Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Υπάρχουν πολλών ειδών πολιτικοί: Επαρκείς, ανεπαρκείς, ικανοί, ανίκανοι, δογματικοί, αναθεωρητές, υποστηρικτές του κοινωνικού συνόλου ή οπορτουνιστές. Οι εξαρτημένοι όμως από παράγοντες, που τους θεωρούν στηρίγματα στην ανέλιξη και την επιβεβαίωσή τους, οι σερνόμενοι από τα συμφέροντα, οι σκυφτοί και υποτελείς, οι τυφλά υπάκουοι και υποτακτικοί στις εντολές των λίγων αποτελούν τα πιο κενά, αλλά και επικίνδυνα κατάλοιπα της πολιτικής φωτογένειας. Το γεγονός αυτό επαληθεύεται και επικυρώνεται καθημερινά με πιλότο την Ελλάδα, μια χώρα με πολλά και ασύγκριτα πλεονεκτήματα, η οποία παλινωδεί μεταξύ φθοράς συνειδήσεων και ηθών, με το μέγεθος και το βάθος της σήψης να είναι δύσκολο μέχρι αδύνατο να προσδιοριστούν και να μετρηθούν. Η «κατάκτηση» αυτή της έρπουσας νοημοσύνης αμάζευτη και αχαλίνωτη είναι πια ακατόρθωτο να τιθασευτεί και πολύ περισσότερο να αναχαιτιστεί.

Ο πολιτικός με περιορισμένο εκτόπισμα, ο μικρός και λίγος, δεν έχει την τόλμη και το θάρρος της υπεράσπισης των επιλογών και των πράξεών του, σιωπά ή αποχωρεί ή και τα δύο. Η μειωτική αυτή συμπεριφορά πιστοποιεί ότι η σκέψη δεν φτάνει, δεν αρκεί για να ενεργοποιήσει τα κύτταρα της ανθρώπινης υπόστασης και συγκρότησης, τα οποία φαίνεται ότι βρίσκονται ακόμη στην πρώιμη ανώριμη κατάσταση. Γι’ αυτό αναζητούνται επειγόντως βάσεις στήριξης και παράπλευρα υποστυλώματα προκειμένου να σταθεί όρθιο το αδύναμο, το κλονισμένο, το γερμένο. Στην πραγματικότητα δεν είναι δυνατόν το μόρφωμα αυτό να παράγει θετικό έργο αποδεκτό από την κοινωνία των πολλών, εκτός από τις ομάδες των ημετέρων, των εγκάθετων, των άκριτων χειροκροτητών.

Η ανασφάλεια που καταφαίνεται από τις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις και το κρυφτό πίσω από το απόρρητο, αλλά όλα στο φως της αδιαφάνειας και του σκότους, πιστοποιούν τον ανεξέλεγκτο φόβο και τον τρόμο, μην τυχόν και αποκαλυφθούν οι μυστικές δολιότητες και μηχανορραφίες. Η κατάσταση έχει υπερβεί τα όρια της αθλιότητας, με τους υπεύθυνους να ανοίγουν τρύπες για να έρπουν οι σύγχρονοι τυμβωρύχοι προκειμένου να σκάβουν το λάκκο φίλων και εχθρών, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι οι ίδιοι κείνται μέσα, όπου και αναπαύονται. Υπουργοί και άλλοι αξιωματούχοι, που δεν ήξεραν, δεν γνώριζαν και όταν έμαθαν σιώπησαν και δεν αντέδρασαν, εξακολούθησαν, παρότι τραυματισμένοι και πληγωμένοι, να ανακατεύουν τη ντροπή με την κουτάλα της νομής. Και ο στρατιωτικός, χωρίς την ψυχική δύναμη του αρχηγού δέχθηκε αδιαμαρτύρητα την έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του, συμβιβάστηκε, και αποστεωμένος και ανίσχυρος δέχθηκε τη σκόπιμη και διόλου αξιέπαινη παράταση της θητείας του. Για τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου όλα βαίνουν καλώς και γι’ αυτό δεν προχωράει την έρευνα, παρά τα όσα συνταρακτικά και παράνομα εκτυλίσσονται στο δημόσιο βίο. Μάλιστα, απαγορεύει τη διαφάνεια από την Ανεξάρτητη Αρχή και επισείει τον πέλεκυ της τιμωρίας. Με αυτές τις νοοτροπίες και τις στάσεις αυτών που έχουν κυρίαρχο και αποφασιστικό λόγο, η χώρα οδηγείται γοργά στον κατήφορο της απαξίωσης, διαδρομή που έχουν στιγματίσει πολλά Ευρωπαϊκά και Αμερικανικά μέσα της ενημέρωσης.

