Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Με αφορμή την παρουσία της τραγουδίστριας Πρωτοψάλτη στο Σαϊνοπούλειο Αμφιθέατρο πριν από λίγες ημέρες, η μνήμη ανέτρεξε στο παρελθόν και επανέφερε τη μεγάλη συναυλία του συνθέτη Ηλία Ανδριόπουλου τον Αύγουστο του 1978 στο θέατρο του Λυκαβηττού στην Αθήνα. Στην αρχή παρουσιάστηκε το «Κοντσέρτο για σαντούρι και ορχήστρα» με τον μοναδικό λαϊκό σολίστα Αριστείδη Μόσχο και στη συνέχεια τα «Γράμματα στον Μακρυγιάννη», σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου και του Μιχάλη Μπουρμπούλη, με τον Αντώνη Καλογιάννη και την Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Ήταν μια αξέχαστη βραδιά, όπου οι κερκίδες σείονταν από τον ρυθμό, το πάθος και τη συμμετοχή των θεατών από τη σοβαρή, προσεκτική και ιδιαίτερα εκφραστική φωνή του Καλογιάννη και τη νεαρή τότε και πολλά υποσχόμενη Πρωτοψάλτη.

Όμως οι καιροί άλλαξαν και είδαμε την έμπειρη πια τραγουδίστρια πάνω στο φορτηγό να περνάει έξω από το Μαξίμου την περίοδο της πανδημίας, όταν τα πάντα ήταν ερμητικά κλειστά και να τραγουδάει προς τέρψιν του πρωθυπουργού, ο οποίος βγήκε στον δρόμο και την καταχειροκρότησε.

Ωστόσο, αυτά δεν αρμόζουν σε πραγματικά ελεύθερους καλλιτέχνες, παρά σε «περιορισμένους», υποκλινόμενους και κατευθυνόμενους.

Φαίνεται ότι η συγκεκριμένη τραγουδίστρια δεν είχε κατανοήσει το περιεχόμενο των τραγουδιών που ερμήνευε τότε και πολύ περισσότερο δεν αντιλήφθηκε τώρα ότι η καρότσα ήταν με ανατροπή.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις