Μια νέα Σπάρτη στον ορίζοντα - Θέμα όλων η αναστροφή της κατάστασης

Επί χρόνια η Σπάρτη, ως πόλη ιστορική και ως πρωτεύουσα νομού δεν έχει διαδραματίσει τον ρόλο που της αναλογεί και δεν έχει δημιουργήσει τις υποδομές μιας σύγχρονης πόλης. Αντιθέτως έχει χάσει σημαντικές ευκαιρίες και βρέθηκε έξω από κεντρικές επιλογές πολιτικών που είναι ολοφάνερο ότι δεν στηρίζουν την ισόρροπη ανάπτυξη αλλά επιδεινώνουν την ανισότητα. Χωρίς τρένο, χωρίς φυσικό αέριο, η Σπάρτη το 2025. Υπόθεση που για μεν το τρένο φθάνει πολύ πίσω, γύρω στο 1935, για το φυσικό αέριο μόλις στο 2020.
Η Δημοτική Αρχή Σπάρτης, βρίσκεται αντιμέτωπη όχι μόνον με αυτή την πολυετή παθογένεια αλλά και με τα αποτελέσματα που αυτή παράγει αλλά και την νοοτροπία που εγκαθιδρύει στην κοινωνία. Έτσι είναι υποχρεωμένη όχι μόνον να αλλάξει αλλά και να ανατρέψει συνθήκες και αντιλήψεις, προκειμένου να δώσει στη Σπάρτη την ευκαιρία να επιστρέψει στο γίγνεσθαι της χώρας.
Έτσι λοιπόν, όσο και αν αυτό δεν είναι ορατό – άλλωστε στη Σπάρτη έχουμε ξεμάθει από τέτοια – η Δημοτική Αρχή, στο βαθμό που κάθε φορά της αναλογεί ή προβλέπεται, διαχειρίζεται, συνδιαμορφώνει ή γνωμοδοτεί σε κρίσιμα θέματα όπως:
- Νέο σύγχρονο Νοσοκομείο ΙΣΝ της Σπάρτης
- Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο
- Αναστήλωση του Αρχαίου Θεάτρου της Σπάρτης
- Επέκταση και λειτουργία του παλαιού Μουσείου της Σπάρτης
- Ανάπλαση Παλαιολόγου από Οθωνος Αμαλίας έως Θερμοπυλών
- Οpen Mall
- Ανάπλαση του Ευρώτα από την παλαιά έως τη νέα γέφυρα
- Ανακαίνιση Λέσχης Αξιωματικών
- Μεταφορά ΓΑΚ στο παλαιό υπό ανακαίνιση Πρωτοδικείο
- Νέα είσοδο της Αρχαίας Σπάρτης
- Ροτόντες και φανάρια ΚΟΚ σε κόμβους του κέντρου
- Αναβάθμιση του Πάρκου Γουδέ
- Κτίρια Σχολών Αγιογραφίας και Βυζαντινής Μουσικής
- Διάνοιξη «τυφλών» οδών στη Σπάρτη
- Επέκταση της οδού Πλατανιστά προς το Νοσοκομείο
- Προοπτική νέου Αθλητικού Κέντρου
- Χωροθέτηση - Σχεδιασμός νέου Δημαρχιακού μεγάρου
- Δημιουργία πάρκιν εντός της πόλης
- Ξενία Σπάρτης
- Μαθητική Εστία Σπάρτης
- Θωράκιση και Βελτίωση παλαιών και νέων Σχολικών Συγκροτημάτων της πόλης
Στα πιο πάνω μπορεί και πρέπει κανείς να προσθέσει, προοπτική γραμμής τρένου, δίκτυο φυσικού αερίου, βελτίωση οδικού δικτύου προς τον Λακωνικό νότο, αγροτική και δασική οδοποιία σε όλο το εύρος του Δήμου και φυσικά τη συνδρομή και συμμετοχή του Δήμου σε κεντρικές αναπτυξιακές επιλογές όπως είναι η ΒΙΠΕ Λακωνίας, η δημιουργία logistics συναφών με τη Λακωνία στο λακωνικό νότο, αναβάθμιση του παλαιού εθνικού δικτύου Τρίπολη – Σπάρτη, σ΄τηριξη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσής στον Νομό.,κ.α.
Όλα τα παραπάνω αφορούν σε έργα και υποδομές. Υπάρχουν ακόμα περισσότερα που αφορούν σε υπηρεσίες όπως είναι οι κοινωνικές, οι αστυνομικές και βέβαια ο πολιτισμός, ο τουρισμός και η νεολαία.
Στα περισσότερα, απ’ όλα τα παραπάνω, όχι μόνον δεν υπήρξε, τα προηγούμενα χρόνια, έργο και σχεδιασμός αλλά ούτε προμελέτη και προετοιμασία. Αντιθέτως αρκετά έργα που επιχειρήθηκαν ήταν μεμονωμένα, αποκομμένα, κακώς μελετημένα και κάκιστα εκτελεσμένα.
Αυτό λοιπόν, που λέμε όλοι, ότι η Αυτοδιοίκηση (και η Πολιτική) έχουν συνέχεια, ισχύει όχι μόνον από σήμερα και στο εξής αλλά και από σήμερα και στο παρελθόν…
Αυτό που σήμερα προβάλει ως μοναδική επιλογή και διέξοδος είναι, αυτό που λέγεται Αυτοδιοίκηση να λειτουργήσει (έστω για πρώτη φορά) συγκροτημένα, αποτελεσματικά, χωρίς διαχωρισμούς και περιχαρακώσεις και χωρίς ρεβανσισμούς. Να μας ενώσουν τα μεγάλα και να μας χωρίζουν, αν είναι υποχρεωτικό, τα μικρά.
Οι νέοι (πρέπει να) έχουν τη δύναμη, την αντοχή, το καθήκον και την εντολή να προχωρήσουν. Οι παλαιότεροι (πρέπει να) έχουν την εμπειρία, τη σοφία και το χρέος να συνδράμουν με κάθε τρόπο. Αλλιώς όταν έρθει η κρίση των εκλογών δεν θα μιλάμε για μια Σπάρτη που δεν μπορεί να βρει τη θέση της αλλά για Σπαρτιάτες που δεν μπορούν να βρουν τον ρόλο τους, στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Στη Σπάρτη, με την κρίση και αλλαγή κάθε δημοτικής αρχής, τουλάχιστον τα 20 τελευταία χρόνια, έχει αποδειχθεί ότι δεν έχουμε οδηγηθεί σε επίλυση αλλά σε επιδείνωση της κατάστασης. Συνεπώς, η λύση δεν βρίσκεται πάντα - ή μόνον - στην κατάκριση, στην καταδίκη, στην καταγγελία αλλά (και) στη διάθεση και δυνατότητα συμμετοχής, συνεργασίας, συμφωνίας, συνθήκης, συστράτευσης και συμμαχίας. Καταστάσεις που προϋποθέτουν, βέβαια, ωριμότητα για υπέρβαση και αυθεντική πίστη σε κάτι, είτε Μεγάλο, είτε Κρίσιμο.