  • «Άρσεις απορρήτου γίνονταν πάντα, γίνονται και τώρα, θα γίνονται και στο μέλλον. Το ζήτημα κάθε φορά είναι η σχολαστική τήρηση της συνταγματικής νομιμότητας» Χρήστος Ράμμος, πρόεδρος ΑΔΑΕ (Καθημερινή 31/12/2022)

Τα κεντροδεξιά χαρακτηριστικά, με τα οποία για δεκαετίες προσπαθούσε να παρουσιάζεται η δεξιά και η δήθεν μετριοπαθή της έκφραση προς τα έξω έχουν διαγραφεί, με τις όποιες αμφιβολίες πλέον να μην υφίστανται. Η μετάλλαξή της είναι γεγονός. Ο εναγκαλισμός με την ακροδεξιά, το φλερτ και η συμπόρευσή της με στοιχεία του χουντικού χώρου είναι μια ακόμη επιβεβαίωση της πολιτικής της καθοδήγησης. Ο κουμπάρος του πατέρα Λεπέν, ο αμφιλεγόμενος με τα εθνικιστικά παραληρήματα και ο δηλωμένος αντισημίτης, ο οποίος αναίρεσε αργότερα κάτω από την πίεση της εβραϊκής κοινότητας στην Ελλάδα και η στρατιά των ακολούθων/ομοίων τους βρίσκονται στο τιμόνι της νέας δεξιάς. Το βασιλικό προσκύνημα στελεχών της παράταξης επαληθεύει τη Συνταγματική εκτροπή, με τη χώρα να σύρεται σε αυταρχικές μορφές ολοκληρωτισμού επικίνδυνες για τη δημοκρατία και την ελευθερία. Η επέλαση του όχλου των βανδάλων στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ και στη Βραζιλία αποκαλύπτει, προβληματίζει, διδάσκει.

Με τη συχνή φωτογράφιση με τους προκαθήμενους της θρησκείας και την προεκλογική επίσκεψη στο Άγιο Όρος αναζητούν τη συγχώρεση για τα αδικήματα/αμαρτήματα που έχουν διαπράξει σε βάρος των απλών ανθρώπων, αλλά κυρίως να πείσουν για την πίστη τους, μεθοδεύσεις αναχρονιστικές και αντιχριστιανικές, αφού η αληθινή πίστη είναι προσωπική υπόθεση και δεν γίνεται κάτω από το φως των προβολέων.

  • Οι κινήσεις αυτές φέρνουν στη μνήμη την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που γονυκλινείς στην εικόνα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο έκαναν το σταυρό τους μπροστά στους τηλεοπτικούς φακούς αποκαλύπτοντας το μέγεθος μιας ακόμη πολιτικής υποκρισίας.

Όταν η ευτέλεια και η ποταπότητα αναγορεύονται σε κανόνα τρόπου δράσης των πολιτικών, όταν η χαμέρπεια έχει εγκατασταθεί στη θέση του οδηγού και η σκέψη είναι εγκλωβισμένη, περιχαρακωμένη και κατευθυνόμενη, τότε η κοινωνία δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον. Όταν οι αποφάσεις παίρνονται κάτω από το σύνδρομο της ανασφάλειας, τους εξαναγκασμούς, τους νοσηρούς εγωισμούς και τις προκαταλήψεις, τότε ο νους εξαρτημένος και φοβικός παραμένει εσαεί υποτακτικός και σκλάβος. Η απελευθέρωση των πολιτών από τις δουλοπρεπείς αποφάσεις και συμπεριφορές θα προέλθει από τον αγώνα της αξιοπρέπειας, στο πλαίσιο αυτής της ελλειμματικής δημοκρατίας.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις