Γράφει ο Ηλίας Παναγιωτακάκος

Αναμφίβολα η Ελλάδα σ’ όλες τις ιστορικές περιόδους έδωσε και παρέδωσε στην ανθρωπότητα από το ζην μέχρι το «ευ ζην» και δίδαξε κυρίως τον σεβασμό στο Θείο και στην Ανθρώπινη οντότητα. Απαράμιλλη η Ελληνική Μυθολογία, όπως και οι αρχαίες τραγωδίες – κωμωδίες, κεντροβαρείς πάντα στον άνθρωπο, τις αξίες, τις ανάγκες, τον πατριωτισμό με σεβασμό αλλά και φόβο στο Θείο/Θεούς ,χωρίς να λείπουν οι υπερβάσεις και παραβιάσεις.

Οι τεράστιες ιστορικές παρακαταθήκες συνυπήρξαν με εμφύλιες αντιπαραθέσεις και διαμάχες που εκτός της απώλειας ανθρώπινων ζωών είχαν σοβαρές επιπτώσεις και απώλειες πολιτιστικών στοιχείων. Οι πόλεμοι και η κυριαρχία άλλων πολιτισμών, όπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, άλλοτε πρόσθεσαν, άλλοτε αφαίρεσαν πολιτιστικά-πολιτισμικά στοιχεία (Οθωμανική α-πολίτιστη) χωρίς να παραγνωρίζονται οι κατά περιόδους θρησκευτικοί φανατισμοί αλλά και οι αρχαιοκάπηλοι τύπου Έλγιν και οι καταστροφείς τύπου Αββά Fourmont.

Όπως ορθά έγραψε ο τιμημένος με Νόμπελ λογοτεχνίας Έλληνας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης, «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: Με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».

Έτσι πορευθήκαμε «…ωραίοι ως Έλληνες» σ’ αυτή την «…όμορφη και παράξενη Πατρίδα» και σήμερα καλούμαστε διδαγμένοι από τα λάθη του παρελθόντος να διαμορφώσουμε ένα ασφαλέστερο μέλλον για την νέα γενιά. Είναι πλέον ανάγκη να λειτουργήσουμε συνθετικά και πολλαπλασιαστικά για να προλάβουμε τις ταχύτατες παγκόσμιες εξελίξεις.

Στην περίπτωση των Υακίνθων, δηλαδή του ΚρητοΜυκηναϊκού Θεού των Αμυκλών της βλάστησης και της γονιμότητας και του Άγιου Υάκινθου, του έρωτα, των αγνών αισθημάτων, της δημιουργίας και της έμπνευσης, υπάρχει ο κοινός τόπος του αναγεννησιακού ανθρωπισμού, της έμπνευσης και της δημιουργίας.

Σύνθεση και σύνδεση

Είναι σημαντική η σύνθεση και η σύνδεση των μυθολογικών/ιστορικών δεδομένων, των θρησκευτικών πεποιθήσεών μας και των ηθοπολιτιστικών παραδόσεων, με ανάδειξη και προβολή στο μέλλον, απέναντι στην αποκλειστική σύνθλιψη της εμπορευματοποίησης ως στοιχείο της Παγκοσμιοποίησης.

Οι μικρές ιστορικές επιτυχίες με χρώμα τοπικού χαρακτήρα (success story) με συνεχόμενο ρυθμό λειτουργούν αξιακά και προσθετικά στην δομή του πολιτισμού μας με σκυταλοδρόμο την νέα γενιά!

