ΣΠΑΡΤΗ. Δεν φημίζονται για την φαντασία τους οι Σπαρτιάτες αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν είναι διατεθειμένοι να αναδείξουν ούτε και όσους, πριν από αυτούς, είχαν όραμα για την πατρίδα. Έτσι κατά έναν περίεργο τρόπο στην πόλη της Σπάρτης όλοι οι ανδριάντες και οι προτομές ηρώων είναι πνιγμένοι σε φυλλωσιές και αγριάδες. Συχνά, για να δεις τον ήρωα, πρέπει πρώτα να αποδόσεις τιμή σε ένα κάδο απορριμμάτων που βρίσκεται μπροστά από τους ήρωες ενώ δεν λείπουν και οι δραστηριότητες πέριξ των ηρώων όπως πώληση πουλερικών, ζαρζαβατικών, πήλινων, κ.λ.π.

Καμία προοπτική. Κανένας σεβασμός, Καμία ανάδειξη. Ποτέ φωτισμός. Συντήρηση μόνον όταν κινδυνεύουν με κατάρρευση και φυσικά με κανέναν τρόπο δεν ωθείται ο πολίτης να τα δει, να τα πλησιάσει και να τα θαυμάσει. Πόσο μάλλον να μάθει κάτι περισσότερο για τους ήρωες αυτούς.

Κατά τα άλλα ο δήμος ανέδειξε στο κέντρο της πόλης τον ηρωισμό των Ελλήνων του 1821 αξιοποιώντας – όχι και με τον καλύτερο τρόπο – την εξαιρετική δουλειά του φωτογράφου Ηλία Περγαντή.

Όμως τα μνημεία των ηρώων στην πόλη της Σπάρτης δείχνουν λες και τα καθαρίζει η νύφη λίγο πριν έρθει η πεθερά…

Αντί να υπάρχει φωτισμός, ανάπλαση, ανθοφύτευση, ανάδειξη, ευπρεπισμός υπάρχει μια ενασχόληση ρουτίνας που με τον καιρό τα έχει καταστήσει ανύπαρκτα, όταν δεν τα κρύβει πίσω από ημίξερες νεραντζιές και άναρχες μαυροδάφνες…

Αντί ο δήμος να προσφέρει απλόχερα πληροφορία και συναισθήματα για τους ήρωες υψώνει ιστούς αδιαφορίας και παρακμής όπως ο ιστός της σημαίας στο Κενοτάφειο του Λεωνίδα. Ούτε τα 25000 χρόνια από την Μάχη των Θερμοπυλών ούτε τα 200 χρόνια από το 1821 στάθηκαν αρκετά για να αφυπνιστεί η πόλη της Σπάρτης…

Όλοι ξύπνησαν, πλην Λακεδαιμονίων… Ας είναι καλά οι πρόγονοι που διασώζουν τη σύγχρονη Σπάρτη με τη θυσία τους!

[Δείτε στο notospress.gr καθημερινά όλες τις ειδήσεις για τη Λακωνία στην ενότητα «Συμβαίνει στο νησί του Πέλοπα»]