Λακωνία: Το Notospress στην καταπράσινη παραλία του Πάρνωνα που λίγοι γνωρίζουν - Βλυχάδα στη Ρειχιά

ΛΑΚΩΝΙΑ. Η Βλυχάδα στη Ρειχιά Λακωνίας, είναι μια καταπράσινη βοτσαλωτή παραλία στα ανατολικά του Πάρνωνα, που λίγοι γνωρίζουν κι ακόμα λιγότεροι τολμούν να επισκεφτούν. Εκτός από την ομορφιά του όρμου, εδώ θα βρεις κι ένα πολύ ενδιαφέρον αναρριχητικό πεδίο!

Οι ακτές της Λακωνίας που βρέχονται από το Μυρτώο Πέλαγος, αφορούν ίσως το πιο ανεξερεύνητο κομμάτι, ολόκληρης της ανατολικής Πελοποννήσου. Πρόκειται για άγρια τοπία, παρθένα ακόμη· χαμένα ανάμεσα σε δάση, κατάφυτες πλαγιές και μικρά χωριουδάκια.

Ένα τέτοιο μέρος είναι η παραλία της Ρειχιάς και το ομώνυμο χωριό, φημισμένο για την παραδοσιακή κουζίνα του και την παραγωγή κρασιού. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως τα χρόνια που μεσουράνησε το διάσημο κρασί της Μονεμβασιάς Malvasia, μεγάλο μέρος της παραγωγής του, προερχόταν από τους αμπελώνες της Ρειχιάς.

Μέχρι σήμερα, υπάρχουν τα πατητήρια από εκείνη την εποχή για να μας θυμίζουν τις ένδοξες μέρες του λακωνικού οίνου, που μνημονεύθηκε από πολλούς καλλιτέχνες και «ψαγμένους», του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης.

Αξίζει να θυμάσαι πως στην περιοχή, τα τελευταία χρόνια πραγματοποιείται η Γιορτή της Γκόγκας. Μια ωδή στο παραδοσιακό φαγητό του Πάρνωνα, που μεγάλωσε γενιές και γενιές και σήμερα αποτελεί, ένα από τα πιο εκλεπτυσμένα εδέσματα.

Από τη Ρειχιά στην παραλία της Βλυχάδας μέσα από μια εκπληκτική διαδρομή

Η παραλία Βλυχάδα βρίσκεται 7,5 χιλιόμετρα, βορειοανατολικά του χωριού Ρειχιάς. Θα την προσεγγίσεις ακολουθώντας τις σχετικές πινακίδες στον δρόμο ή τις οδηγίες του gps. Αρχικά θα κινηθείς στα σοκάκια του χωριού κι αργότερα θα περάσεις από το καστράκι, το οποίο χτίστηκε στα υστεροβυζαντινά χρόνια κατά τον 14^ο αιώνα, κυρίως για λόγους προστασίας από πειρατές και εισβολείς.

Σήμερα ξεχωρίζει το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου, το οποίο σώζεται άρτιο σε σχέση με τα υπόλοιπα κτίσματα, από τα οποία διατηρούνται ελάχιστα. Η ονομασία του μικρού αυτού κάστρου είναι Κάστρο της Ρειχιάς ή Καστράκι του Αγίου Δημητρίου.

Από εκεί, ο στενός δρόμος χάνεται στο φαράγγι, μέχρι που βγαίνει αγνάντιο στο απέραντο μπλε της θάλασσας και του Μυρτώου Πελάγους. Από δω και πέρα, η διαδρομή είναι κατηφορική και ο δρόμος αρκετά στενός. Ωστόσο, με λίγη προσοχή στην οδήγηση, τα πράγματα είναι εύκολα.

Στον απάνεμο όρμο, τα νερά λαμπυρίζουν κάνοντας απίθανους χρωματισμούς στις αποχρώσεις του ζαφειριού. Το πράσινο του βουνού, «γλείφει» σχεδόν την ακτή, αγκαλιάζοντας θαρρείς με στοργή, αυτό τον μικρό κόλπο.

Υπάρχει φυσική σκιά από τα δέντρα στην παραλία και τους καλοκαιρινούς μήνες λειτουργεί καντίνα, με όλα τα απαραίτητα. Τα νερά της θάλασσας είναι βαθιά και κρύα, κάτι το οποίο χαρακτηρίζει όλες τις παραλίες, στις νοτιοανατολικές ακτές της Πελοποννήσου!

Το αναρριχητικό πεδίο που γνωρίζουν όλοι οι ευρωπαίοι αναρριχητές

Ακριβώς πάνω από την παραλία, στα κόκκινα βράχια του Πάρνωνα, «υψώνεται» ένα πολύ ενδιαφέρον αναρριχητικό πεδίο. Μην ξεχνάς, πως σε αυτή τη «γειτονιά» της Πελοποννήσου, το Λεωνίδιο φημίζεται παγκοσμίως για τις αναρριχητικές διαδρομές του και ακολουθεί το Κυπαρίσσι.

Το πεδίο της Βλυχάδας, είναι γνωστό ιδίως στους ευρωπαίους λάτρεις του αθλήματος της αναρρίχησης, προσελκύοντας έτσι επισκέπτες από όλη την Ευρώπη μόνο και μόνο για να χαρούν μερικές ώρες, αναρριχόμενοι στα επιβλητικά και φιλόξενα βράχια του Πάρνωνα.

Σε αυτό το κομμάτι της Λακωνίας υπάρχουν κι άλλοι χώροι ιδανικοί για αναρριχήσεις, ωστόσο η Ρειχιά και το Κυπαρίσσι, είναι από τα πιο εύκολα προσβάσιμα σημεία, του χάρτη.