Μια αγκαλιά, ένα γέλιο και ένα γεια όχι αντίο… Η κοπελιά των 22 Μαϊων ήθελε τρία σκαλιά για να φύγει για το ταξίδι της… Γυρίζει πίσω και χαμογελά απλά γιατί σε λίγες μέρες θα ξανανταμώσουν…

Το τρένο κυλά νωχελικά στις γραμμές λες και ήθελε να πει κάτι… Η νύκτα σκεπάζει ότι θα μπορούσε να αντισταθεί σε αυτό το ταξίδι και όλα παίρνουν τον δρόμο τους… Αλίμονο!

Ένα κλειδί στα χέρια ενός ανήμπορου ανθρώπου. Γιατί τέτοιος και τόσο κακός άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρχει παρά μόνον στα σενάρια του κινηματογράφου. Ανήμπορος και ακατάλληλος για τη θέση αυτή, ένοχος βεβαίως και τραγικά επικίνδυνος, μοιραίος, όταν ξέρει ότι μόνον από τα χέρια και την κρίση του εξαρτώνται τόσες ζωές και κάνει το λάθος… Σταθμάρχης, λέει, στη Λάρισα… Μισός Θεός… δηλαδή. Τόσο αλαζόνες γίναμε οι άνθρωποι. Όλοι οι άνθρωποι που μέχρι χθες δεν ξέραμε, όχι μόνον ο σταθμάρχης.

Νύκτα, μέσα στα βαγόνια νέοι και νέες συνομιλούν, χαμογελούν, στέλνουν μηνύματα… Το τρένο καλπάζει αδυσώπητο αλλά για όλους είναι τόσο συνηθισμένα ασφαλές.

Οι γραμμές δεν έχουν φωνή… Ισως να είχαν ιδρώσει από αγωνία αλλά ποιος να το δει μέσα στη νύκτα. Νιώθουν το θάνατο να σέρνεται πάνω τους αλλά…

Μια σπίθα στο μέταλλο και ακαριαία μια βιβλική καταστροφή. Τέτοια μοίρα; Φωτιά, σίδερο, κρότος, πόνος, κραυγή, αίμα, ψυχή που βγαίνει απ’ τα βαγόνια της «ζωής»… Μακάρι να μην ένιωσαν, να μην κατάλαβαν, να μην υπέφεραν τίποτα.

Δυο τρένα έφυγαν από αλλού για αλλού και μας πήραν αγάπες άγουρες και αθώες…

Ακόμα και οι άγγελοι ταράχτηκαν με τέτοιο συνωστισμό εκεί ψηλά… Και έσκυψαν και είδαν και δάκρυσαν…

Και τώρα; Ένα ακόμα Μάτι; Ο θάνατος δεν είχε ποτέ τέτοιο μοιραίο Τέμπο…

Ευθύνες, χρέος, παραιτήσεις, έρευνα, δίκαιο, συγνώμη, ευχή και κατάρες… Καταδίκη, τιμωρία και πάλι στην ρουτίνα.

Ελλάδα 2023. Αυτοί που ακούνε ακόμα και την ανάσα μας κρυφά από μας, ας ακούσουν τώρα και το δίκιο μας: Ποτέ δεν μπορεί να φταίει μόνον ένας όταν πεθαίνουν τόσοι αθώοι μαζί στα χέρια του Κράτους…

Ας είναι συγχωρεμένοι και αναπαυμένοι οι νεκροί μας.

Ας είναι δυνατοί οι συγγενείς και φίλοι τους.

Ας είναι έντιμοι, έτοιμοι και άνθρωποι όσοι έχουν την ευθύνη για όσα έγιναν, για όσα δεν έγιναν και για όσα θα γίνουν…

Τα τρένα αγάπες μας πήρανε… Ας είναι η θυσία τους σπονδή για μια καλύτερη Ελλάδα.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις