Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας: Ένα αληθινό ταξίδι στο χρόνο

ΚΟΡΙΝΘΙΑ. Το ιδιαίτερο και ξεχωριστό Μουσείο Περιβάλλοντος, συμπληρώνει άψογα το υπέροχο τοπίο της λίμνης Στυμφαλίας στην Κορινθία και μας παρασέρνει σε ένα αληθινό ταξίδι στο χρόνο.

Η περιοχή της ορεινής Κορινθίας με τη λίμνη στο κέντρο της πεδιάδας, αποτελεί ένα από τα ομορφότερα αλπικά τοπία της Ελλάδας. Ένα μαγευτικό συνονθύλευμα χρωμάτων, αρωμάτων και ήχων (τραγουδιών καλύτερα!) Η υδάτινη λεκάνη της Στυμφαλίας είναι η μεγαλύτερη της ορεινής Πελοποννήσου και αποτελεί το νοτιότερο υγροβιότοπο των Βαλκανίων.

Στο μυαλό μας βέβαια έχει χαραχτεί ως ο τόπος που φιλοξενούσε τα τεράστια αρπακτικά πουλιά με τα χάλκινα ράμφη και τα γαμψά νύχια, τις Στυμφαλίδες όρνιθες δηλαδή. Ο Ευρυσθέας λοιπόν διέταξε τον Ηρακλή να σκοτώσει αυτά τα φονικά πουλιά που δεν άφηναν τους ανθρώπους της περιοχής να ζήσουν αφού τους κατέστρεφαν τις σοδειές και τα κοπάδια.

Ο πανούργος μυθικός ήρωας, με τη βοήθεια της Αθηνάς και χτυπώντας δυο κρόταλα, ανάγκασε τις Στυμφαλίδες όρνιθες να βγουν από τις κρυψώνες τους και με τα βέλη του να τις θανατώσει. Έτσι ολοκληρώθηκε ο έκτος άθλος του Ηρακλή.

Το Μουσείο περιβάλλοντος συμπληρώνει αρμονικά το αλπικό τοπίο της λίμνης

Το Μουσείο περιβάλλοντος που δημιουργήθηκε και λειτουργεί με τη φροντίδα του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, συμπληρώνει με τον ιδανικότερο τρόπο το εντυπωσιακό φυσικό τοπίο στην υδάτινη λεκάνη της Στυμφαλίας.

Το δίκτυο των μουσείων του Ομίλου Πειραιώς που συνεχώς επεκτείνεται, έχει σκοπό να διασώσει αλλά και να διαδώσει την ελληνική κληρονομιά και την πολιτιστική ταυτότητα της Ελλάδας. Γι αυτό η επίσκεψη σε αυτά τα μουσεία δεν είναι απλώς μια περιήγηση ανάμεσα σε εκθέματα. Είναι ένα πραγματικό ταξίδι στο χρόνο, σε μια ζωή που πια δεν υπάρχει, επιβάλλεται όμως να μη χαθεί και κυρίως να μη σβηστεί από τις μνήμες μας.

Η περιήγηση στον εκθεσιακό χώρο ξεκινάει στην πρώτη αίθουσα με μια σειρά από πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό (φαντάσου ντοκιμαντέρ μικρού μήκους) που ξεκινούν από τη δημιουργία της λίμνης πριν εκατομμύρια χρόνια. Παράλληλα, οι μακέτες που συνοδεύουν τα βίντεο μπαίνουν σε λειτουργία με το πάτημα ενός κουμπιού.

Συνεχίζοντας την ξενάγηση θα δούμε τη δομή της λίμνης, αποτυπώματα ζώων και δείγματα από τη χλωρίδα, την πανίδα και νεκρή ύλη (κορμοί δέντρων).

Στη δεύτερη αίθουσα μια σειρά από εκθέματα περασμένων αιώνων περιγράφουν μέσα από τα αντικείμενα τον τρόπο ζωής των ανθρώπων που ζούσαν γύρω από τη λίμνη. Οι θεματικές ενότητες αφορούν, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, το κυνήγι, την αλιεία, τη μελισσοκομία, την τυροκομία, τις μετακινήσεις και τις φορεσιές.

Σκοπός της έκθεσης εκτός από την παρουσίαση των παραδοσιακών επαγγελμάτων είναι και η κατάδειξη της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης με απόλυτο σεβασμό. Μια συνύπαρξη που συνεχίζει να ευδοκιμεί, αιώνες τώρα.

Το μοναδικό στην Ελλάδα ανοιχτό ενυδρείο, οι μνήμες και η κληρονομιά που δεν πρέπει να χαθεί

Οι φωτογραφίες στους τοίχους συμπληρώνουν με τον ιδανικότερο τρόπο τα εκθέματα ενώ η θέα προς τη Στυμφαλία σε κάνει να αισθάνεσαι πως βρίσκεσαι σε κάποιον εξωτερικό χώρο στις όχθες της λίμνης. Από τη βεράντα του μουσείου μπορείς να θαυμάσεις το απέραντο τοπίο της υδάτινης λεκάνης.

Το ανοιχτό ενυδρείο που αναπαριστά το βυθό της λίμνης με τα ψάρια που μπορούν κι επιβιώνουν στη λάσπη όταν το νερό εξατμίζεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι το μοναδικό πανελλαδικά τέτοιου είδους έκθεμα.

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, σίγουρα γνωρίζουν τη χρήση των περισσότερων αντικειμένων που εκτίθενται αφού ή τα έχουν χρησιμοποιήσει οι ίδιοι στο παρελθόν ή έχουν μνήμες από τα παιδικά τους χρόνια. Οι νεότεροι πρέπει να διαβάσουν τις επιγραφές δίπλα από κάθε αντικείμενο ή να παρακολουθήσουν τα μικρά ντοκιμαντέρ για να καταλάβουν τι βλέπουν και σε τι χρησίμευε το κάθε ένα από αυτά τα πράγματα.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, το ταξίδι στο χρόνο παραμένει μαγικό. Ένα αληθινό μάθημα λαογραφίας, ιστορίας και μια κληρονομιά που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να χαθεί και να παρασυρθεί από τη δίνη των σύγχρονων καιρών που διανύουμε.

Όπως συνηθίζω να λέω για τα μουσεία έτσι κι εδώ, ισχύει το ίδιο. Η τιμή για να μπούμε σε ένα μουσείο είναι συμβολική, η αξία όμως είναι ανεκτίμητη!