Παναγία Μαλεβή: Η αφέντρα του Πάρνωνα και η θαυματουργή εικόνα

ΑΡΚΑΔΙΑ. Η Παναγία η Μαλεβή, αφέντρα του Πάρνωνα και δοξασμένη για τη θαυματουργή εικόνα της, θεωρείται ένα από τα πιο αγαπητά μοναστήρια της Πελοποννήσου ενώ η φήμη της έχει ξεπεράσει ακόμη και τα σύνορα της Ελλάδας.

Η Μονή είναι χτισμένη στις πλαγιές του Πάρνωνα, σε μια πραγματικά υπέροχη τοποθεσία στο βουνό σε υψόμετρο 920 μέτρων. Απέχει 43 χιλιόμετρα από την Τρίπολη και μόλις 7 χιλιόμετρα από το πανέμορφο χωριό του Άγιου Πέτρου.

Η εικόνα της Παναγίας που επαργυρώθηκε το 1362 είναι μία από τις εβδομήντα που ζωγράφισε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Θεωρείται θαυματουργή αφού έχει αποδειχθεί πως αναβλύζει άγιο μύρο. Πιστοί συρρέουν από κάθε γωνιά της Ελλάδας για να προσκυνήσουν την ιερή εικόνα και να ζητήσουν τη βοήθεια της.

Το Άγιο Όρος της Πελοποννήσου και η ιστορία της Μονής που ξεκίνησε πριν από 1300 χρόνια

Ο Πάρνωνας στους κύκλους της εκκλησίας φέρει και την ονομασία Δεύτερο Άγιο Όρος ή Άγιος Όρος της Νότιας Ελλάδας. Αυτό συμβαίνει διότι κανένα άλλο βουνό στη χώρα μας δε φιλοξενεί τόσα μοναστήρια στις πλαγιές του όσο ο Μαλεβός (παλιότερη ονομασία του Πάρνωνα).

Όπως σωστά συμπεραίνουμε, η Παναγία Μαλεβή πήρε το όνομά της από το βουνό όπου «γεννήθηκε». Παρατηρώντας το μοναστήρι θα δούμε πως πρόκειται για ένα σχετικά σύγχρονο συγκρότημα με νεόκτιστα κτίρια. Αυτό δεν είναι παράλογο αν σκεφτεί κανείς πως ο χώρος που επισκεπτόμαστε σήμερα, πήρε την τελική του μορφή μόλις μερικά χρόνια μετά τη γερμανική κατοχή.

Αν πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά θα δούμε πως η Μονή χτίστηκε στη θέση Κανάλους, κοντά στην κορυφή του Πάρνωνα τον 8^ο αιώνα. Ένα σημείο που ήταν καλά προστατευμένο από επιδρομείς και κακοποιούς. Σύμφωνα με το θρύλο όμως, ένας βαρύς χειμώνας, στάθηκε αφορμή να λιμοκτονήσουν οι μοναχοί κι εν τέλει να πεθάνουν όλοι από την πείνα. Το 14^ο αιώνα η Μονή μεταφέρθηκε στη θέση Πουρνάρια κι αυτή ήταν η πρώτη μετακίνησή της.

Η Μαλεβή χτίστηκε στη σημερινή της θέση το 1116 και είναι πολύ πιθανό (δεν υπάρχουν γραπτές αναφορές) να λειτουργούσε αρχικά σαν μετόχι στο οποίο ξεχειμώνιαζαν οι μοναχοί για να αποφεύγουν την απομόνωση λόγω δύσκολων καιρικών συνθηκών. Σταδιακά οι μοναχοί εγκατέλειψαν το παλιό μοναστήρι κι εγκαταστάθηκαν στο νέο. Αυτή ήταν και η δεύτερη μετακίνηση.

Από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και τη γερμανική κατοχή μέχρι το σήμερα

Πριν την Επανάσταση, το μοναστήρι αποτελούσε καταφύγιο των κλεφταρματωλών. Καταστράφηκε από τους Τούρκους πρώτη φορά το 1786 κι αφού ανοικοδομήθηκε με κόπους κι έξοδα των κατοίκων της γύρω περιοχής, υπέστη μεγάλες ζημιές από τον στρατό του Ιμπραήμ.

Λέγεται μάλιστα πως ο τότε ηγούμενος ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρίας και διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στον Αγώνα αφού σαν γιατρός πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε ασθενείς και τραυματίες πολεμιστές.

Αργότερα, οι Γερμανοί χτύπησαν τη Μονή από τον αέρα για να διαλύσουν το αυτοσχέδιο νοσοκομείο που λειτουργούσε στο εσωτερικό. Λίγα χρονιά μετά, μια φυσική καταστροφή (σεισμός) έμελε να διαλύσει για ακόμη μια φορά τον ιερό αυτό χώρο.

Αρχικά η Μονή ήταν αντρική αλλά το 1949 μετατράπηκε σε γυναικεία. Σήμερα η Μαλεβή είναι ένα από τα πιο ζωντανά μοναστήρια της Ελλάδας απαριθμώντας 14 μοναχές. Γιορτάζει στην Απόδοση της Θεοτόκου, 23 Αυγούστου.

Όποια διαδρομή κι αν ακολουθήσει κανείς για να φτάσει ως εδώ θα γίνει μάρτυρας μιας απίστευτης ορεινής ομορφιάς που ευτυχώς δεν έγινε υποχείριο της τουριστικής φρενίτιδας των τελευταίων ετών. Πράγμα που σημαίνει πως τα χωριά διατήρησαν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική τους, οι άνθρωποι παρέμειναν απλοί και όμορφοι για να μας θυμίζουν την αυθεντικότητα που θυσιάζεται στην «εξέλιξη».