Είναι σημαντική η αναβίωση των Υακινθείων, όπως σωστά προτάθηκε, συνδέοντας τον Υάκινθο, προδωρικό ήρωα που θεοποιήθηκε, γιό του Αμύκλα και της Διομήδης, ευνοούμενου του Θεού Απόλλωνα, με τον Άγιο Υάκινθο θαλαμηπόλο του Αυτοκράτορα Τραϊανού, με το μαρτυρικό τέλος για την πίστη του, στη φυλακή του κοντά στα Ανώγεια της Κρήτης (περιοχή Φούρνοι), το 98 μ.χ,, όπως τραγικό ήταν και το τέλος και του Αμυκλαίου Υάκινθου που βρήκε τον θάνατο από τον δίσκο του Απόλλωνος (είτε ακούσια είτε εκούσια από τον αντίζηλο Ζέφυρο), στο πρώτο ήμισυ του 8ου π.χ αιώνα.

Τυχαία σύμπτωση, αλλά ουσιαστική, η εποχή / μήνας των 2 γιορτών ο Ιούλιος δηλαδή κατά Λακωνικό μήνα Εκατομβέα. Κοινά όμως και τα μηνύματα, δυνατά, επίκαιρα και αναλλοίωτα δια μέσου των αιώνων: Η γονιμότητα, η δημιουργία η βλάστηση, ο έρωτας, τα αγνά αισθήματα, και η έμπνευση, συμπλέκονται με αρμονία και ισορροπία συναισθημάτων, που ως παρανομαστής είναι η ανθρώπινη οντότητα ως αξία.

Τούτων δοθέντων, μέσα από συγκροτημένους θεσμούς αναδεικνύονται με προβολή στην υπό διαμόρφωση ζωή του μέλλοντος που όσο κι αν κυριαρχήσουν οι τεχνολογικές επαναστάσεις της τεχνητής νοημοσύνης ο άνθρωπος ως φύση με την έμφυτη νοημοσύνη του θα κυριαρχεί αρκεί το νέο που γεννιέται επώδυνα στην αγκαλιά του παλιού να διαχυθεί στην κοινωνία ως ισοδύναμη κοινοκτημοσύνη.

Άλλωστε η Ιστορία αποδεικνύει ότι μετά από κορυφαίες συγκρούσεις δημιουργούνται νέες ισορροπίες στην ζωή των κοινωνιών και σ΄ αυτή την επικίνδυνη φάση δεν είναι ανάγκη να ξαναδοκιμαστούν οι επώδυνες πτυχές της Ιστορίας.

Είναι πλέον ουσιαστική η συμβολή της Λακωνίας να αναδεικνύει και να προβάλλει και θεσμούς του παρελθόντος, όπως των Υακινθείων, με τα μηνύματα που αναδεικνύουν διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες σεβασμού στην αξία της ζωής και της προσέγγισης του στο θείο/ Θεό.

Υ.Γ: Δεν αναφέρω γνωστά και εμπεριστατωμένα επιστημονικά ιστορικά κείμενα για το Ιερό Αμυκλαίου Απόλλωνος και του Υακίνθου στις Αμύκλες και τις τριήμερες γιορτές που στην πορεία συνυπήρξαν με λατρεία προς τον Κάρνειο Απόλλωνα, όταν οι Αμύκλες έγιναν η Πέμπτη κώμη της Σπάρτης και διατηρήθηκαν κατά την Ρωμαϊκή εποχή.

Επίσης είναι γνωστή η παράδοση, όπου στο μέρος που έπεσε το αίμα από την πληγή του Υακίνθου, φύτρωσε το πολύ όμορφο άνθος, που πήρε και το όνομά του, «Υάκινθος». Λέγεται ότι το άνθος φέρει ζωγραφισμένα στα πέταλά του τα δύο αρχικά γράμματα του ονόματός του, «Υα».

Στόχος είναι ανάδειξη της διαχρονικής συνύπαρξης και συνεύρεσης πολιτιστικών, θρησκευτικών, ηθών και εθίμων μέσω των οποίων μπορούμε να συμπορευθούμε ως λαός, στο δύσκολο και αχαρτογράφητο μέλλον.

Αρκεί και εμείς να συμβάλλουμε με όλα στοιχεία που μας ενώνουν ως Έλληνες.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις