειλε ένα μήνυμα στον σεφ Θοδωρή Παπανικολάου ο οποίος μόλις είχε αναλάβει την κουζίνα του Petra & Fos Boutique Hotel στη Μάνη. Και συνεχίζει: «Θυμάμαι ότι του ζήτησα να δοκιμάσει τις πατάτες μου και εκείνος ανταποκρίθηκε αμέσως ζητώντας μου να του στείλω μερικές στην κουζίνα του ξενοδοχείου. Τις πήγα και τελικά, λίγες ώρες μετά, άρχισα να δέχομαι εκατοντάδες ειδοποιήσεις. Ξετρελάθηκε, τις έκανε story, αναφέροντας τη φάρμα μας και γράφοντας χαρακτηριστικά ότι δεν έχει ξαναδεί τέτοια πατάτα που να ξεφλουδίζεται τόσο εύκολα με το χέρι. Εκείνη η μέρα άλλαξε, κυριολεκτικά, τα πάντα».

Οι κότες ελευθέρας βοσκής

Η φάρμα διαθέτει και κότες, αποκλειστικά ελευθέρας βοσκής. Τρέφονται με ρίζες και ζαρζαβατικά των οποίων η σοδειά δεν πήγε κατά το δοκούν, συντελώντας έτσι στην κυκλική οικονομία της φάρμας. Τα αυγά τους ταξιδεύουν στην Αθήνα (δεν μπαίνουν καν σε ψυγεία) και δίνουν νοστιμιά και καθαρή, φρέσκια πρώτη ύλη στα πιάτα των γνωστών μπραντσάδικων της πόλης.

Οι διάσημες συνεργασίες και τα μελλοντικά πλάνα

Οι μήνες κύλησαν και ο Σταύρος αποφάσισε να προσεγγίσει και άλλα μεγάλα εστιατόρια και ξενοδοχεία και να ενισχύσει την γκάμα παραγωγής τους και με άλλα βιολογικά προϊόντα (χωρίς καθόλου φάρμακα, ούτε καν βιολογικά), όλα εποχής (π.χ. αυτή την περίοδο καλλιεργούν παντζάρια, μαρούλια κλπ.) και όλα υπό τη στοχευμένη φιλοσοφία της ανακυκλώσιμης αγροτικής οικονομίας και της εντοπιότητας (χρησιμοποιούν παλιούς σπόρους, ενώ συχνά ζητούν και από βοσκούς στα βουνά της περιοχής να τους μαζεύουν άγρια χόρτα). Από τους πρώτους, λοιπόν, που ανταποκρίθηκαν ήταν ο Άρης Βεζενές (Vezene, Birdman), ενώ τη λίστα των πελατών του σύντομα συμπλήρωσαν, μεταξύ πολλών άλλων, το Simul, το Μπλε Καναρίνι (Καλαμάτα), το Artisanal, το Sense, το Nido, το Line (εκτός από το ελαιόλαδο και τις ελιές του, τους προμηθεύει και με τα παντζάρια του από τα οποία φτιάχνουν το δικό τους κρασί), το Costa Navarino (Mandarin Oriental) και προσφάτως το Ex Machina του Άνταμ Κοντοβά (παίρνει κοκόρια από την Ιζαμπώ).

Αυτή την περίοδο ο Σταύρος ετοιμάζεται με τον πατέρα του και με τη βοήθεια του μικρότερου αδερφού του (μένει και εργάζεται στην Αθήνα αλλά «είναι άσσος» όπως περιγράφει με περηφάνεια «σε ό,τι αφορά στην αγροτική παραγωγή») για τη χειμερινή σπορά της πατάτας. Δεν κρύβει όμως και τον ενθουσιασμό του για τα μελλοντικά τους πλάνα: μαρμελάδες και αρωματικά κεριά. Δύο εντελώς ξεχωριστά και αντιφατικά projects που όμως ενώνονται σε έναν κοινό παρονομαστή: την ευρηματικότητα ενός ανθρώπου που επιμένει να αγαπά αγνά και φιλότιμα τη γη του.

info
Instagram: izampo_farm

Πηγή: olivemagazine.gr