ΜΕΣΣΗΝΙΑ. Η Αλαγονία χτισμένη σε υψόμετρο 800 μέτρων είναι το πανέμορφο αλλά και πρωτοποριακό «πισινό» ορεινό χωριό του Ταϋγέτου που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείς.

Μπορεί ο νομός Μεσσηνίας να μας έχει συνηθίσει σε ονειρικές παραλίες, θρυλικά κάστρα και σε μια πλούσια ιστορία, καθόλου όμως δεν υστερεί σε ορεινούς προορισμούς. Προσωπικά, δε θεωρώ καθόλου αποθαρρυντική την επίσκεψη σε ένα μέρος αν αυτό δεν αναγράφεται στους #top ταξιδιωτικούς προορισμούς ή αν δεν είναι πολυδιαφημισμένο στα μέσα social media. Τουναντίον, η περιέργεια για τέτοια μέρη πρέπει να μας «αναγκάζει» να τα ψάχνουμε στο χάρτη και για χάρη τους να δημιουργούμε τις πιο ενδιαφέρουσες αποδράσεις.

Σε αυτά τα χωριά, θα βρεις πάντοτε πρόσχαρους ανθρώπους, θα γευτείς τίμιο φαγητό στα ταβερνάκια και το κυριότερο: θα μάθεις ένα σωρό καινούρια πράγματα που ποτέ δε θα έμπαινες στη διαδικασία να τα ψάξεις αν δε γινόσουν κι εσύ μέρος τους, έστω για μια στιγμή.

*Η ομάδα του Notospress μετά την εξόρμηση στην Αλαγονία, κατέγραψε τις εμπειρίες της και τις παρουσιάζει μέσα από ένα άρθρο γεμάτο εικόνες, αρώματα, χρώματα και γεύσεις

Το χωριό που άλλαξε όλα τα δεδομένα των ορεινών οικισμών

Η Αλαγονία είναι ένα μέρος που μας έρχεται κατευθείαν από την ελληνική μυθολογία αφού ήταν κόρη (νύμφη κατά μία άλλη εκδοχή) του Δία και της Ευρώπης. Στην Αρχαία Ελλάδα, η σημερινή Αλαγονία ήταν μία από τις πόλεις του «Κοινού των Ελευθερολακώνων», της ομοσπονδίας δηλαδή των πόλεων της Λακωνίας που αποχώρησαν από τη Σπάρτη και λειτουργούσαν σαν αυτόνομη συμπολιτεία.

Ερχόμενοι στο σήμερα συναντάμε ένα χωριό που πραγματικά πρωτοπορεί, καινοτομεί και δίνει μαθήματα σεβασμού προς τη φύση και στα όσα αυτή μας προσφέρει. Κόντρα λοιπόν στη φιλοσοφία των μεγαλουπόλεων και όσα τείνουμε να ξεχάσουμε ζώντας μακριά από τη ύπαιθρο, στην Αλαγονία λειτουργεί το «Σχολείο της Αυτάρκειας».

Πρόκειται για μια σειρά από δράσεις, πρακτικά εργαστήρια και σεμινάρια που αφορούν τον πατροπαράδοτο τρόπο ζωής κοντά στη φύση. Κι εφόσον ο κόσμος προχωρά κι εξελίσσεται, το Σχολείο της Αυτάρκειας υιοθετεί σύγχρονους τρόπους καλλιέργειας και παραγωγής με σεβασμό πάντα στο περιβάλλον, στο μεγάλο μας σπίτι. Αν αυτό δεν είναι ένας σωστός και υγιής τρόπος αντίληψης των πραγμάτων, τότε ποιος είναι;

Μόνο την περασμένη χρονιά στην Αλαγονία λειτούργησε κοινοτικός λαχανόκηπος, κοινοτικός αμπελώνας με προσπάθεια να καλλιεργηθούν ξανά ποικιλίες από την αρχαιότητα, πρακτικό εργαστήρι τυριού, γιαουρτιού και κεφίρ, σεμινάρια βοτάνων, διεθνές μάζεμα σπόρων και σπορά σιτηρών. Μην ξεχνάμε και τη φημισμένη γιορτή πατάτας που γίνεται κάθε Αύγουστο με μεγάλη πρωταγωνίστρια την πατάτα φυσικά, μαγειρεμένη από τις γυναίκες του χωριού με ποικίλους τρόπους.

Μία ακόμη καινοτομία στην Αλαγονία είναι τα ελάχιστα σκουπίδια που μαζεύονται στο χωριό. Πρόκειται δηλαδή για μια κοινότητα που ανακυκλώνει τα πάντα, ακόμη και τα σκουπίδια της. Χαρακτηριστικό είναι πως τα μοναδικά απορρίμματα που συλλέγονται στις γιορτές και τα πανηγύρια, είναι μόνο αυτά που φέρνουν οι επισκέπτες μαζί τους.

Φυσικά το ενδιαφέρον για μια πλήρως λειτουργική κοινότητα για όλους δε σταματά εδώ αφού στον οικισμό λειτουργούν δημόσιες τουαλέτες έχοντας πρόσβαση και άτομα και ειδικές ανάγκες. Ο απόλυτος σεβασμός στον άνθρωπο, τη φύση, το περιβάλλον σε ένα «άγνωστο» μέρος του Ταϋγέτου.

Μάλιστα, τα τελευταία δύο χρόνια το Taygetos Mountain Festival, προσελκύει επισκέπτες κάθε ηλικίες στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο έξω από το χωριό. Πρόκειται για ένα τριήμερο φεστιβάλ στην καρδιά του βουνού, με μουσική, ελεύθερο κάμπινγκ και ποικίλες δράσεις για όλους.

Φιλοξενία σε ξύλινες κατοικίες και εξαιρετικό φαγητό με ντόπιες γεύσεις

Εδώ εκτός όλων αυτών τον πρωτότυπων καταστάσεων που περιγράψαμε παραπάνω, στο χωριό λειτουργεί ένας από τους ομορφότερους ξενώνες της Πελοποννήσου. Πρόκειται για ένα συγκρότημα από έξι ξύλινες κατοικίες χωρητικότητας τεσσάρων ατόμων η κάθε μία. Στον ίδιο χώρο λειτουργεί εστιατόριο με πεντανόστιμες, παραδόσιμες γεύσεις και καλό κρασάκι.

Η θέα από το εστιατόριο (και από τα ξύλινα σπιτάκια φυσικά!) είναι απλώς… καθηλωτική. Όπου και να κοιτάξεις βουνά, χωριουδάκια, δάσος. Πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις κόκορα κοκκινιστό με χυλοπίτες, τραχανά του χωριού και ψητό στο φούρνο. Μην ξεχάσεις να ρωτήσεις για τα πιάτα ημέρας.

Η ταβέρνα του Μαυρίκη που λειτουργεί αδιάκοπα από το 1890 (ανοιχτά Σαββατοκύριακα και αργίες) δεν είναι απλώς μια στάση για φαγητό. Είναι ένα μακρύ και συγκινητικό ταξίδι στο χρόνο. Όλα εδώ σε ταξιδεύουν σε μια ζωή που έχει πια ξεθωριάσει στις μνήμες μας, από το εσωτερικό της ταβέρνας που ακόμα λειτουργεί σαν μπακάλικο, μέχρι τα σκεύη και φυσικά τις γεύσεις. Η κυρία Ιωάννα μαγειρεύει με αγνά υλικά παραδοσιακές συνταγές και φτιάχνει με τα χεράκια της γλυκά που «βασανίζουν» ουρανίσκους.

Εδώ πρέπει να δοκιμάσεις οπωσδήποτε αφράτα κεφτεδάκια (πάρτε και μια μερίδα για το σπίτι καλού κακού), μοσχαράκι με μαϊντανό (ντόπια συνταγή της Αλαγονίας) και φυσικά το παραδοσιακό τζιγέρι (συνταγή της προγιαγιάς).

Τέλος, η ταβέρνα στην πλατεία του χωριού (Αλαγονίας Γεύσεις) σερβίρει πεντανόστιμα πιάτα βασισμένα στην τοπική κουζίνα και τα ντόπια υλικά. Για τους μερακλήδες η καπνιστή μπριζόλα είναι το πιάτο που θα λατρέψουν. Το αρνάκι στο φούρνο γίνεται λουκούμι και λιώνει στο στόμα. Το ψητό τυρί στη σχάρα είναι ο ιδανικός μεζές για να συνοδεύσεις το κρασί σου. Σε αυτό το μέρος, η αγάπη για τον τόπο και την παραδοσιακή κουζίνα είναι έκδηλη σε κάθε μπουκιά.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις