Γράφει η Ελεάννα Βλαστού* / kathimerini.gr

Το ποδόσφαιρο δεν με ενδιαφέρει καθόλου, η επαφή με το άθλημα είναι μάλλον ενόχληση. Συνίσταται στα εξής: στη μονίμως ανοιχτή τηλεόραση και στην ακρόαση του κάθε αγώνα, στη θέα των αφισοκολλημένων ποδοσφαιριστών στο δωμάτιο του γιου μου και στην αγορά αυτοκόλλητων με τα πρόσωπα των αθλητών. Ο Ντίνος ανοίγει κεφάτα τα φακελάκια και κολλάει τα αυτοκόλλητα στο άλμπουμ και εγώ νευρωτικά τα ταξινομώ –χωρίς να μου ζητηθεί– ανά χώρα. Την τελευταία φορά τού είπα «όλοι ίδιοι μοιάζουν» και μου απάντησε: «Είναι ρατσιστικό αυτό που είπες». Υπάρχει μια ευαισθησία στο θέμα. Το ποδόσφαιρο δεν με απασχολεί, αλλά μου αρέσει η πολιτική. Βρίσκω ότι έχει ενδιαφέρον, ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται με διαπλοκή, υποκρισία και χιούμορ. Ολοι γνωρίζουμε ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο λαμβάνει χώρα στο Κατάρ. Αυτό συνέβη επειδή το Κατάρ είναι εξαιρετικά πλούσιο και αρκετά χρόνια νωρίτερα δωροδόκησε τους αξιωματούχους της FIFA, ώστε να να διεξαχθούν οι ποδοσφαιρικοί αγώνες στη μικρή τους ασιατική έρημο. Ως γνωστόν, τα χρήματα μιλούν, κάποιες φορές τραγουδούν κιόλας. Θα σας το αποδείξω.

Ο πρόεδρος της FIFA ονομάζεται Τζιάνι Ινφαντίνο – σας παρακαλώ γκουγκλάρετε για να τον γνωρίσετε, διότι ό,τι και να γράψω δεν θα ανταποκρίνεται σε αυτό που θα δείτε. Την παραμονή της έναρξης του Μουντιάλ, ο «Τζιάνι» Ινφαντίντο σε μια συνέντευξη Τύπου που θα είχε τη μορφή ερωτήσεων-απαντήσεων με 400 δημοσιογράφους κατέληξε να μονολογήσει επί μία ώρα. Ενας μονόλογος που θα μείνει στην Ιστορία. Με ιταλική, σε στυλ «Τζιάνι», προφορά, αποπειράθηκε να «προλάβει» όλη την κριτική που γνώριζε ότι θα ακολουθήσει σε ό,τι αφορά τη θέση των ομοφυλοφίλων στη χώρα και στις συνθήκες εργασίας των μεταναστών –όσων επέζησαν– που κατασκεύασαν τις υποδομές. Προνοητικά έπαιξε άμυνα και αποπειράθηκε να απαντήσει σε όλα τα ουσιαστικά ερωτήματα με μοντέρνο τρόπο. Είπε: «Σήμερα νιώθω πολύ ισχυρά αισθήματα. Σήμερα νιώθω Καταριανός. Σήμερα νιώθω Αραβας. Σήμερα νιώθω Αφρικανός. Σήμερα νιώθω γκέι. Σήμερα νιώθω άτομο με ειδικές ανάγκες. Σήμερα νιώθω μετανάστης εργάτης». Αμέλησε να πει αν σήμερα νιώθει γυναίκα και όταν αργότερα ρωτήθηκε απάντησε ότι, ναι, σήμερα νιώθει και γυναίκα. Βεβαίως, επειδή θα ήθελα να τεστάρω την εγκυρότητα των λόγων του, θα επιθυμούσα πολύ –μα πάρα πολύ– κάποιος ομόφυλος να σηκωθεί από το ακροατήριο και να βαδίσει, απλώς να βαδίσει, προς το μέρος του ή ένας εργάτης να τον σπρώξει έξω από το κλιματιζόμενο δωμάτιο ανεβάζοντάς τον στη σκαλωσιά μιας οικοδομής κάτω από 50 βαθμούς Κελσίου. Στο τέλος της ημέρας να τον ανταμείψει με εννιά ευρώ και να του υποδείξει ένα κατάλυμα της συμφοράς για να ξεκουράσει τις μπερδεμένες σκέψεις στο κεφάλι του.

Κατόπιν οι αγώνες ξεκίνησαν με ένα περιστατικό γενναιότητας και ακεραιότητας! Ο μάνατζερ της αγγλικής ομάδας, Γκάρεθ Σαουθγκέιτ, και ο αρχηγός, Χάρι Κέιν, δεσμεύτηκαν (με άλλες έξι χώρες) στο ότι οι αγώνες τους θα διεξάγονται φορώντας το περιβραχιόνιο με τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Αυτό θα αναμεταδίδει σε όλον τον πλανήτη τη στήριξή της ομάδας στην κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ και κατ’ επέκταση τις απόψεις τους σε ό,τι αφορά τη συμπερίληψη σε μια χώρα όπου οι σχέσεις ιδίου φύλου είναι παράνομες και διώκονται. Μετά η FIFA ανακοίνωσε ότι όσοι παίζουν φορώντας το περιβραχιόνιο θα λαμβάνουν πρόστιμο. Μια σύντομη δήλωση που ήταν αρκετή. Αρκετή για να ανακόψει την καλή προαίρεση. Ο Σαουθγκέιτ μουρμούρισε κάτι που το εξέλαβα σαν «α, καλά, αν είναι έτσι, μην το κάνουμε θέμα. Είμαστε βαθιά απογοητευμένοι με την απόφαση αλλά, θυμηθείτε, η πρόθεση μετράει…». Εν ολίγοις, ας αφήσουμε τους ομοφυλόφιλους και ας παίξουμε ποδόσφαιρο γι’ αυτό βρισκόμαστε εδώ, η μπάλα άλλωστε κινεί τον τραπεζικό μας λογαριασμό.

Στις εφημερίδες γράφτηκε ότι είναι αγένεια, κατ’ αρχάς, απέναντι στον οικοδεσπότη που σε φιλοξενεί, να επισκέπτεσαι το σπίτι του πιστεύοντας ότι είναι ο κατάλληλος χώρος να τον μεταπείσεις διατυμπανίζοντας τις δικές σου δυτικές φιλελεύθερες απόψεις περί ανεκτικότητας. Σωστό, κατά βάση είναι περιττό να κάνεις μάθημα ηθικής ως μουσαφίρης σε μιαν άλλη κουλτούρα. Από την άλλη, υπάρχει ένα σετ αρχών και πεποιθήσεων, διακηρύσσεις τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί είναι αυτά –και μόνον αυτά–, δεν μετακινούνται σε όποια χώρα κι αν ταξιδέψεις, δεν μεταβάλλονται όποιο σπίτι κι αν επισκεφθείς. Κατά τη γνώμη μου, όμως, είναι κυρίως υποκριτικό, με μια παιδαριώδη ανεύθυνη υποκρισία, να μιλούμε κατ’ εξακολούθηση είτε για κατάχρηση εξουσίας είτε για ανημπόρια αντί να αναγνωρίζουμε και να αναλαμβάνουμε την ευθύνη της επιρροής που έχουμε. Η επιβολή δεν είναι μόνο «από πάνω» –προς τα κάτω– είναι και «προς». Εξηγούμαι, οι παίκτες επτά ομάδων, οι ιθύνοντες και οι συνομοσπονδίες (ένας λαός ήδη και δη ισχυρός) είχαν δώδεκα χρόνια για να αποφασίσουν –τόσα χρόνια γνώριζαν ότι θα πάνε στο Κατάρ– και να αρνηθούν την πρόσκληση. Αυτό θα ήταν μια θαρραλέα επίδειξη αξιών. Υπάρχει μεγαλύτερη άσκηση ισχύος από το να λαμβάνεις αποφάσεις; Και να λες όχι όταν είναι αναγκαίο. Αν οι ισχυροί δεν δείξουν πυγμή παίρνοντας αποφάσεις είναι σαν να παραγνωρίζουν όλους τους αδύναμους, να μην αντιλαμβάνονται πώς είναι να έχεις ελάχιστη ή και καθόλου δύναμη. Γιατί, άλλωστε, να πας καλεσμένος στο σπίτι ενός διαπλεκόμενου αυταρχικού σατράπη, που δεν προσφέρει αλκοόλ, που τρώει με τα χέρια (έτσι μοιάζει), που κακοποιεί τη γυναίκα του, θέλει να φυλακίσει την ομοφυλόφιλη κόρη του και τον βρίσκει σύμφωνο το γεγονός ότι κανείς δεν ψηφίζει;

Υπάρχει πάντα ο κατάλληλος χρόνος και ο χώρος να διεκδικήσουμε προβάλλοντας τα ιδανικά και την τρέλα μας. Αυτό σκέφτηκα όταν είδα τους Αγγλους φιλάθλους να προσπαθούν, τραγουδώντας, να εισβάλουν στο γήπεδο –νηφάλιοι φανταστείτε– ντυμένοι σταυροφόροι. Μάλιστα, χριστιανοί εισβολείς. Με την ιπποτική στολή του Αγ. Γεωργίου κρατώντας ασπίδα, κραδαίνοντας πλαστικά σπαθιά. Τους έκανε μεγάλη εντύπωση η απαγόρευση της εισόδου στο γήπεδο της πρώτης μουσουλμανικής χώρας που φιλοξενεί Μουντιάλ. «Χριστιανικές στολές σε αραβικό περιβάλλον είναι προσβλητικές», ανακοίνωσε η FIFA. «Γιατί;» σκέφτηκαν. «Στην Αγγλία ντυνόμαστε με κάθε ευκαιρία!» «δεν έχει να κάνει με το θρήσκευμα, ελάχιστα μας ενδιαφέρει η πίστη μας, απλώς εκφραζόμαστε και κάνουμε πλάκα, ήταν η μοναδική στολή που πουλιόταν μαζικά». Είμαι βεβαία ότι δεν γνώριζαν ότι οι 372.000 χριστιανοί που ζουν στο Κατάρ διώκονται. Μην ανοίξουμε, όμως, άλλα θέματα.

Για το ποδόσφαιρο; Τι εννοείτε, διαβάσατε τη στήλη και δεν έχω γράψει τίποτα για το θέμα; Πήρα ήδη τα ρίσκα μου γράφοντας για τον Χάρι Κέιν, ο γιος μου μού διαμήνυσε ότι θα διακόψει τις σχέσεις μαζί μου αν γράψω κάτι αρνητικό για το άθλημα. «Μην ανησυχείς», του απάντησα, «για το ποδόσφαιρο δεν έχω ιδέα».

*Η κ. Ελεάννα Βλαστού είναι συγγραφέας και ζει στο Λονδίνο.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr