Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι οι αισιόδοξοι τείνουν να τα πηγαίνουν καλύτερα στη ζωή από τους απαισιόδοξους φίλους τους – τουλάχιστον όσον αφορά στη σωματική και ψυχική υγεία, την ανθεκτικότητα, τις σχέσεις, την καριέρα, τη διαχείριση του πόνου, ακόμα και τη μακροζωία. Τα επιστημονικά και πολιτισμικά δόγματα μας επαναλαμβάνουν και μας βεβαιώνουν ότι η καλή διάθεση και η αναμονή της καλύτερης έκβασης μας οδηγούν στον καλύτερο δρόμο.

Όμως, είναι όλα πράγματι τόσο ξεκάθαρα; Είναι η αισιοδοξία τόσο προσαρμοστική και δεν υπάρχει απολύτως τίποτα καλό στο να είναι κανείς απαισιόδοξος; Η έρευνα της ψυχολόγου Julie Norem υποστηρίζει το αντίθετο.

Για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, η Dr. Norem μελετά το φαινόμενο της αμυντικής απαισιοδοξίας – η γνωστική στρατηγική κατά την οποία θέτουμε χαμηλές προσδοκίες και εξετάζουμε τα χειρότερα δυνατά σενάρια για μελλοντικά γεγονότα. Αποδεικνύεται ότι η συνήθεια του να μην περιμένουμε πολλά από μια κατάσταση μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση του άγχους και στην απόκτηση μιας αίσθησης ελέγχου.

Συγκεκριμένα, στην τελευταία της έρευνα η Dr. Norem βρήκε ότι η χρήση αμυντικής απαισιοδοξίας συσχετιζόταν με τη λήψη περισσότερων μέτρων ασφαλείας κατά του COVID-19 (π.χ. πλύσιμο χεριών, μάσκα, απόσταση) και με λιγότερο ριψοκίνδυνες συμπεριφορές. «Αναμφίβολα, οι αμυντικοί πεσιμιστές είναι πιο αγχώδεις από τους αισιόδοξους», εξηγεί η Dr. Norem «αλλά κάνουν επίσης μεγαλύτερη προσπάθεια να διαχειριστούν τον κίνδυνο».

Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις με την οποία ήρθε αντιμέτωπη η Dr. Norem είναι ο δισταγμός του κόσμου απέναντι στην πιθανότητα να υπάρχει κάτι θετικό στην απαισιοδοξία. Κι όμως, η ειρωνεία είναι πως όταν οι άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι είναι αμυντικοί πεσιμιστές, πολλοί αναφέρουν ότι νιώθουν ανακούφιση και επιβεβαίωση. Γι’ αυτό και η Dr.Norem έχει συλλέξει κάποιους βασικούς μύθους για την αισιοδοξία και την απαισιοδοξία που καταρρίπτονται, αλλά και ορισμένες αλήθειες.

Διαβάστε περισσότερα στο enallaktikidrasi.com