Μαρίνος Μητραλέξης : Ο χειριστής-θρύλος της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας

ΜΕΣΣΗΝΙΑ. O Μαρίνος Μητραλέξης γεννήθηκε το 1916 στο χωριό Μίλα Μεσσηνίας. Εισήλθε στη Σχολή Αεροπορίας τον Οκτώβριο του 1935, από την οποία αποφοίτησε τον Αύγουστο του 1938 με το βαθμό του ανθυποσμηναγού και πτυχίο χειριστή. Υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες και υπηρεσίες της Αεροπορίας και διακρίθηκε σε όλα τα πεδία μάχης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Μέση Ανατολή.

Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου υπηρετούσε στην 22η Μοίρα Διώξεως στη Μίκρα της Θεσσαλονίκης, η οποία διέθετε αεροπλάνα πολωνικής κατασκευής PZL P24 (Πε-Ζετ-Ελ). Το μεσημέρι της 2ας Νοεμβρίου 1940 εθεάθησαν πάνω από τη Βέροια σμήνη ιταλικών βομβαρδιστικών, συνοδευόμενα από καταδιωκτικά, με κατεύθυνση τη Θεσσαλονίκη. Αμέσως σήμανε συναγερμός στη Μίκρα κι ένας σχηματισμός αεροπλάνων απογειώθηκε για να τα αναχαιτίσει. Το κατόρθωσαν με επιτυχία και αποσόβησαν το βομβαρδισμό της Θεσσαλονίκης.

Κατά τη διάρκεια των αερομαχιών, ο ανθυποσμηναγός Μητραλέξης διαπίστωσε ότι του σώθηκαν τα πυρομαχικά και τότε με ενέργεια καμικάζι επιτέθηκε σ’ ένα εχθρικό βομβαρδιστικό τύπου Savoia-Marchetti και με τον έλικα του κινητήρα του απέκοψε το ουραίο πηδάλιο και το κατέρριψε κοντά στον Λαγκαδά. Παρά τη σοβαρή βλάβη που υπέστη ο έλικας του αεροπλάνου του, κατόρθωσε να το προσγειώσει σ’ ένα χωράφι, στο σημείου που λίγο νωρίτερα είχαν προσγειωθεί με τα αλεξίπτωτά τους το πλήρωμα του καταρριφθέντος ιταλικού βομβαρδιστικού. Με τη βοήθεια χωρικών τούς συνέλαβε και τους μετέφερε στη Στρατιωτική Διοίκηση Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχή διέφυγε στη Μέση Ανατολή, όπου συνέχισε την πολεμική δράση του.

Οι τελευταίες στιγμές

Τις πρώτες μόλις ημέρες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, στις 2 Νοεμβρίου 1940, έξι καταδιωκτικά αεροσκάφη PZL P.24 της 22ης Μοίρας Διώξεως (έδρα της, η Μεγάλη Μίκρα) της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας εμπλέκονται σε αερομαχία πάνω από την περιοχή του Λαγκαδά με δεκαπέντε ιταλικά βομβαρδιστικά Cant Ζ.1007 bis Alcione, που κατευθύνονται προς τη Θεσσαλονίκη συνοδεία επτά καταδιωκτικών.

Από την άποψη των αριθμών η μάχη είναι άνιση, και η μόνη βοήθεια που λαμβάνουν τα λιγοστά ελληνικά καταδιωκτικά είναι τα πυρά των παρατεταγμένων στο Λαγκαδά ελληνικών αντιαεροπορικών πυροβόλων.

Ενεργώντας με παραδειγματική αυταπάρνηση και προβαίνοντας σε μια πράξη αυτοθυσίας, ο χειριστής ενός εκ των ελληνικών αεροσκαφών, ο υποσμηναγός Μαρίνος Μητραλέξης, μετά την εξάντληση των πυρομαχικών του, προβαίνει σε εμβολισμό του αντιπάλου, κρούοντας με την έλικα του αεροσκάφους του το ουραίο πηδάλιο ενός τρικινητήριου ιταλικού βομβαρδιστικού.

Το ιταλικό αεροσκάφος εισέρχεται σε περιδίνηση και συντρίβεται στο έδαφος, με αποτέλεσμα το θάνατο του ιταλού χειριστή. Ο Μητραλέξης πραγματοποιεί αναγκαστική προσγείωση (με στρεβλωμένη την έλικά του) κοντά στο καταρριφθέν ιταλικό αεροσκάφος.

Εκεί, αφού πρώτα απένειμε στρατιωτικό χαιρετισμό, ο Μητραλέξης, προτάσσοντας το περίστροφό του, συλλαμβάνει τα τέσσερα διασωθέντα μέλη του πληρώματος του ιταλικού βομβαρδιστικού (είχαν προλάβει να κάνουν χρήση των αλεξιπτώτων τους), τα επιβιβάζει σε όχημα της Χωροφυλακής και τα παραδίδει στη Στρατιωτική Διοίκηση Θεσσαλονίκης.

Το προαναφερθέν περιστατικό, που κατέστη ευρέως γνωστό μέσω του ελληνικού και του ξένου Τύπου της εποχής εκείνης, ενίσχυσε σε πολύ σημαντικό βαθμό το φρόνημα και το θάρρος των στελεχών της Πολεμικής Αεροπορίας και, εν γένει, των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.

Ο Μητραλέξης τιμήθηκε για την παράτολμη πράξη του με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας.

Ο Μαρίνος Μητραλέξης έμελλε να αφήσει την τελευταία του πνοή στα γαλανά νερά του Αιγαίου. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1948, κατά την εκτέλεση αποστολής αναγνώρισης, το αεροσκάφος τύπου Airspeed Oxford κατέπεσε λόγω μηχανής βλάβης στη θαλάσσια περιοχή κοντά στην Τήνο και βυθίστηκε. Τον επισμηναγό Μητραλέξη ακολούθησαν στο υγρό τάφο ο αντισμήναρχος Δημοσθένης Πολίτης και ο επισμηναγός Δημήτριος Γαλανάκος, που επέβαιναν του μοιραίου αεροπλάνου.

Στον Μητραλέξη αποδόθηκαν πολλές διακρίσεις για τη δράση του από το 1940 έως το 1945, ενώ μετά θάνατον τού απονεμήθηκε ο βαθμός του αντισμηνάρχου.